Αγαπημένες μας βόλτες είναι πάντα εκείνες στο κέντρο της Αθήνας μια και ποτέ δεν σκεφθήκαμε ότι θα μπορούσαμε να ζήσουμε σε ένα προάστιο. Από την άλλη, η καρδιά της πόλης χτυπάει πάντα πιο δυνατά στο κέντρο της. Έτσι δεν είναι;
Στον αριθμό 32 της οδού Σόλωνος, ένα πρώην εγκαταλελειμμένο νεοκλασικό διώροφο κτήριο απέκτησε ξανά ζωή με την μεταμόρφωσή του σε ένα ιδιαίτερα καλαίσθητο concept store. Η διακόσμηση του χώρου από το γραφείο d-na CONCEPTS πραγματικά αξίζει συγχαρητήρια.Η εσωτερική φθορά του χώρου έχει λειτουργήσει ως βασικό διακοσμητικό στοιχείο που αγκαλιάζεται από σύγχρονα στοιχεία με έναν εξαιρετικά καλόγουστο και ιδιαίτερα σύγχρονο τρόπο. Εδώ μπορείτε να κάνετε τις αγορές σας και να περιηγηθείτε από δωμάτιο σε δωμάτιο ανακαλύπτοντας από την τέλεια back bag μέχρι την ιδανική κούπα για καφέ. Η κατάληξη στο μικρό του καφέ είναι αναπόφευκτη, όχι μόνο γιατί σερβίρει σούπερ τάρτες και γενικά ψαγμένο σνακ, αλλά γιατί είναι τόσο ατμοσφαιρικό που δεν θες να φύγεις. Το 10 Corso Como μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερο αλλά η ατμόσφαιρα στο Philos Athens δενέχει να ζηλέψει τίποτα από εκείνη του iconic concept store στην υποβαθμισμένη πλέον περιοχή του Corso Como στο Μιλάνο.
Δοκίμασα λαχματζούν σε αρκετά μικρή ηλικία...φανταστείτε για πόσα χρόνια πίσω μιλάμε. Ήταν στο Πασαλιμάνι ένα μικρό μαγαζί που ξενύχταγε για να ταΐσει στα όρθια, όλους εκείνους που διασκέδαζαν εκείνη την εποχή στα ιδιαίτερα δημοφιλή μπαρ της Καστέλας όπως το Market η Το Sail in.
Ξαναδοκίμασα μετά από πολλά χρόνια σε μια μικρή ταβέρνα στην περιοχή τουΣισλί (αν θυμάμαι καλά) της Κωνσταντινούπολης και ομολογώ ότι βρήκα τεράστιες διαφορές.
Στην δεύτερη εμπειρία μου ανακάλυψα ότι η ζύμη πρέπει να είναι λεπτή και τραγανή, μερικές φορές τυλιγμένη σε ένα τέλειο ρολό που η γέμισή του έχει κιμά μαγειρεμένο με ντομάτα και καυτερή πιπεριά, χωρίς πολλά λίπη και απλωμένη σχεδόν σαν αλοιφή στην επιφάνεια της πίτας.
Αυτή η γευστική ευδαιμονία που είχα νιώσει τότε επανήλθε πρόσφατα στη μνήμη και τον ουρανίσκο μου όταν επισκέφθηκα το «Feyrouz» στην οδό Καρόρη 23 στην περιοχή της Αιόλου.
Όπως μας είπε ο κύριος που έτρωγε ακριβώς δίπλα μας στον μικρό πάγκο του μαγαζιού,οι ιδιοκτήτες (μητέρα μαγείρισσα και οι δυο γιοι της) έχουν καταγωγή από την Αντιόχεια και την Κωνσταντινούπολη. Εγώ θα πω ότι παρόλο που δεν τρώω κρέας εδώ και χρόνια, ξετρελάθηκα με την επιλογή του χορτοφαγικού λαχματζούν μου με έχτρα χούμους το οποίο δεν υστερούσε σε νοστιμιά από εκείνο που με είχε μαγέψει πριν από δέκα χρόνια στην Κωνσταντινούπολη.
Λίγο πιο κάτω στην πολυσύχναστη πλατεία Αγίας Ειρήνης και επί της Αιόλου άνοιξε πρόσφατα το Adidas Superstar store. Το ισόγειο του παλαιού κτηρίου μεταμορφώθηκε σε ένα flagship store της Adidas με industrial αισθητική και γεμάτο από τις ιδιαίτερες σειρές της εταιρείας. Φυσικά ο ένας τοίχος είναι αφιερωμένος στις 50 αποχρώσεις των sneaker που υπογράφει ο συνθέτης και τραγουδιστής William Pharrell, ο οποίοςφλερτάρειέντονα το design μια και μετράει ήδη μια συνεργασία με τον Philippe Starck.
Στην οδό Στουρνάρη λίγο πριν φτάσεις στην πλατεία Εξαρχείων βρίσκεται το Microu Lee. Ένα λιλιπούτειο take away Κινέζικο που συνήθως έχει ουρά στην πόρτα του. Φοιτητές και όχι μόνο συνωστίζονται για να παραγγείλουν το γεύμα τους από ένα κατάλογο που τα περισσότερα πιάτα κοστίζουν μεταξύ 2 και 3,50€. Αυτού του είδους τα ethnic street food restaurants είναι πολύ διαδεδομένα στην Ευρώπη μια και τα έχω συναντήσει από το Άμστερνταμ μέχρι τη Βαρκελώνη και το Παρίσι. Δοκίμασα το veggie burger ένα αφράτο ψωμάκι με γέμιση από λαχανικά σοταρισμένα στο wok και το τηγανιτό ρύζι με γαρίδες καλαμπόκι και γλυκό αρακά. Μια χαρά μου φάνηκαν αν αναλογιστώ ότι πλήρωσα 2,50€ για το πρώτο και 4,50 για το δεύτερο.
ΥΓ. Το είχα ξαναγράψει, ήταν μάλιστα ο τίτλος για το θέμα της στήλης μου στις 20 Φεβρουαρίου του 2013 «Η Αθήνα αλλάζει, ακούς το θόρυβο;»
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση