Pure Nimbus Russus, Kamara Estate 2015

Ο ιστορικός αμπελώνας γύρω από την Θεσσαλονίκη ήταν για μεγάλο διάστημα σε παρακμή, όμως τα τελευταία χρόνια η εξαιρετική δουλειά πολλών οινοποιείων έβαλε και πάλι την περιοχή στον ποιοτικό οινικό χάρτη.

Το Κτήμα Καμάρα που βρίσκεται στο Μελισσοχώρι είναι ένα από αυτά, αν και μέχρι πρότινος το όνομα του ήταν γνωστό μόνο σε λίγους ψαγμένους οινόφιλους λόγω της εκπληκτικής του Ρετσίνας. Με ένα νέο εντυπωσιακό οινοποιείο και μια ιδιαίτερη ευαισθησία στα θέματα της καλλιέργειας ανανέωσε την γκάμα του δημιουργώντας –συν της άλλης- την σειρά φυσικών κρασιών Pure.

Αν και ιδιαίτερα περίεργος να δοκιμάσω την Orange Ρετσίνα –φανατικός ων της συμβατικής του- στο ποτήρι μου βρέθηκε πρώτο το ερυθρό Nimbus Russus. Ένα blend Ξινόμαυρου, Merlot και Syrah η συνταγή του οποίου περιλαμβάνει βιολογική καλλιέργεια, αυτόχθονες ζύμες, απουσία φιλτραρίσματος και ελάχιστη χρήση θειώδους.

Δεν αγαπώ ιδιαίτερα τις “βελτιώσεις” του Ξινόμαυρου, μιας και πιστεύω ότι ένα καλό Ξινόμαυρο δεν χρειάζεται τίποτα, ενώ ένα κακό Ξινόμαυρο δεν σώζεται με τίποτα! Ωστόσο το Nimbus Russus με αναγκάζει σε αναδίπλωση, αφού φέρνει σε ακριβοδίκαιες δόσεις όλες τις αρετές και καμία από τις αδυναμίες των ποικιλιών που το συνθέτουν.

Το Syrah είναι εκεί με το πορφυρό του χρώμα, τις νότες μαύρων μαρμελάδων και βύσσινου αλλά και την βαθειά γλύκα του, το Merlot φωνάζει παρόν με υπέροχα, έντονα φυτικά αρώματα όπως ευκάλυπτο, φασκόμηλο και εστραγκόν ενώ το Ξινόμαυρο βάζει μπαχάρια και γκάζια, με υπέροχη οξύτητα και αισθητές τανίνες.

Ωστόσο το κρασί καταφέρνει και ομογενοποιεί όλα τα παραπάνω σε ένα λίαν αρμονικό σύνολο, που είναι ιδιαίτερα ελκυστικό τώρα αλλά υπόσχεται ακόμα μεγαλύτερη απόλαυση σε 2-3 χρόνια.

Ίσως κάποιοι προτιμήσουν την γλυκιά ένταση μιας κλασσικής ερυθρής τουλίπας ωστόσο το Riedel Vinum Bordeaux και οι 18° C ενισχύουν την ευγένεια και την πολυπλοκότητα σε μύτη και στόμα. Το μέτριο στόμα και οι καλοδουλεμένες τανίνες “φωτογραφίζουν” σπαλομπριζόλες, παϊδάκια και ζυμαρικά με κιμά, όμως η εποχή θα φέρει δίπλα του και λαδερά όπως μπριάμ και ντομάτες γεμιστές.

Η μικρή του αδυναμία στον σημαντικότατο για μένα τομέα του γευστικού μάκρους αρχικά βάρυνε  πολύ στην κρίση μου. Όμως κάθε γουλιά αυτού του κρασιού με έκανε να πλέω σε συννεφάκια χαράς και να αναζητώ την επόμενη, σενάριο το οποίο επαναλήφθηκε ξανά και ξανά παρά την απουσία φαγητού.

Το Nimbus Russus από το Κτήμα Καμάρα “έπαιξε” μαζί μου και –παρά την αρνητική μου προδιάθεση-  με σαγήνεψε σε ψυχοσυναισθηματικό επίπεδο. Ως εκ τούτου κέρδισε με το σπαθί του και μια πολύ καλή βαθμολογία και το σχόλιο ότι είναι ένα από τα καλύτερα blend Ξινόμαυρου που έχω δοκιμάσει.

Βαθμός: 8/10