Έτσι… χωρίς πρόγραμμα!

13 Νοεμβρίου 2013
Πάνος Δεληγιάννης
Έχετε ακούσει για το writer’s block; Ε αυτό μου συμβαίνει αυτή την στιγμή… το μόνο που σκέφτομαι είναι το παλιό ανέκδοτο με τον Τοτό που του έβαλαν να γράψει μια έκθεση με θέμα έναν ποδοσφαιρικό αγώνα και εκείνος έγραψε:"Καιρός βροχερός, το ματς ανεβλήθη"

Σκέφτηκα να γράψω κάτι για τις εκδηλώσεις μας που έρχονται. Παρόλο όμως που η πρώτη θα είναι την Κυριακή 8 Δεκεμβρίου λέω να σας το κρατήσω λίγο ακόμη για έκπληξη, μέχρι να ξεκαθαρίσουν και οι τελευταίες λεπτομέρειες. Εσείς όμως ξέρετε…save the date! Ιδιαίτερα όσοι αγαπάτε τα πούρα και το καλό φαγητό. Μετά σκέφτηκα να σας γράψω για έναν διαγωνισμό που θα ξεκινήσει, αλλά θα το κρατήσω κι αυτό… εσείς πάντως αρχίστε να σκαλίζετε φωτογραφίες από σημαντικές σας στιγμές και βλέπουμε…

Μετά σκέφτηκα να γράψω κανένα βαρυσήμαντο σχόλιο πάλι για τα εστιατόρια αλλά δεν μου έρχεται κάτι… τον τελευταίο καιρό όπως θα έχετε ίσως καταλάβει έχω κολλήσει με το θέμα των υλικών και της συστηματικής τους αναζήτησης οπότε λέω να μην ξαναγράψω το ίδιο! Τραβάω άλλη μια ρουφηξιά από το πούρο μου (ένα ωραίο δομηνικάνικο Avo 85th Anniversary Diadema) και ο απαλός καπνός με τις νότες κέδρου, καφέ και γλυκών μπαχαρικών ταιριάζει γάντι με το Gelnkinchie Distiller’s Edition 2013. Ανοίγω παρένθεση εδώ. Το Glenkinchie δεν είναι από τα αγαπημένα μου malt, το βρίσκω πολύ γλυκό, πολύ ελαφρύ, πολύ θηλυκό για τα γούστα μου. Όμως αυτή η δεκατριάχρονη εκδοχή του που έχει παλαιώσει και σε βαρέλια από Amontillado sherry είναι πραγματικά θαυμάσια και ο χαρακτήρας του βαρελιού της 2ης παλαίωσης του πάει πάρα πολύ! Στην πορεία θα σας πω εντυπώσεις και από τα υπόλοιπα Distiller’s Editions των Classic Malts που φέτος πια ήρθαν και επισήμως στην ελληνική αγορά.

Κλείνει η παρένθεση και διαπιστώνω ότι τελικά κάτι έγραψα…edito δεν το λες βέβαια, αλλά από το τίποτα… Και βέβαια για να συμπληρώσω το τρικυμιώδες αυτό κείμενο, έβαλα και μια φωτογραφία ότι να ‘ναι που απλά μ’ άρεσε!

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση

G S - 13 Νοεμβρίου 2013

...πιθανά ενδιαφέρον μελλοντικό θέμα για το editor's note ή το μούτρωσα είναι τα σκαμπανεβάσματα στην ποιότητα των πιάτων αρκετών (ακόμα και βραβευμένων με "χρυσούς σκούφους") εστιατορίων. Δεν μπορείς να πληρώνεις 20, 30 και 40 ευρώ το πιάτο και το φαγητό να είναι μια στις τρεις φορές παρακαρυκευμένο, λιγοκαρυκευμένο, λάθος φτιαγμένο (σε σχέση με την "καλη" εκτέλεση), κακομαγειρεμένο, κρύο ή παραπαγωμένο (όταν χρησιμοποιούν άζωτα ή ό,τι άλλο). Άλλο πιθανό θέμα είναι οι τιμές. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν πάρα πολλά καλά εστιατόρια και λίγος κόσμος που αποτελεί εν δυνάμει πελατεία τους. Πόσες φορές μπορεί να πάει πλέον κάποιος να "ακουμπήσει" τα 100-150-200 ευρώ που θέλουν 2-3 άτομα να φάνε πλήρες γεύμα με κρασί και επιδόρπιο στα περισσότερα από αυτά τα μαγαζιά. Πόσες;