Για την παραγωγή τους τα σταφύλια μένουν πάνω στο αμπέλι – με ένα πολύ μεγάλο ρίσκο σαπίσματος- μέχρι να επέλθει παγετός (συνήθως -8º C και κάτω). Αυτό συνήθως συμβαίνει τον Ιανουάριο με τα παγωμένα τσαμπιά να τρυγιούνται νύχτα και να πιέζονται άμεσα και βίαια. Έτσι, από τα πιεστήρια –που καμιά φορά σπάνε από την σκληρότητα τους!- περνάει μόνο η καρδιά του σταφυλιού (που αποτελείται από τα σάκχαρα και τα υπόλοιπα στερεά) ενώ το νερό απομακρύνεται υπό την μορφή μικρών παγωμένων κρυστάλλων.
Αυτές οι απειροελάχιστες αλλά άκρως συμπυκνωμένες και πλούσιες σε στερεά ποσότητες –που δικαιολογούν γιατί βρίσκουμε φιάλες μόνο των 375 ή 200 ml!)- ζυμώνουν για πολλούς μήνες και δίνουν ηδονιστικά γλυκά κρασιά με εκρηκτικά τροπικά αρώματα, φοβερό γλυκόξινο παιχνίδι γεύση και ατελείωτη επίγευση.
Οι βασικές χώρες παραγωγής τους είναι ο Καναδάς από την μία μεριά και η Γερμανία με την Αυστρία από την άλλη, με τα κρασιά της πρώτης να ονομάζονται Ice wine και των δεύτερων Eis wein. Και η ονομασία μπορεί να διαφέρει, όχι όμως και οι υψηλότατες –αλλά πάντως απόλυτα δικαιολογημένες τιμές- αυτών των οινικών διαμαντιών!
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση