Οίνοι Αιγαίου 2017.

Πόσο δύσκολο είναι να βρεις θέση σε μια παραλία κοσμικού νησιού του Αιγαίου το κατακαλόκαιρο; Σίγουρα ευκολότερο από το να καταφέρεις να δοκιμάσεις κρασιά στην έκθεση Οίνοι Αιγαίου που διοργάνωσε η Vinetum!

Η προέλευση των οινόφιλων προκειμένου να απολαύσουν τα φημισμένα κρασιά της Σαντορίνης, της Σάμου, της Λήμνου  και των οινοπαραγωγών νησιών ήταν τόσο μεγάλη που οι περισσότερες φιάλες τελείωσαν 2 ώρες πριν από την λήξη της έκθεσης!

Έτσι η κλασσική σειρά δοκιμής που ακολουθώ -ερυθρά, λευκά, ροζέ, γλυκά- με έφερε στα τελευταία όταν τα περισσότερα δεν ήταν πλέον διαθέσιμα! Κατά τα άλλα η λίαν επιτυχημένη εκδήλωση με έφερε μπροστά σε πολλά αξιόλογα λευκά κρασιά αλλά και πολλές ερυθρές απογοητεύσεις που δεν μου επέτρεψαν παρά να τοποθετήσω μόνο ένα κρασί στην my best off λίστα.

Λευκά Κρασιά.

Μεθυμναίος, Chidiriotiko 2016: Η blanc de noir οινοποίηση της σπάνιας ποικιλίας από την Λέσβο φέρνει συμπυκνωμένα αρώματα λεμονιού κομφί και χαμομηλιού στο ποτήρι. Μαζί όμως και ένα ιδιαίτερα στυφό και ξηρό στόμα που χρειάζεται χρόνο στη φιάλη, με την εξαιρετική διάρκεια πάντως να “μιλά” για 6ετία. (8,5/10)

Μεθυμναίος, Chidiriotiko Orange 2016: Η χρήση άγριων ζυμών και οι υψηλές θερμοκρασίες ζύμωσης προσδίδουν έναν πιο αποξηραμένο χαρακτήρα κίτρινων φρούτων και λεμονιού σε σχέση με το “συμβατικό” Χυδηριώτικο. Πάντως η όμορφη αγριάδα στο στόμα αυτή τη στιγμή θυμίζει λεοπάρδαλη... Από το 2022. (8,5/10)

Venetsanos, Νυχτέρι 2016: Η 4μηνη παραμονή σε μικρά βαρέλια των 225 lt δεν ολοκληρώνει μόνο την ζύμωση αλλά διαμορφώνει και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα αυτού του ιδιαίτερα μακριού Νυχτεριού που κυριαρχείται από αρωματική εσωστρέφεια, ελαφρύ (για Νυχτέρι!) σώμα και αρκετή ξηρότητα. +10 χρόνια (8,5/10)

Vassaltis, Σαντορίνη 2015 Magnum: Μεγαλύτερη φιάλη, μεγαλύτερη απόλαυση για την Σαντορίνη του νεαρού οινοποιείου της Σαντορίνης. Μέλι και λεμόνι κομφί χαρίζονται με εξαιρετική πυκνότητα ενώ το αρκετά μακρύ στόμα ακροβατεί ιδανικά ανάμεσα στην αυστηρότητα και την στρογγυλάδα. +5 χρόνια. (8,5/10)

Μωραϊτης, Moraitis Estate 2015: Ένα single vineyard κρασί από τον ιδιόκτητο αμπελώνα της οικογένειας  στις Καμάρες που θα αποστομώσει ακόμα και τους πλέον δύσπιστους απέναντι στη Μονεμβασιά. Πυκνό, έντονο και πλημμυρισμένο από μέλι, γιασεμί και γλυκό λεμόνι χαρίζει λίγο πάχος με μια μικρή χρήση βαρελιού. (8,5/10)

Μπουτάρη, Καλλίστη Reserve 2016: Αν και ακόμα ιδιαίτερα νέα η ωριμασμένη για 8μήνες σε βαρέλι Καλλίστη Reserve αφήνει πολλές υποσχέσεις, με το άρωμα να είναι το δυνατότερο σημείο της αφού συνδυάζει ορυκτές, καπνιστές και γλυκές λεμονάτες νότες. Το στόμα είναι αρκετά αυστηρό και τανικό απαιτώντας 5ετή παλαίωση. (8/10)

Santo Wines, Santorini Assyrtiko Grand Reserve 2015: Οι οπαδοί των βανιλάτων, ξηροκαρπάτων και πληθωρικών εκδοχών της Σαντορίνης θα βρουν εδώ έναν εξαιρετικό εκπρόσωπο. 2 χρόνια σε βαρέλι και φιάλη φροντίζουν για μια κρεμώδη λιπαρότητα χωρίς ωστόσο να ευνουχίζουν την λεμονάτη  αίσθηση. +3 χρόνια (7,5/10)

Μωραϊτης, Πάρος 2016: Ένα από τα πλέον αγαπημένα μου κρασιά αυτή η Μονεμβασιά με τα αρώματα κίτρου και λεμονιού. Η εσοδεία του ΄16 φέρνει και λίγες κρεάτινες νότες στο παιχνίδι, ενώ το ελαφρύ σώμα, η εξαιρετική ισορροπία και το γευστικό σκέρτσο είναι εδώ και με ξανά- κερδίζουν! (7,5/10)

Αριούσιος, Αριούσια Χώρα 2016: Ο Αριούσιος είναι ένα φιλόδοξο οινοποιείο από την Χίο και η λευκή πρότασή του φέρνει στη φιάλη Αθήρι και Ασύρτικο από ημιορεινούς αμπελώνες του νησιού. Εκτός από λιπαρότητα, ανθώδη χαρακτήρα και επίγευση αρμπαρόριζας η Αριούσια Χώρα προσφέρει και αξιόλογο value! (7,5/10)

ΕΟΣ Σάμου, Golden Samaina 2016: Αν και προέρχεται από αμπελώνες μεσαίου υψόμετρου η χρυσή Σάμαινα είναι η πιο ώριμη στα αρώματα από όλες τις άλλες ξηρές ετικέτες του συνεταιρισμού. Τριαντάφυλλο και καραμέλα δυόσμου κυριαρχούν αρωματικά ενώ το ελαφρύ στόμα χαρίζει νότες γλύκας. (6,5/10)

Ροζέ κρασιά.

Μωραϊτης, Ροζέ 2016: Η ποικιλία είναι από μόνη της αιτία συζήτησης μιας και αυτό το Παριανό κρασί προέρχεται από 100% Μαύρο Αηδάνι. Όμως και η ποιότητα του δεν θα μείνει ασχολίαστη αφού κάθε γουλιά αποκαλύπτει ένα λίαν σοφιστικέ ροζέ. Αυστηρό, άγουρο, mineral και κατάξηρο θα γοητεύσει τους ψαγμένους. (7,5/10)

Βακάκης, PythagoreanCrater 2016: Δεν συμπαθώ ιδιαίτερα τα ροζέ ημίγλυκα,  

όμως αυτό το blend Αυγουστιάτη και Μοσχάτου είναι και ιδιαίτερο ποικιλιακά και ενδιαφέρον γευστικά. Η “λευκή” μύτη θυμίζει μπουκίτσα λουκουμιού ενώ το στόμα επαναφέρει σε ροζέ modeχαρίζοντας  ιδανικό dosage γλύκας και δροσιάς. ( 7/10)

Ερυθρά κρασιά.

Μεθυμναίος, Chidiriotiko Red 2015: Ένα ιδιοσυγκρασιακό ερυθρό από την Λήμνο που θα μπορούσε κανείς να μπερδέψει με κάποιο από την Etna αν δεν διέθετε μια υπέροχα πιπεράτη διάσταση που συνυπάρχει με τον αποξηραμένο χαρακτήρα. Κατά τα άλλα η οξύτητα και η αγριάδα των ηφαιστιογενών εδαφών είναι εδώ! (8,5/10)

Γλυκά κρασιά.

Βακάκης, Pythagorean Music of the Spheres 2015: Η ικανότητα τους Φωκιανού να χαρίζει υπέροχα γλυκά κρασιά αποδεικνύεται ξανά με αυτή την λιαστή, Σαμιώτικη εκδοχή που παλαιώνει για 2 χρόνια σε βαρέλι. Η οξύτητα “αποσυμφορίζει” τα ώριμα αρώματα χουρμά, σταφίδας και κανέλας  όμως οι τανίνες θέλουν χρόνο… (7,5/10)

Χατζηγεωργίου, Μοσχάτος Λήμνου 2015: Σε όσες γευσιγνωσίες και να πάω πάντα θα ξεχωρίζω αυτό το γλυκό μοσχάτο. Και αυτό όχι μόνο επειδή προσφέρει μια τυπική, βερυκοκένια  έκφραση του terroir της Λήμνου αλλά και επειδή το πράττει με σκερτσόζικη εκρηκτικότητα και ασυναγώνιστη σχέση ποιότητας –τιμής. (7,5/10)