Πούρα & αποστάγματα: το event & τα συμπεράσματα

21 Οκτωβρίου 2014
Πάνος Δεληγιάννης
Η πρώτη δοκιμή του FnL Cigar-club κύλησε, κατά κοινή ομολογία, εξαιρετικά και επιβεβαίωσε την πεποίθησή μου ότι δοκιμάζοντας παράλληλα διαφορετικά αποστάγματα και πούρα προκύπτουν πολύ ενδιαφέροντα αποτελέσματα.


Την πρώτη φορά που οργάνωσα μια τέτοια δοκιμή ήταν, αν θυμάμαι καλά, το 1998 για ένα άρθρο στο περιοδικό ΕΥ τότε. Θυμάμαι πολύ καλά ότι τότε κατά βάθος ανησυχούσα πως «ψάχνουμε για ψύλλους στα άχυρα» και ότι στην πραγματικότητα δεν θα είχα τι να γράψω, άλλωστε όλοι ξέρουμε ότι τα παλαιωμένα αποστάγματα ταιριάζουν ωραία με τα πούρα…πόσες διαφορές να υπάρχουν πια;! Είχα βλέπετε από τότε αυτή την έλλειψη ικανότητας να γεμίζω με αερολογίες και μπούρδες τις σελίδες που μου ζητούσαν… Θυμάμαι όμως ότι κατά την διάρκεια εκείνης της δοκιμής στο ξενοδοχείο Ανδρομέδα τότε, είχα εντυπωσιαστεί από τις μεγάλες διαφορές που προέκυπταν.

Η πρώτη δοκιμή του FnLCigar-club ήταν λοιπόν μια τέτοια «βασική», πρώτη προσέγγιση στο θέμα αρμονία πούρων και αποσταγμάτων. Πριν περάσω στις λεπτομέρειες και τα συμπεράσματα να θυμίσω ότι η παλαίωση στο βαρέλι προικίζει το –κάθε- απόσταγμα με κατηγορίες αρωμάτων όπως η βανίλια, η σοκολάτα, ο καπνός, οι ξηροί καρποί κλπ αρώματα δηλαδή που δημιουργούν γέφυρες με το αρωματικό προφίλ ενός πούρου. Αυτή η αρωματική αρμονία, σε συνδυασμό με τον γευστικό πλούτο τέτοιων αποσταγμάτων είναι που δημιουργεί απολαυστικά ταιριάσματα με τα πούρα.

Τα πούρα

Για τις ανάγκες της δοκιμής αυτής είχαμε δύο πούρα: ένα ελαφρύ Montecristo Open Junior με διακριτικά γήινα και χορτώδη αρώματα αλλά και κάποιες νότες μπαχαρικών και ένα αρκετά πλούσιο και πικάντικο Bolivar Belicoso Fino με πολύπλοκα αρώματα πιπεριών, δέρματος και σοκολάτας. Μαζί τους δοκιμάσαμε έξι διαφορετικά αποστάγματα, όλα τους εξαιρετικά στο είδος τους και όλα τους λιγότερο ή περισσότερο παλαιωμένα σε βαρέλι.

Τα αποστάγματα

Δοκιμάσαμε την υποδειγματικής κομψότητας Don Julio 1942, το πολύπλοκο μπουκέτο της ξεκινά με αρώματα βανίλιας και αμύγδαλων για να καταλήξει στην ψημένη αγαύη και τους τόνους των ξερών τροπικών φρούτων, ενώ στο στόμα είναι μεταξένια και φίνα. Στην συνέχεια το εκφραστικό και πληθωρικό Burbon Bulleit με την πλούσια βανίλια και την καραμέλα να εκφράζονται σε ένα φόντο από ξύλο δρυός και καπνό, γέμισε το στόμα με την εκρηκτική γλύκα του καλαμποκιού και νότες μελένιες. Το Johnnie Walker Platinum 18yo εκπροσώπησε στην εντέλεια την κατηγορία των πλούσιων, «στρογγυλών», σύνθετων scotch blended και μας συνάρπασε με το πλούσιο άρωμα του καπνού, των φρούτων κονφί, της βανίλιας και των εσπεριδοειδών και το πληθωρικό, κρεμμώδες στόμα του. Το cognac της «παρέας» ήταν το γοητευτικό Hennessy Fine με το κομψό και καλοδομημένο στόμα και τα αρώματα από nougat, βιεννέζικο καφέ και εσπεριδοειδή. Ακολούθησε το πλούσιο, γλυκόπιοτο και παχύ ρούμι Zacapa 23. Γοήτευσε με την βελούδινη, γλυκιά γεύση του και τον πολύπλοκο χαρακτήρα του που ξεκινούσε από την πικάντικη σοκολάτα και το butterscotch για να φτάσει στον καραμελωμένο ανανά. Κλείσαμε με το αυστηρό Lagavulin 12yo, ένα έντονο και δριμύ θαλασσινό malt με έντονο χαρακτήρα τύρφης και ιωδίου και πληθωρικό, πικάντικο στόμα.

Οι συνδυασμοί

Εκατόν είκοσι ποτήρια, έξι αποστάγματα, σαράντα πούρα, είκοσι απόψεις, συμφωνίες, διαφωνίες, γέλια, ανακαλύψεις. Ήταν ωραίο και ενδιαφέρον να παρατηρώ ανθρώπους με λιγότερες ή περισσότερες αντίστοιχες εμπειρίες να μπαίνουν στο πετσί του …γευσιγνώστη, να ανακαλύπτουν αρώματα, λεπτές διαφορές, να απολαμβάνουν, να κρατούν σημειώσεις, να συζητάνε, να διαφωνούν. Λίγο ως πολύ όμως όλοι συμφωνήσαμε στους δύο σταρ-συνδυασμούς της βραδιάς:

Montecristo Open Junior & Don Julio 1942: το ανάλαφρο πούρο ταιριάζει γάντι με την κομψή τεκίλα και κερδίζει ενδιαφέρον και πολυπλοκότητα από αυτή. Η φυτική του πλευρά χάνεται και αναδεικνύεται η πικάντικη κομψότητά του. Ή αλλιώς δοκιμάστε και δείτε πως ένα μέτριο πούρο απογειώνεται χάρη σε ένα ταιριαστό και εξαιρετικό απόσταγμα που σέβεται τον χαρακτήρα του. Επόμενος πολύ καλός συνδυασμός για το Open, το Hennessy Fine. Μαζί έβγαλαν μια ανθώδη πλευρά και μια φρεσκάδα που γοήτευε. Το Johnnie Walker Platinum το έσβηνε, αλλά το αποτέλεσμα στο στόμα ήταν ευχάριστο, ενώ με το Bulleit ο συνδυασμός ήταν ισοπεδωτικός για το πούρο και με το Zacapa σχεδόν καταστροφικος αφού το πούρο έβγαζε τον χειρότερο γήινο-στεγνό εαυτό του.

Bolivar Belicoso Fino & Zacapa 23: στον αντίποδα του προηγούμενου συνδυασμού, εδώ είχαμε ένα παραδεισένιο γάμο! Τα δύο θαυμάσια προϊόντα ενώθηκαν και αλληλοσυμπληρώθηκαν στην εντέλεια αφήνοντας το στόμα μας με ένα πικάντικο φρούτο και σοκολάτα…μαγεία! Γενικά το Bolivar τα πήγε καλά με όλα εκτός από την τεκίλα που την ισοπέδωσε και έβγαλε την φυτική της πλευρά. Με το Platinum έδωσε έναν αρμονικό και πολύ ευχάριστο συνδυασμό, ενώ με το Lagavulin έδωσε ένα επιθετικό, αιχμηρό, αλλά άκρως γοητευτικό αποτέλεσμα για τους λάτρεις των δυνατών απολαύσεων. Τέλος, το δυνατό Bolivar μπορεί να επιβλήθηκε πάνω στο κομψό Hennessy Fine, έκλεισε όμως το μάτι στο κονιάκ και την δομή του και έδειξε ότι με ένα πιο «σοβαρό» κονιάκ όπως το Hennessy XO θα έδινε ρέστα!


To make a long story short, περάσαμε υπέροχα στην έδρα μας, το Alexander’s Cigar-lounge, και νομίζω ότι πέρα από θεωρίες και οι είκοσι που βρεθήκαμε εκεί θα απολαμβάνουμε στο εξής πολύ περισσότερο τους συνδυασμούς με τα πούρα μας!

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση

CHRISTOS SKAMNIOTIS - 09 Φεβρουαρίου 2019

Καλό θα ήταν να υπάρχουν αντίστοιχα ιβεντ σε μεγάλες πόλεις τις Ελλάδος έτσι και τα μέλη του κλαμπ να ζήσουν ανάλογη εμπειρία,άλλωστε υπάρχουν αξιόλογα μαγαζιά και στην επαρχία

ΠΑΝΟΣ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ - 11 Φεβρουαρίου 2019

Σας ευχαριστούμε για το σχόλιο, είναι κάτι που πραγματικά σκεφτόμαστε κι ελπίζω σύντομα να υλοποιήσουμε.