Ρεβίθια με κάστανα, μια «νέα» παράδοση στον Πάρνωνα;

11 Μαρτίου 2020
Μια συνταγή από τον Δημήτρη Παπαζυμούρη και την Cucina di Caruso
  • ΡΕΒΙΘΙΑ ΜΕ ΚΑΣΤΑΝΑ, ΜΙΑ «ΝΕΑ» ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΣΤΟΝ ΠΑΡΝΩΝΑ; | Συνταγές

Η έμπνευση για τη συνταγή ρεβίθια με κάστανα, γεννήθηκε στη μαγευτική Καστάνιστα Αρκαδίας, ένα παραδοσιακό Τσακώνικο οικισμό σε υψόμετρο 850μ. στις ανατολικές πλαγιές του Πάρνωνα, όπου βρέθηκα προ ημερών μέσα στις γιορτές (και σας προτείνω να επισκεφτείτε στη πρώτη ευκαιρία). Δε χρειάζεται και οργιώδη φαντασία να καταλάβει κανείς ότι στην Καστάνιστα, παράγουν πολλά κάστανα, άλλωστε είναι αρκετά προβελημένη και η τοπική Γιορτή του Κάστανου. Στη ταβέρνα της πλατείας του χωριού λοιπόν, στο “Στολίδι του Πάρνωνα” δοκιμάσαμε ως σπεσιαλιτέ τους, μια συνταγή για ρεβίθια με κάστανο που βέβαια είναι ένας πρωτότυπος τρόπος να προβάλλουν και να πουλήσουν το τοπικό τους προϊόν.

Ομολογώ ότι με εξέπληξε πολύ ευχάριστα το πόσο ταιριαστός συνδυασμός είναι το ρεβίθι με το κάστανο, καθώς και τα δύο ξεκινούν με μια γλυκιά, αμυλώδη αίσθηση θαλπωρής, αλλά έχουν επαρκώς διαφορετικές γευστικές ταυτότητες, ώστε να αλληλοσυμπληρώνονται εξαιρετικά σε ένα comfort food πιάτο που αν και πρωτότυπο, το αισθάνεσαι οικείο!

Τα ρεβίθια με κάστανο, είναι για μένα ένα απ’ αυτά “τα έξυπνα πιάτα” που οφείλουν να δημιουργήσουν και να προβάλλουν όλοι οι τόποι που παράγουν μια πρώτη ύλη, προκειμένου να την τιμήσουν και να την αναδείξουν μέσα απ’ τη γαστρονομία, να την βάλουν στο στόμα του επισκέπτη με ένα νέο, αναπάντεχο τρόπο. Γιατί -όπως φαντάστηκα εγώ τουλάχιστον- τα ρεβίθια με κάστανο, δεν μοιάζουν να είναι μια παλιά τοπική συνταγή, με ιστορία και ρίζες στον τόπο. Άλλωστε επισκέπτομαι συχνά την Καστάνιτσα απ’ τη δεκαετία του 80 που την πρωτοανακάλυψα και τη λάτρεψα και πρώτη φορά φέτος το άκουσα αυτό ως πιάτο.

Απ’ τη στιγμή που δοκίμασα τα ρεβίθια με κάστανο όμως, μου φάνηκε ως ένα πολύ έξυπνο δημιουργικά, γαστρονομικό εφεύρημα προκειμένου να προβληθεί το τοπικό προϊόν που έδωσε ταυτότητα στο χωριό. Και ομολογώ ότι δεν γνωρίζω αν ήταν ιδέα της συγκεκριμένης ταβέρνας ή κάποιου άλλου, αλλά λίγη σημασία έχει αυτό στην αφήγησή μου. Εστιάζω στη δημιουργικότητα αυτή, που είναι κάτι το οποίο επικροτώ, καθώς συνάδει με τη πάγια τοποθέτησή μου ότι η γαστρονομική παράδοση σε ένα τόπο πρέπει να είναι μια ζωντανή λειτουργία που οφείλουμε να τροφοδοτούμε με νέες ιδέες, εφόσον είναι συμβατές με την τοπική κουλτούρα. Η παράδοση δεν είναι κάτι που έχει μόνο παρελθόν αλλά και παρόν και έτσι πρέπει να εκλαμβάνεται ως μια ζωντανή διαδικασία, όχι μουσειακή, όχι τελειωμένη. Αν λοιπόν αντιλαμβανόμαστε ότι και σήμερα μπορούμε να ξεκινήσουμε κάτι που στο χρόνο θα αποκτήσει αξία, τότε κάποιες καινοτόμες πράξεις μας που θα βρουν διαχρονικά αντίκρυσμα στον κόσμο, θα έχουν την πιθανότητα να αποτελέσουν παράδοση στο μέλλον.

Μιλώντας με τον ιδιοκτήτη της ταβέρνας (που δεν μου έδωσε βέβαια τη συνταγή του), έμαθα πως σχεδόν όλη η παραγωγή κάστανου της Καστάνιτσας εξάγεται στην Ιταλία και μάλιστα πάει στη Νάπολη που περιέργως έχει τις περισσότερες βιοτεχνίες επεξεργασίας κάστανου, ενώ η βασική κατανάλωση του, βρίσκεται στη Βόρεια Ιταλία. Έχοντας όμως επαρκή γνώση του Ιταλικού γαστρονομικού πλούτου, μόλις άκουσα περί εξαγωγών στην Ιταλία, στο μυαλό μου το πιάτο αυτό κατευθείαν έδενε με Ιταλικές ρίζες. Και βέβαια μόλις το έψαξα, η συνταγή ρεβίθια με κάστανο αποκαλύπτεται ότι είναι παραδοσιακή στο Λάτσιο και την Ούμπρια, κυρίως ως σούπα. Βέβαια η μορφή που σερβιρίστηκε σε μας ήταν συναφής με την Ιταλική εκδοχή του πιάτου, αλλά χωρίς τα υγρά της σούπας, πιο πολύ ως μεζές.

H συνέχεια εδώ

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση