Food, Leisure and the City

Στο μεταξύ, εμείς περάσαμε τις γιορτές στην Αθήνα χαλαρά μεταξύ κολλητών και με καιρό μια χαρά, ενώ όσοι έφυγαν πάλεψαν με αέρηδες, βροχές και καταιγίδες όπως έμαθα. Στο νησάκι μάλιστα – την Μύκονο εννοώ- εκτός από τα καιρικά φαινόμενα και το ψύχος στην διάθεση του κόσμου που δεν βοήθησε και πολύ απ΄ότι κατάλαβα στους εορτασμούς, είχαν να αντιμετωπίσουν και ένα κύμα ξεβράκωτων Ρωσίδων λέει. Κυριολεκτικά ξεβράκωτων όχι μεταφορικά, που χόρευαν πάνω στα τραπέζια του Nammos χωρίς εσώρουχα πράγμα που δεν είναι καθόλου κακό όταν πίνεις και είσαι ντίρλα, αλλά είναι μάλλον δυσάρεστο όταν τρως το αρνί σου ανήμερα την Κυριακή του Πάσχα…

Τέλος πάντων, με βρακί ή χωρίς ήρθε η ώρα να μαζευτούμε λιγάκι, πράγμα που σημαίνει να ξεκινήσουμε πάλι τις δίαιτες που διακόψαμε προσωρινά για να φάμε μαγειρίτσες, αρνιά, αυγά, τσουρέκια και τα σχετικά, έτσι ώστε να βγούμε όσο πιο αξιοπρεπείς γίνεται στην παραλία όταν έρθει εκείνη η – κοντινή πια- ώρα. Ο φίλος μου ο Μιχάλης ορκίζεται στην Dukan, και περνάει τον καιρό του τρώγοντας κοτόπουλο και λίγα λαχανικά και μαγειρεύοντας συνταγές του τύπου «κολοκυθάκια γεμιστά με κιμά και σάλτσα από άπαχο τυρί» που τον κάνουν να ξυπνάει τις νύχτες σκιαγμένος, αλλά μέσα σε ένα μήνα έχει μείνει ο μισός οπότε σφίγγει τα δόντια και συνεχίζει. Η Μάρθα από την άλλη κάνει δικό της πρόγραμμα βασισμένο στους ξηρούς καρπούς που όχι μόνο τους πουλάει στα μαγαζιά της, αλλά μπορεί να σας εξηγήσει και τις ιδιότητες όλων, που είναι και πολλές και σούπερ ωφέλιμες. Αν περάσετε από ένα Martha’s θα σας πουν ακριβώς τι ξηρούς καρπούς πρέπει να τρώτε και πόσους για να έχετε κορμί λαμπάδα και ενέργεια hovercraft.Εγώ πάντως συνεχίζω να εμπιστεύομαι τον Γιάννη Αρκαδιανό που εκτός από γαμπρός μου που είναι γιατρός και που η δίαιτα που μου έχει δώσει είναι και εύκολη γιατί έχει απ΄όλα, και όταν την χαλάω – που την χαλάω συχνά- δεν ξαναπαίρνω ότι έχασα μέσα σε μερικές μέρες. Και έχει και ποτό ή κρασάκι πράγμα που με βολεύει όταν βγαίνω τα βράδια, οπότε εννοείται πως δεν την αλλάζω με τίποτα..

Αλλά για να μην νομίζετε πως από λαίμαργη ξανθιά μεταμορφώθηκα ξαφνικά σε diet freak,  η καινούρια μου ανακάλυψη όχι απλώς δεν έχει σχέση με δίαιτες αλλά θα έπρεπε να απαγορεύεται ακόμα και να την σκεφτόμαστε αυτή την εποχή. Παρόλα αυτά, αυτή η ντονατιέρα που είναι και στο σωστό σχήμα και στο σωστό χρώμα, νομίζω πως θα δουλέψει υπερωρίες όταν έρθει με το καλό στα χέρια μου. Και μια που θα το ρίξουμε που θα το ρίξουμε στο σορολόπ, λέω να συνδυάσω τα home made donuts μου με ένα ice cream party. Η ιδέα μου ήρθε όταν είδα αυτόν τον εκπληκτικό μπουφέ που μπορώ να τον φτιάξω όλο στο σπίτι, και από εκεί και πέρα, όρεξη να έχω και φαντασία και θα μεγαλουργήσω. Μάλιστα, ακόμα καλύτερα μπορώ να αγοράσω το ice cream maker accessory του Kitchen Aid μίξερ μου και να φτιάξω μόνη μου και τα παγωτά σε ότι γεύση και χρώμα τραβάει η ψυχή μου. Θα μαζέψω ένα απόγευμα τα κορίτσια στην βεράντα και ως άλλος όφις κολοβός θα τις δελεάσω με ένα guilty pleasures party, και θα το κάψουμε!

Και μια που μιλάω για guilty pleasures ανυπομονώ να περάσει ο καιρός και να ξαναβρεθώ στο αγαπημένο Λονδινάκι όχι για να γιορτάσω το αδαμάντινο ιωβηλαίο της βασίλισσας Ελισάβετ αλλά για να δοκιμάσω επιτέλους τα famous burgers του Meat Liquor. Είχε πρωτογράψει γι’ αυτά στο Globe Eater ο Peter Stat αλλά για κάποιον παράξενο λόγο ενώ τον εμπιστεύομαι με κλειστά μάτια και είναι και ο guru μου σε ότι αφορά στις λιχουδιές της αγαπημένης πόλης,  κάθε φορά το ξεχνάω όταν είμαι εκεί και μετά διαβάζω κάτι σε κάποιο περιοδικό και σκάω… Οπότε αυτή την φορά το έχω σημειώσει ήδη στο Things to do ροζ σημειωματάριο της Smythson που έχω πάντα στην τσάντα μου και μόλις φτάσουμε θα σύρω τον αγαπημένο μου για να προσκυνήσουμε ένα από αυτά τα ζουμερά, λαχταριστά  burgers που βλέπω στις φωτογραφίες και μου τρέχουν τα σάλια πάνω στο πληκτρολόγιο.

Αυτά τα αμιγώς γαστρονομικά για αυτή την εβδομάδα και από την ερχόμενη που θα έχουν λυθεί τα μάγια της μαγειρίτσας και θα μπορώ να σκεφτώ και άλλα πράγματα εκτός φαγητού, θα ξαναβρούμε τους πιο γενικής κατεύθυνσης ρυθμούς μας…