Αν φαντάζεστε πως αναφέρεται σε κάποια γοητευτική Γαλλιδούλα που για τα μάτια της ένας ερωτοχτυπημένος ζαχαροπλάστης επινόησε το γλυκό αυτό, πέφτετε έξω. Η διάσημη Καρλότα της ζαχαροπλαστικής ήταν η Γερμανίδα προ-προγιαγιά της Ελισσάβετ της Αγγλίας και βασιλική σύζυγος του Γεωργίου Γ’, Sophie-Charlotte, δούκισσα του Mecklembourg-Strelitz (1761-1818).
Προς τιμήν της φτιάχτηκε, αρχικά, το γλυκό σαν αγγλική πουτίγκα, με βουτυρωμένες φέτες ψωμιού και μια παχιά στρώση μαρμελάδας μήλων, αρωματισμένων με κανέλα. Αρχικώς το γλυκό ψηνόταν στο φούρνο και το σέρβιραν χλιαρό, μαζί με μια πηχτή custard -κρέμα βανίλιας κι αβγών, που οι Γάλλοι ονομάζουν «αγγλική κρέμα» (crème anglaise).
Είναι σχεδόν βέβαιο ότι εκείνη η πρώτη charlotte θα είχε ελάχιστη σχέση με την εκλεπτυσμένη της εκδοχή, που παρουσίασε γύρω στα 1800, ο Antonin Carême-ο «πρίγκηπας των (Γάλλων) σεφ» και αρχιμάγειρας του Ταλεϋράνδου- «ντύνοντας» μια φόρμα σε σχήμα κόλουρου κώνου, με μια σειρά από όρθια και σφιχτά κολλημένα, το ένα δίπλα στο άλλο, αέρινα κι ελαφρά βουτηγμένα σε καφέ ή κάποιο λικέρ μπισκότα- μπουντουάρ (boudoirs/ biscuits à lacuillère)*. Η Charlotte του Αντονίν Καρέμ ή αλλιώς ρώσικη σαρλότ (Charlotte à larusse), δεν ψήνεται, καθώς πέρα από τα φρούτα, περιέχει και μια βανιλάτη κρέμα μπαβαρουάζ (crème bavaroise), που χρειάζεται να παγώσει για να πήξει και να σερβιριστεί εκτός φόρμας.
Σήμερα πια ο όρος «charlotte» χρησιμοποιείται και για αλμυρά και κρύα εδέσματα με βάση το ψάρι ή τα λαχανικά, που παίρνουν το σχήμα του κόλουρου κώνου από την ομώνυμη φόρμα, κι έχουν την αέρινη υφή μιας παγωμένης κρέμας-έστω κι αν δεν περιβάλλονται από τα χαρακτηριστικά μπισκότα μιας Charlotte.
* Biscuits à la cuillère λέγονται τα λεπτά, πανάλαφρα κι ελάχιστα γλυκά μπισκότα με αβγό, με τα οποία φτιάχνουμε τις τούρτες. Μοιάζουν πολύ με τα μπισκότα, που αποκαλούμε «σαβαγιάρ» (από τα ιταλικά savoiardi) και οι Άγγλοι «lady fingers».
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση