Γενικότερα οι χώρες της βόρειας Ευρώπης μου αρέσουν για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Καταρχήν, πρεσβεύουν μια αισθητική που είναι κατά κάποιο τρόπο κοντά στην (αγαπημένη μου) Ιαπωνική χωρίς όμως το Εθνικιστικό attitude της τελευταίας. Έχουν αίσθηση του ανθρώπινου μέτρου και αυτό το διαπιστώνεις με πολλούς τρόπους, για παράδειγμα στην αρχιτεκτονική και στο design και φυσικά στην κοινωνική τους δομή.
Γιαυτό συχνά απαντώ στους αμετανόητους λάτρεις της Μεσογείου, τι να τον κάνω το ήλιο και τη θάλασσα όταν όλα τα υπόλοιπα, εκείνα δηλαδή που χαρακτηρίζουν μια χώρα ως πολιτισμένη, μοιάζουν συχνά αφηρημένες αξίες.
Αφορμή για τις σκέψεις μου αυτές, στάθηκε η πρόσφατη προέκταση στο Μουσείο της πόλης Lillehammer στη Νορβηγία.
To Lillehammer έγινε γνωστό για τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1994. Μια μικρή πόλη με κατοίκους που δεν ξεπερνούν τις 30.000, λίγο περισσότεροι από τους πολίτες της Καστοριάς. Σχεδόν όλα τα κτήρια έχουν επικλινή στέγη, σαν παραμύθι και με ένα Πανεπιστήμιο -την Ακαδημία Nansen- η οποία ιδρύθηκε για να ενισχύσει (ως εκπαιδευτικό ίδρυμα) τις ποικίλες πολιτικές, θρησκευτικές και πολιτιστικές απόψεις των ενήλικων πολιτών της πόλης.
Το Lillehammer Art Museum το οποίο διαθέτει και μια κινηματογραφική αίθουσα τέχνης,χτίστηκε το 1964 από τον αρχιτέκτονα Erling Viksjo.
Το πρώτο extension προέκυψε το 1994 με την διοργάνωση των Χειμερινών Ολυμπιακών αγώνων και με μια κυρτή – κυματοειδή πρόσοψη, η οποία διαφοροποίησε με έναν φιλικό τρόπο την εικόνα της μέχρι τότε αυστηρής του γεωμετρίας.
Η δεύτερη προσθήκη, μετά από την λειτουργία 52 ετών, έγινε πρόσφατα, με έναν «μετέωρο» κύβο που τοποθετήθηκε στην οροφή του βασικού οικοδομήματος και μοιάζει επενδεδυμένος με ένα ασημένιο ύφασμα στο οποίο διαγράφονται ανάγλυφες οι πτυχώσεις του. Την αρχιτεκτονική μελέτη υπογράφει η Julie Aars του στούντιο Snohetta και την εξωτερική όψη, ο Νορβηγός γλύπτης Bard Breivik.
Ο χώρος δημιουργήθηκε για να φιλοξενήσει το έργο του ντόπιου ζωγράφου Jacob Weidemann. Ο Bard Breivik έχει σχεδιάσει και τους πανέμορφους κήπους του Μουσείου (ArtGarden) το 1994, με έντονη την παρουσία του υγρού στοιχείου και της πέτρας, σε μια προσπάθεια να συνδεθούν οι διαφορετικού αρχιτεκτονικού ύφους όγκοι των δύο κτισμάτων. Ωστόσο, αρκετοί θεώρησαν ότι η πρόσφατη λειτουργική προσθήκη, μοιάζει υποτονική μια και τα φώτα της δημοσιότητας κλέβει η εντυπωσιακή της πρόσοψη από ανοξείδωτο χάλυβα που φιλοτέχνησε ο γνωστός Νορβηγός γλύπτης.
Αν και το Lillehammer είναι μια μικρή πόλη, διαθέτει μερικές δεκάδες εστιατόρια, 4-5 Μουσεία, μια δημοφιλή πίστα για σκί και φυσικά πολύ χιόνι τους Χειμερινούς μήνες.
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση