Είντα φάγαμεν στη Χιό (*)

21 Σεπτεμβρίου 2011
Δέσποινα Παυλή

Πρωτοπήγα στη Χίο πριν είκοσι χρόνια. Ήταν έρωτας με την πρώτη ματια. Δε ξέρω αν ήταν οι συχνές αναφορές του αγαπημένου μου και της μητέρας του, δε ξέρω αν ήταν η βλάστηση και οι μυρωδιές που ειναι τόσο έντονες όπως πλησιάζει το καράβι στο λιμάνι, η το γεγονός οτι ποτε δεν είχα ένα δικό μου νησί, η δικό μου χωριό. Πάντως πριν είκοσι χρόνια η Χίος έγινε και δικό μου νησί. Απο τότε και σχεδόν κάθε καλοκαίρι, γνώρισα κάθε γωνία της, έμαθα την ιστορία της, κολύμπησα στα γαλάζια νερά της, την διέσχισα απο ανατολη σε δυσή κι απο βορά σε νότο, και δοκίμασα όλες τις νοστιμιές της.

Ατέλειωτες είναι αυτές οι νοστιμιες από όπου κι αν προέρχονται. Απ´ τη θάλασσα, απ´ τον Κάμπο, από τα βουνά, από  τα χρυσά χέρια κάθε Χιώτισσας νοικοκυράς. Μυροβόλο την είπαν και μοσχοβολά όλο το χρόνο αλλά πιο πολύ την άνοιξη. Νησί των ανέμων την είπαν, κι όταν πιάσουν τα μελτέμια, βρες μώλο να δέσεις. Κι απ` το μαστίχι του νότου, μέχρι τη μυγδαλια του βορά και το μανταρινι του κάμπου, η Χίος θα φιάξει και θα σε κεράσει τα πιο όμορφα γλυκά. Σας παιρνω σήμερα μαζι μου μια βόλτα στο νησί, για να γνωρίσουμε τις νοστιμιές της και να τις φάμε εκείι που πρέπει.

Τα πιο συνηθισμένα ορεκτικά στην Χιο, είιναι το ψητό μαστελο (τοπικό τυρί) και ο τυροκεφτές. Πριν πολλά χρόνια ξετρελλαμένη με τους τυροκεφτέδες, ρώτησα την κυρία Αγγέλα απο το Αγρελωπό, πως τους φιάχνει. Η συνταγή που μου έδωσε ήταν η εξής: " Παίρνεις το ρεγκάτο και το αυγό και τα πλάθεις. Μετά λιγο αλεύρι και στο τηγάνι." Παιδεύτηκα με όλα αυτα τα γενικά κι αόριστα, και τίποτα δεν κατάφερα. Φέτος συνειδητοποίησα οτι σε πολλα μέρη, ο τυροκεφτές χάλασε. Φτένεψε που λένε και οι ντόπιοι. Το τυρί δεν ειναι έντονο και η ζύμη λες κι έχει αλεύρι μέσα.

Εξαιρετικό τυροκεφτέ φέτος είχε μόνο το εστιατόριο "ο Παντουκειός" στο ομώνυμο λιμάνι ανάμεσα στο Βροντάδο και τηνΛαγκάδα. Στο ίδιο μερος θα φάτε εξαιρετικό ψάρι. Αποφύγετε όμως την μοδάτη αστακομακαρονάδα. Θα απογοητευτείτε. Μείνετε σε αυτά που οι ντόπιοι έχουν πείρα απο χρόνια. Καλό μαστέλο θα φάτε στην Λαγκάδα, στο εστιατόριο του "Πάσσα" . Ακόμα εκεί, έχει υπέροχα κεφτεδάκια και ψαράκια. Ομολογώ οτι το φαγητό προηγούμενες χρονιές ήταν πιο προσεγμένο. Στου Πάσσα το χταποδάκι ειναι πάντα καθαρισμένο. Αλλα δεν προλαβαίνει ίσως λόγω μεγάλης κατανάλωσης να αφυδατωθεί εντελώς όπως παλιά, κι έτσι ειναι λίγο σκληρό. Καπου ο πολύς τουρισμός επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα. Η ομορφιά της ταβέρνας αυτής ειναι οτι τα τραπεζάκια ειναι διπλα στο νερό.

Τα "χερίσια" μακαρόνια είναι μια χαρακτηριστική χιώτικη, ας πούμε γκουρμέ χειροτεχνία. Ένα μακρόστενο κομμάτι ζύμης τυλίγεται γύρω απο ένα κλαράκι από σπαρτό. Όταν το σπαρτό βγει απο την ζύμη, μένει το μακαρονάκι με την τρύπα. Η ταβέρνα"Μάκελλος" στο χωριό Πιτυούς σερβίρει καθημερινά "χερίσια" μακαρόνια. Με ελάχιστη φρέσκια σάλτσα ντομάτας και τριμμένο ξερομύζηθρο, ειναι μια γεύση αξέχαστη. Τα πιττάκια του ειναι επίσης πολυ νόστιμα.

Η εκδρομή στην Κώμη φέτος ήταν σκέτη απογοήτευση. Εντελώς αντιθετα με την Φιν φον "ΚΟΜΙ" της Washington, που είχα παρουσιάσει παλιότερα εδω, το χωριό στην νότια άκρη του νησιού, έχει γίνει πολυ τουριστικό. Αυτο το καλοκαίρι τα εστιατόρια ζουν απο τους καφέδες που σερβίρουν στις παραλίες. Προς τέρψιν των φιλόμουσων υπάρχουν δυο είδη μουσικής στη διαπασών. Beat και χαζολαϊκά. Σε ορισμένα σημεία μάλιστα τα δυο συνυπάρχουν, προς μεγάλη απελπισία όσων τα αντιπαθούν εξ ίσου.

Στο Λιθί, τα "Τρία Αδέλφια" και η " Κυρά Δέσποινα" θα ψήσουν το ψαράκι στα κάρβουνα και θα σερβίρουν όλους τους παραδοσιακούς μεζέδες. Κι ενώ στις παραλίες όλο και κάποιο φρέσκο ψάρι θα βρεθεί,  στην πόλη της Χίου μπορούμε να απολαύσουμε και υπέροχα μαγειρεμενα φαγητά στην ταβέρνα του Χότζα, κοντα στο στρατόπεδο. Το παλιό απστακτήριο ούζουΛινού, ειναι τώρα μια ταβέρνα με υπέροχο κήπο. Κατσικάκι λεμονάτομοσχαράκι κοκκινιστόκόκορας κρασάτος,πιπεριές γεμιστες με τυρί ψητές, μελιτζάνες, ότι φάγαμε ήταν φτιαγμένο με μεράκι και εξαιρετα υλικα. Το σέρβις ήταν λίγο αγχωτικό λόγω περιορισμένου προσωπικού, αλλά το παρέβλεψα γιατί έφαγα υπέροχα.

Το παλιό και αξέχαστο " Οινομαγειρειο του Ιάκωβου" στο κάστρο έκλεισε και στη θέση του ανοιξε το " ουζερί του Μπελαμή", με ωραιους μεζέδες, κι ένα καταπληκτικό γιαουρτλού.

Όταν τελειωσει το γεύμα θα δροσιστούμε με ένα παγωτο  " Κρόνος" . Η ωραιότερη βανίλια που κυκλοφορεί στην ελληνική επικράτεια. Τα υλικα των παγωτών, γάλα, αυγά και φρούτα η κακάο δεν έχουν κανενα συντηρητικό και η γεύση παραμένει σταθερή απο το 1929 που μια οικογένεια Ρώσων προσφύγων άνοιξε το κατάστημα. Μόλις πριν λίγα χρόνια το παγωτο τυποποιήθηκε και διατίθεται σε διάφορα μέρη στο νησί. Πιο έξω δεν έχει βγει, κι εδω που τα λέμε καλύτερα,  γιατί θα χάσει και την ποιότητα του και την μοναδικότητα του.

Τα αμύγδαλα της βόρειας Χίου, αποτελούν την πρώτη ύλη για πολλα γλυκά. Δοκιμάστε τα μασουράκια, η τυλιχταράκια στο ζαχαροπλαστείο του Αυγουστάκη. Αμυγδαλόψυχα, τυλιγμένη σε φύλλο, πασπαλισμένο με ροδόνερο και ζάχαρη άχνη. Τα αμυγδαλωτά και οι εργολάβοι επίσης υπέροχα.

Ο Κάμπος ειναι το περιβόλι της Χίου. Απο τα εσπεριδοειδή του φιάχνονται υπέροχα γλυκά του κουταλιού. Φέτος βρήκαμε τα γλυκα της "Θείας Ευαγγελίας". Περιποιημένα και σε ωραίες συσκευασίες, ευχάριστη αλλαγή απο τα συνηθισμένα. Ακόμα βρήκαμε ενδιαφεροντες συνδιασμους γλυκών, όπως μαστίχα με βύσσινο.

Σίγουρα υπάρχουν και άλλα ενδιαφέρντα ταβερνάκια σε ολο το νησί. Μερικά ειναι δύσκολο να τα επισκεφτείς, όπως ενα ταβερνάκι στην παραλία Καμπιών στο πιο βόρειο σημείο του νησιού. Δύσκολη η κατάβαση αν δεν έχεις 4Χ4. Αξίζει όμως τον κόπο. Οτι δοκιμάσετε εκεί είναι απο το διπλανο χωράφι και την διπλανή θάλασσα.

Γυρίστε λοιπόν το νησί απο το βορά στο νότο κι απ` την ανατολή στη δύση και δεν θα σας απογοητεύσει. Ξεδιψάστε με μιαμανταρινάδα Κάμπος. Και πριν φύγετε μη ξεχάσετε να επισκεφτείτε το κατάστημα της Ένωσης Μαστιχοπαραγωγών mastichashop. Θα σας δοθεί η ευκαιρία να παρατείινετε την ανάμνηση των υπέροχων γεύσεων με τα προϊόντα τους, η ακόμα να χαρίσετε ενα χιώτικο γλυκάκι σε ενα φίλο.

Τέλος, σε πολλά χωριά,  στα σπίτια φιάχνουν εξαιρετική κοπανιστή. Αυτή  δεν μπορώ να σας πω που θα την προμηθευτείτε. Πρέπει να εχετε θειά στη Χιο. "Θεία, πως φιάχνεις την κοπανιστή?" ρωτώ την θεια Μαρία. " Α κόρη μου, θα χρειαστείς ενα μελίπαστο και μα τυροκαλάθα..."  αρχίζει η θεια. Δε θα τολμήσω, καλό είιναι και το βαζάκι!

 

INFO:

Πάσσας, Λαγκάδα, Χίος, 22710-74218

Ο Παντουκειός , παραλίια Παντουκειός, Χίος, 22710-23634

Μάκελος, Πιτυούς, Χίος , 22720-23364

Χότζας, Γεωργίου Κονδύλη 3, Χίος, 22710-42787

Κυρά Δέσποινα, Λιθί, Χίος, 22710-73373

Μανάρας, παραδοσιακοί λουκουμάδες, Αεροπόρου Βασιλειάδη 20, Χίος, 22710-23571

Κρόνος, παγωτά, Φιλίππου Αργέντη 2, Χίος, 22710-22311.

Αυγουστάκης, ζαχαροπλαστείο, Ψυχάρη 4 , Χίος, 22710-44480.

Tο γλυκό τής θείας Ευαγγελίας, Οικοτεχνία Παραδοσιακών γλυκών, Στέφανος Παληός, Κάμπος Χίος, 22710-32028

Mastihashop : Λεωφόρος Αιγαίου 36, Χίος, 22710-81600

Θειά Μαρία.. οοοχι ως εδώ!!!

 

(*) Απο το παραδοσιακό ποιηματάκι: Είντα γινεται στη Χιό ούλοι πάμενε δυό δυό!

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση

KOSTAS SIDIROPOULOS - 24 Σεπτεμβρίου 2011

Πολυ καλη η παρουσιαση σου.Η πολη μας ειναι μαγευτικη,χρειαζεται ομως δουλεια και αγαπη απο τους πολιτες.