Κατευθυνόμενος στην οικία που ήμουν καλεσμένος έκανα μια στάση στο Zonar`s –Le café d`Athenes (sic)- να πάρω τα σχετικά γλυκά. Η Άννα, η βραδινή υπάλληλος εξυπηρετικότατη και ευγενέστατη μου πρότεινε μεταξύ άλλων την τάρτα λεμόνι και το Mont Pugol που είναι συγκλονιστικά επιδόρπια.
Εν συνεχεία είχε ένα ψυχαγωγικό τρίωρο με Μολδαβικά κέρατα, Ιρλανδούς ευχούληδες και Γεωργιανό metal. Εντύπωση μου έκανε το γαλλικό Puccini του Bocelli που πήρε από το ελληνικό κοινό, μεσούσης της κρίσης 12 βαθμούς. Οι Έλληνες που κλωτσοπατούν μετανάστες επειδή είναι σκούροι δίνουν την καλύτερη βαθμολογία σε γαλλικό τραγούδι όπερας. Ο ορισμός του surreal. Και ο εν γένει παραλογισμός ξεδιπλώνεται με την διάκριση της αντιπροσωπείας του Azerbaijan ως το καλύτερο τραγούδι της Eurovision. Μα, καλά, το Azerbaijan ανήκει στην Ευρώπη; Μήπως κάνει και καλό κρασί; Μπράβο τους πάντως και εις ανώτερα, αν υπάρχει ανώτερη διάκριση.
Την επομένη πήγα για κούρεμα στο «1900 The Barber Shop». Μια αντρική ισότιμη απόλαυση με την αντίστοιχη γυναικεία. Πας και μένεις τουλάχιστον μιάμιση ώρα. Πίνεις τον καφέ σου, ακούσεις ωραία μουσική, απολαμβάνεις το whisky σου και το πούρο σου αν θες ή το τσιγάρο σου κα απεραντολογείς με τον ιδιοκτήτη για όσο χρόνο έχεις βάλει το παρκόμετρο. Η κλίση είναι μέρος της ιεροτελεστίας πάντως. Την τελευταία φορά δοκιμάσαμε ένα Islay malt, το Ardberg «Almost there» και το Benromach 15 YO με ένα Partagas D2.
Για τους φίλους και τους ρέκτες έχει δημιουργηθεί ένα άτυπο Men`s Club και συχνά πυκνά γίνονται δοκιμές από ιδιαίτερα malt whisky. Αποφύγετε τα Σάββατα για τι είναι λίγο busy . Τιμές πάντως εξαιρετικά λογικές στα 20€ το κούρεμα με όλα τα προαναφερθέντα complimentary. www.facebook.com/group.php?gid=242087313547
Την επομένη για δείπνο στο πολύ συμπαθητικό Tartare στην Γλυφάδα. Το φιλέτο του είναι από τα καλύτερα στην Αθήνα και οι τηγανητές πατάτες συγκλονιστικές. Από την λίστα του διάλεξα το Clos de los Siete από την Mendoza Argentina 2008 μόλις στα 38 ευρώ. Πραγματικά ευκαιρία. Αν σας αρέσουν τα γλυκά και η σοκολάτα το soufflé είναι αντίστοιχης κλάσης στην κατηγορία του με τις τηγανητές πατάτες.
Πέμπτη και επίσκεψη σε φίλους. Μείζον θέμα τα χαμπέρια του Στρος Καν. Πως γίνεται, ρε γαμώτο, και στον γενικό οικονομικό χαμό να προκύπτει κασκαρίτσα με τον επικεφαλής των δανειστών μας είναι θέμα. Μάλλον έχουμε άγιο. Όχι ότι γλυτώσαμε αλλά τουλάχιστον το διασκεδάζουμε. Παραγγείλαμε από τον "Κατσούρμπο" (Αμύντα 2, πλ. Προσκόπων, Παγκράτι 210- 72.22.167) που ήταν ακριβώς απέναντι και είναι πιο αργοί και από δημόσια υπηρεσία. Δύσκολα, νομίζω, σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς μπορείς να επιβιώσεις αν είσαι τόσο βραδυκίνητος. Περιμένοντας δοκιμάσαμε ένα Sancerre Vieilles Vignes του Jean max Roger 2008 και ένα Chablis J. Moreau 2008. Δυστυχώς με ανάποδη σειρά αλλά ήταν και τα δυο απολαυστικά.
Ανακοινώθηκαν και τα αποτελέσματα του Concours Mondial de Bruxelles. Η έκπληξη των εκπλήξεων ή καλύτερα η «μητέρα των εκπλήξεων» η διάκριση με Μεγάλο Χρυσό του "Μέλανγκα Δρυός". Για να καταλάβετε την διάσταση και το μέγεθος της διάκρισης θα πρέπει να σας πω ότι από περίπου 7,500 κρασιά μόνο 70 κατάφεραν και διακρίθηκαν με το Μεγάλο Χρυσό. Συγχαρητήρια και εύχομαι ολόψυχα να επαναλάβει την αυτή διάκριση. Πάντως με κάθε θετική διάθεση να διακρίνεται ένα κρασί που δεν το έχει ακούσει ποτέ κανένας και δεν ξέρουμε αν θα το ξανακούσει, γεννά επιφύλαξη για την συνέπεια στο μέλλον. Αποσπά πάντως σημαντική δημοσιότητα και συζητιέται, και αυτό για πολλά μικρά οινοποιεία είναι ζωτικό. Σημαντικές διακρίσεις και για την Κλαούντια Παπαγιάννη για το λευκό και το «Αλεξάνδρα», για την Σοφία Αλεξίου με το «Περί Έλξης» και το Magnus Baccata Chateau Carras. Τα ονόματα που περιμέναμε να διακριθούν δυστυχώς δεν...
Αλλά κάπως έτσι είναι οι τυφλές γευσιγνωσίες και όπως λέει και ο σοφός λαός «Στα τυφλά τα πουλιά ο Θεός κάνει φωλιά». Και του χρόνου στο Guimaraes στην ομοιοπαθή Πορτογαλία...
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση