Food, Leisure and the City

22 Αυγούστου 2012
Εύη Φέτση

Πρώτη στήλη μετά τις διακοπές και το μυαλό μου ακόμα ταξιδεύει. Οπότε θα με συγχωρήσετε που δεν θα κάνω τον κόπο να το μαζέψω, έχω συμβιβαστεί με το γεγονός πως όλοι μας χρειαζόμαστε χρόνο για να μπούμε στους ρυθμούς μας, ειδικά όταν έχουμε αφεθεί να χαλαρώσουμε για τα καλά.

Έτσι, θα σας γράψω απλά πως σύντομα θα είμαι με το ένα πόδι εδώ και το άλλο στο Λονδίνο, ή μάλλον με το ενάμισι πόδι στο Λονδίνο και το άλλο μισό εδώ, οπότε μάλλον θα πρέπει να αρχίσετε να συνηθίζετε την φλυαρία μου σε ότι έχει να κάνει με την βρετανική πρωτεύουσα που τόσο αγαπώ και που την προηγούμενη εβδομάδα με υποδέχτηκε με λιακάδα και ζέστη. Τριγυρίζοντας στις γειτονιές της πόλης ψάχνοντας να ανακαλύψω το σπίτι των ονείρων μου, συνειδητοποίησα πως τελικά η εικόνα που έχουμε για το Λονδίνο είναι μάλλον λανθασμένη. Ίσως επειδή ο καιρός αλλάζει σιγά σιγά, ή γιατί παρόλες τις βροχές ο κόσμος αποζητά το έξω, έχουν αρχίσει να ξεφυτρώνουν ολοένα και περισσότερα καφέ με ομπρέλες και τραπεζάκια έξω που φιλοξενούν καπνιστές και όχι μόνο, σε πεζοδρόμια και πλατείες. Όπως το χαριτωμένο Patisserie Valerie στην Duke of York Square στο πανέμορφο Chelsea, όπου πέρασα ένα άκρως ευχάριστο και δημιουργικό δίωρο χαζεύοντας τους περαστικούς, διαβάζοντας ξανά και ξανά το ενοικιαστήριο συμβόλαιο του καινούριου μου σπιτιού και καπνίζοντας απολαυστικά Καρέλια Χρυσή Κασετίνα.

Ακριβώς απέναντι, στο Patridges , ένα υπέροχο food store που στεγάζει 150 μικρούς παραγωγούς από την Βρετανία και όλο τον κόσμο, ανακάλυψα έκθαμβη πως θα μπορώ να ψωνίζω ότι λιχουδιά μπορεί να βάλει ο νους μου – και πιστέψτε με, μπορεί να βάλει πολλές- σε απόσταση αναπνοής από την κουζίνα μου. Δεν ξέρω αν στο Λονδίνο έχουν καρότσια της λαϊκής ή αν θα πρέπει να μεταφέρω μαζί μου από την Αθήνα το δικό μου, αλλά με ονειρεύομαι από τώρα να κουβαλάω τους γαστρονομικούς θησαυρούς μου στο σπίτι με impeccable style a la Ελληνικά και μετά να μαγειρεύω για τους αγαπημένους και τους φίλους μου,  οι οποίοι όμως θα πρέπει να καλούνται με βάρδιες μια που το σπίτι είναι.. pocket size..

Πίσω στην Αθήνα, στήθηκα όρθια για τουλάχιστον μισή ώρα στην πλατεία της Νέας Πεντέλης για να φάω pizza και μια που I don’t do queuing όπως λένε και στην Γηραιά Αλβιόνα, περίμενα βρίζοντας από μέσα μου και ταυτόχρονα ελπίζοντας πως θα άξιζε τον κόπο, και τελικά, έκανα πολύ καλά. Στο Coupepe σερβίρουν από τις καλύτερες pizza της πόλης, λεπτές, τραγανές και με την σωστή αναλογία toppings, απλά πρέπει να έχετε υπομονή και να οπλιστείτε με καλή διάθεση ή να πάτε να φάτε κατά τις πέντε το απόγευμα. Αλλιώς, ένα μισαωράκι θα το σταθείτε όρθιοι μεσ’ το νερό..

Τέλος, προετοιμαζόμενη ψυχολογικά αλλά και πρακτικά για τα καλύτερα που είναι αυτά που θα έρθουν στο Λονδίνο, περιμένω με ανυπομονησία τον οδηγό της πόλης London Style Guide της Saska Graville . Διάβασα γι΄αυτόν στο London Liberty Girl που είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου blogs, και τον παράγγειλα από το Amazon μαζί με μια υπέροχη θήκη για το i-Phone μου που έφτασε ήδη.

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση