Το Brexit και τα 100 καλύτερα εστιατόρια της Μεγάλης Βρετανίας

Και μπορεί τα νέα να χάθηκαν μέσα στην τρομερή αναστάτωση που προκάλεσε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, αλλά ένα προσεχτικό διάβασμα δείχνει ακριβώς αυτή τη στροφή στην εσωστρέφεια και την απομάκρυνση από την ευρωπαϊκή λογική.

Η δημιουργική κουζίνα έχει σχεδόν καταποντιστεί μαζί με όλους τους εκφραστές της υψηλής γαστρονομίας

Καλύτερο εστιατόριο αναδείχτηκε η παμπ The Sportsman στο Κέντ και η παρουσία των παμπ στη λίστα ισχυροποιήθηκε και αναβαθμίστηκε. Όσα δεν είναι γαστρο-παμπς είναι εστιατόρια που κάνουν σύγχρονη βρεττανική κουζίνα που στην ουσία όλα τους τα πιάτα αποτελούνται από  2-3 ντόπια υλικά συνδυασμένα με απλό τρόπο. Και η τρίτη κυριάρχη κατηγορία είναι το comfort street food. 

Η δημιουργική κουζίνα έχει σχεδόν καταποντιστεί μαζί με όλους τους εκφραστές της υψηλής γαστρονομίας. Έτσι βλέπουμε το Fat Duck του Heston Blumenthal να βρίσκεται στη θέση 68 ενώ το ΒΑΟ να είναι στη θέση 44. Ακόμα και το Meat Liquor που δεν έχει καν σεφ για τα μπέργκερς βρίσκεται πιο ψηλά από το Berners Tavern.  Και το Black Axe Mangal που δεν είναι καν εστιατόριο είναι πιο ψηλά από το εστιατόριο του Gordon Ramsay και το Pollen Street Social. Ευτυχώς δεν έχει έρθει ακόμα το τέλος της λογικής κι έτσι το Ledbury βρίσκεται στην 3η θέση. 

Οι 150 κριτές που διαμόρφωσαν τη λίστα περνάνε ένα ξεκάθαρο μήνυμα: ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει και ότι οι αλλαγές στην κοινωνία επηρεάζουν και το γούστο μας και τον τρόπο που ζούμε. Όλα αυτά που ξέραμε για δεκαετίες και ότι θεωρούσαμε εκλεπτυσμένο αναθεωρούνται και τα κριτήρια αλλάζουν. Η στροφή του κοινού σε πιο «εύπεπτα» πράγματα είναι ολοκληρωτική και οι σεφ που τροφοδοτούν τις ευκολίες των πελατών είναι αυτοι που πετυχαίνουν. Με τον ίδιο τρόπο που οι πολιτικοί που λαϊκίζουν παρσύρουν τις μάζες.  

Το πρόβλημα που δημιουργείται όμως με το να ακυρώσεις το παλιό είναι με τι θα το αντικαταστήσεις, γιατί διαφορετικά κινδυνεύεις να μείνεις νηστικός ή να σε πονέσει το στομάχι σου. Κάπου εδώ όμως θα σταματήσω τα double entendres και θα ξεχωρίσω μερικά δικά μου αγαπημένα εστιατόρια από τα 100. Ολόκληρη τη λίστα τη βρισκετε εδώ. 

Το The Clove Club στη θέση 6 έχει το πιο ενδιαφέρον γαστρονομικά φαγητό αυτή τη στιγμή στο Λονδίνο. To A.Wong στη θέση 19 είναι το καλύτερο κινέζικο της πόλης με μερικά από τα πιο ευφάνταστα πιάτα αλλά κάποιες φορές ξεπερνά τα όρια.  Το Frenchie για το οποίο έχω ήδη γράψει κατάκτησε την 20η θέση και δίκαια. Δεν μου αρέσει η Ινδική κουζίνα αλλά για όσους την αγαπουν το Gymkhana στη θέση 45 είναι εξαιρετικό. Για όσους βρεθούν στο Εδιμβούργο μια επισκεψη στο εστιατόριο The Kitchin είναι απαραίτητη και για όσους λατρεύουν το ιταλικό φαγητό όπως εγώ ο Theo Randall στο Intercontinental είναι η τέλεια επιλογή. 

Παρά την απόρριψη των κλασσικών αστεράτων επιλογών η λίστα δίνει ένα ηχηρό μύνημα περιλαμβάνοντας κουζίνες  απ’όλο τον κόσμο. Κι ελπίζω η Βρετανική κοινωνία να προχωρήσει προς το μέλλον ενσωματώνοντας ιδέες, κουλτούρες, γεύσεις και ανθρώπους.