Μανίνα Ζουμπουλάκη

"Είμαι συγγραφέας και (απόστρατος) δημοσιογράφος, το τελευταίο μου βιβλίο είναι το μυθιστόρημα «Φερμουάρ» (Εκδόσεις Παπαδόπουλος), έγραψα πρόσφατα και ένα παιδικό βιβλίο αφού με τσιγαρίσανε τα μικρότερα παιδιά μου αλλά θα κυκλοφορήσει μετά από κανα χρόνο, γράφω σενάριο με την ‘Ολγα Μαλέα, ένα θεατρικό μόνη μου, ε κατά τα άλλα μια χαρά, δεν έχω παράπονο…. Εκτός που τρώω όλο αηδίες και μαγειρεύω  μέτρια, κι αυτό το λέω επειδή με συμπαθώ…

Αλήθεια, είμαι το λάθος άτομο όσον αφορά το φαγητό: τρώω μπούρδες. Πηδάω γεύματα ή τρώω συνέχεια, ανάλογα με τις μέρες, αισθάνομαι ενοχές που δεν τρώω αρκετά φρούτα ή ζαρζαβατικά, μετά συγχύζομαι, μετά παρηγοριέμαι γιατί έφαγα τουλάχιστον μία μπάρα δημητριακών. Που είναι σχετικά υγιεινή. Έχει οκτώ οκάδες ζάχαρη, ίσως πρέπει να φτιάξω μόνη μου μπάρες, κοιτάζω συνταγές στο Ιντερνετ αλλά είναι κάμποσο χαμαλίκι, και κάμποση ζάχαρη, οπότε βαριέμαι.

Πρωινό: χυμός πορτοκάλι, μια και σπάνια τρώω φρούτα. Τσάι μαύρο με μέλι, γιατί από τότε που έκοψα το τσιγάρο έχω κόψει τον καφέ. Παίρνω τόνους πευκόμελο Θάσου από την μελισσοκόμο Σοφία Κατσαμάκη κάθε χρόνο, αλλά έχω λόξα με τα μέλια – μου αρέσει το θυμαρίσιο Τήνου και το ελάτης Βυτίνας, όταν ξεμένω από Θασίτικο. Το πρωί πεινάω και τρώω ότι έχω, ψωμί, κέηκ, κουλουράκια, μπισκότα κλπ. Η πεθερά μου κάνει ένα τέλειο Ποντιακό «στριφτό», σαν στεγνό μπακλαβά, που είναι ότι πρέπει για πρωινό.

Αγαπημένο μου φαγητό είναι το σνακ, αυτό που τρώγεται στο χέρι ή στο πόδι. Σάντουιτς, τυρόπιτα, σπανακόπιτα, κοτόπιτα –  όσο πιο ζεστό τόσο καλύτερα. Συνήθως κάτι τέτοιο τρώω όταν είμαι έξω και είμαι πολύ ευχαριστημένη. Στο σπίτι, φτιάχνω ερμμμμ ωραία σάντουιτς. Και τοστ. Και ομελέτες. Ο πατέρας κι ο θείος μου είχανε βιοτεχνία αλιπάστων, έχω μεγαλώσει μέσα στο λέπι οπότε ξέρω να φτιάχνω ψαρόσουπα και ψάρια πλακί. Ψωνίζω μπακαλιαράκια από τον «Μπαρμπουνάκη», τον Μανώλη στην Νέα Αγορά Παλιού Ψυχικού, που είναι ΑΕΚτζής κι έχει φρέσκο ψάρι με μάτι που γυαλίζει.

Μου αρέσει η λαϊκή στην Αλκαμένους, κοντά στο σπίτι της μαμάς μου, παίρνω καταπληκτικά αυγά ημέρας (20 λεπτά, από τον αυγουλά στη γωνία της Παρασίου), ντοματάκια και φράουλες για τα παιδιά μου. Καμιά φορά, όταν είναι ο δρόμος μου, παίρνω ωραία αυγά από τον Χρήστο στην βιολογική λαϊκή του Ψυχικού. Κατά τα άλλα ψωνίζω στον Σκλαβενίτη στάνταρ επειδή δεν διαφημίζεται, είναι εντάξει με το προσωπικό, έχει καλές τιμές και πουλάει τα βιβλία μου. Τη βρίσκω στα σουπερ-μάρκετ σχεδόν όσο και στις λαϊκές, μπορεί να μπώ για ένα αγγούρι και να καθίσω μια ώρα, περνάω υπέροχα χαζεύοντας τα τυριά.

Δεν έχω ιδέα από κρασιά, διαλέγω συνήθως Λαζαρίδη επειδή είναι από τη Δράμα (κοντά στην Καβάλα πατρίδα). Μα ούτε από φαγητά έχω ιδέα, άρχισα να ασχολούμαι με τις ιδιαίτερες γεύσεις όταν γνώρισα τον άντρα μου, που είναι καλοφαγάς και ξέρει από καλό λάδι: προσωπικά με μια τυρόπιτα είμαι ευχαριστημένη. Ανακάλυψα δηλαδή την τρούφα-μανιτάρι όταν πια την είχε μπουχτίσει η υφήλιος,  και ενθουσιάστηκα ετεροχρονισμένα, όπως όλοι οι άσχετοι που πέφτουν τυχαία πάνω σε κάτι σπέσιαλ. Γενικά η γεύση μου χτυπούσε τιλτ μόνο στις εγκυμοσύνες, κατά τα άλλα δεν την νοιάζει και τόσο τι τρώει, αρκεί να μην πεινάει…

Όταν έχω νεύρα μασάω πράγματα που κάνουνε κράτσα-κράτσα – τσιπς, νάτσος, ποπ-κορν, wasabi nuts και chili nuts που αγοράζω με τα κιλά από τον «Ματσούκα». Το καλοκαίρι ψοφάω για παγωτά Κρι-κρι (Μοχίτο και πύραυλο σοκολάτας). Η αγαπημένη μου κουζίνα είναι η Ταυλανδέζικη αλλά δυστυχώς πηγαίνω σπάνια σε εξωτικά εστιατόρια – η Κινέζικη και η Ινδική έρχονται αμέσως μετά, αν και έχω καιρό να πάω στο “Red Elephant”  στους Αμπελόκηπους. Τρώω τα sushi που δεν είναι ντιπ ωμά, και μου άρεσε  το “Ikisushi”, όπως και η  κουζίνα του «St’ astra» στο roof garden του ξενοδοχείου Park – εκεί θα πήγαινα για σπέσιαλ γεύμα. Για κάτι πιο «πεινάω με τρέλα», η Τσέχικη κουζίνα του «Βοημία» είναι σούπερ, περιμένω να ανοίξει η αυλή μόλις φτιάξει ο καιρός…

Έχω φίλους που μαγειρεύουν υπέροχα: ο Θανάσης Τσιρταβής κάνει το καλύτερο καραμελωμένο χταπόδι, και η Ολγα Μαλέα τις πιο λαχταριστές γαρίδες-στο-μαντέμι. Όσο για γλυκό… θα έβαζα τον Γιώργο Ευσταθίου, στιχουργό-ραδιοφωνικό παραγωγό, να φτιάχνει την υπεροχότατη πάστα-φλώρα του, αν δεν ήτανε μπύζη με το επίσης αριστούργημα χιουνκάρ μπουγιουρντί του….Σε γλυκό αγοραστό, μου αρέσουν τα cupcakes του “Funky Elf”. Αλλά μόλις γίνω εκατομμυριούχος θα προσλάβω τον Ευσταθίου για καθημερινές παστα-φλώρες, είναι θέμα χρόνου….

ΣΥΝΤΑΓΗ (που όποιος την περιμένει με αγωνία, θα τιμωρηθεί )

.Φύλλο ζύμης (puff pastry)

.σάλτσα ντομάτα

.παρμεζάνα τριμμένη και μπούκοβο

Αλείφεις τη ζύμη με ντομάτα, ρίχνεις από πάνω παρμεζάνα, μπούκοβο ή μαύρο πιπέρι, ή μαύρο σουσάμι, ή ότι θέλεις. Την κόβεις σε λωρίδες, την στρίβεις σαν χαλαρή βίδα, βάζεις τις στριμμένες λωρίδες σε λαδόκολλα στον ζεσταμένο φούρνο και τις ψήνεις γύρω στα 15-20’. Έχεις ένα πικάντικο σνακ που κάνει κράτσα-κράτσα….