Νίκαια, ένας ιδανικός προορισμός

Αν σας αρέσει το Παρίσι, θα λατρέψετε τη Νίκαια. Η 5^η σε μέγεθος και σε τουρισμό πόλη της Γαλλίας είναι μικρή, όμορφη και γοητευτική. Όπως και το Παρίσι, προσφέρεται για περπάτημα, ενδιαφέρουσες αγορές και γαστρονομικές εμπειρίες.

Η Νίκαια ανήκε στην Ιταλία μέχρι το 1860 και το ιταλικό στοιχείο είναι ακόμη έντονο σε πολλά πράγματα, από την αρχιτεκτονική της θαυμάσιας «παλιάς πόλης» μέχρι την παντοκρατορία της πίτσας που φτάνει μέχρι και την ενδοχώρα. Πολλοί θεωρούν την πίστα «fast food», ωστόσο δοκίμασα μερικές πραγματικά έξοχες πίτσες στη Νίκαια, μεταξύ των οποίων τις συγκλονιστικές δημιουργίες του νεαρού Ιταλού Ivan Pasquariello στο αυθεντικό εστιατόριό του, «Les Amoureux», το οποίο διευθύνει με πολύ κόπο με τη γυναίκα του εξ ου και το όνομα: «Οι Ερωτευμένοι». Από τις 6:30 το απόγευμα αρχίζει να σχηματίζεται έξω από την πιτσαρία του Ιβάν μία ουρά με ανυπόμονους γαστροναύτες όλων των εθνικοτήτων (το εστιατόριο είναι Νο 6 στο Trip Advisor της Νίκαιας και επιπλέον δεν δέχεται τηλεφωνικές κρατήσεις). Στις 7 ακριβώς ανοίγουν οι πόρτες και οι πιστοί εισρέουν στην τυπική, ας την πούμε, τρατορία με διακόσμιση calcio στους τοίχους, Forza Napoli, Μαραντόνα και άλλα τέτοια εντελώς αδιάφορα. Όλοι είναι εκεί για ένα πράγμα: την πίτσα. Ο Ιβάν θα σας πάρει την παραγγελία και η γυναίκα του θα την ετοιμάσει σε χρόνο-ρεκόρ. Ο κατάλογος είναι εντυπωσιακός, με πάρα πολλές και ενδιαφέρουσες προτάσεις όπως η πίτσα Carcioffola, με κρέμα αγγινάρας, βασιλικό και ωμό προσούτο και η Ricomincio da Tre, με τρεις διαφορετικές ποικιλίες ντομάτας (κάποιες τις καλλιεργεί ο ίδιος) και τρεις διαφορετικές μοτσαρέλλες. Η πιο δημοφιλής και απλή πίτσα, με ντομάτες, βασιλικό και μοτσαρέλλα προσφέρεται σε σχήμα καρδιάς. Όλες οι πρώτες ύλες προέρχονται από τη Νάπολη με καθημερινές αφίξεις και η ζύμη είναι, φυσικά, σπιτική και αργής... ανάφλεξης. Αν το 7 μ.μ. σας πέφτει νωρίς περάστε κάποια στιγμή από εκεί και κλείστε τραπέζι για το δεύτερο σέρβις στις 8:30 ή, πιο απλά, πηγαίνετε χωρίς κράτηση και περιμένετε λίγο να αδειάσει κάποιο τραπέζι. Πολύ καλή πίτσα, επίσης, (ζυμωμένη με νερό... Evian), σερβίρουν στο πιο κεντρικό «Attimi», ένα εξαιρετικό ιταλικό εστιατόριο που μοιάζει μεν «τουριστικό» αλλά είναι πολύ ψαγμένο. Πίτσες, σαλάτες και ζυμαρικά που δοκιμάσαμε, ήταν όλα έξοχα και φθηνά, δύο βήματα από την πιο κεντρική πλατεία της πόλης.

Το «Les Amoureux» ανήκει σε μία νέα γενιά εστιατορίων της Νίκαιας, πιο «fooding», που έχουν επιλέξει να εγκατασταθούν στους δρόμους και στα σοκάκια της περιοχής του εμπορικού λιμανιού που δεν είναι ακόμα τόσο τουριστικό όσο η άλλη πλευρά της πόλης (θα γίνει όμως γιατί επεκτείνεται προς τα εκεί το τραμ). Όλη η περιοχή κάτω από την οδό Barla είναι γεμάτη ενδιαφέροντα εστιατόρια, wine bar, καφέ και ψαγμένα καταστήματα. Για παράδειγμα έπεσα επάνω σε ένα είδος κάβας/ντελικατέσσεν που ειδικεύεται στο... απεριτίφ και λέγεται «Aperitiv». Εκπληκτικό concept, όπου ο ιδιοκτήτης έχει μαζέψει τα πιο απίθανα πράγματα που τρώγονται και πίνονται και μπορούν να εξασφαλίσουν την πιο επιτυχημένη έναρξη ενός δείπνου, ενός πάρτι. Στην ίδια περιοχή, ανάμεσα στα πολλά wine bars και wine restaurants, ξεχώρισα το «Le Vinivore», με ενδιαφέρουσα δουλεμένη κουζίνα, και (λίγα) πιάτα που αλλάζουν κάθε μέρα ανάλογα με τις αγορές του σεφ. Κρίμα που οι προτάσεις κρασιού σε ποτήρι είναι απελπιστικές αν δεν παραγγείλεις φιάλη. Τους έβαλα τις φωνές και ήρθε ο οινοχόος του διπλανού wine bar, ιδίας ιδιοκτησίας, και έφερε κάποια ενδιαφέροντα πράγματα να πιούμε!

Ωστόσο, ο αστέρας της περιοχής είναι αναμφίβολα το αιωνόβιο «Chez Pipo» που ειδικεύεται στην τοπική σπεσιαλιτέ, τη socca. Πρόκειται για ένα είδος τηγανίτας από αλεύρι ρεβυθιού που ψήνεται σε ένα πολύ ζεστό φούρνο και τρώγεται με τα χέρια. Ο φούρνος του Pipo που δεσπόζει στη μέση του καταστήματος προϋπήρχε του κτιρίου και εκτιμάται πως είναι 400 ετών! Μη χάσετε σε καμία περίπτωση την εμπειρία αυτή, θα στριμωχτείτε, θα σπρωχθείτε και θα περιμένετε, αλλά θα χαρείτε τη «σόκα» σας με ένα ποτήρι ροζέ κρασί σαν να ήσασταν πραγματικός κάτοικος της Nissa, όπως λέγεται η πόλη στην τοπική διάλεκτο.

Στη Νίκαια τα παλιά σπίτια έχουν κάτι περίεργα ξύλινα παντζούρια που κάνουν μία ανάκλιση στην μέση που σου επιτρέπει να έχεις φως και δροσιά χωρίς να χρειάζεται να τα ανοίξεις τελείως. Είναι μία απλή και καταπληκτική εφεύρεση και απορώ που δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Εκείνο, όμως, που με εντυπωσίασε ακόμα περισσότερο είναι ότι δεν είδα πουθενά τη μάστιγα της ελληνικής επαρχίας, δηλαδή κουφώματα πλαστικά ή αλουμινίου, σε κανένα παραδοσιακό κτίριο της Νίκαιας ούτε σε κάποιο από τα πολλά μεσαιωνικά χωριά της ενδοχώρας. Το ξύλινο παντζούρι, ακόμα και απεριποίητο, είναι ο κανόνας και συμβάλλει στη δημιουργία αυτού που άλλοτε ονομάζαμε couleur locale, επίκεντρο του οποίου είναι η παλιά πόλη της Νίκαιας με τα στενά σοκάκια και τα κτίρια βαμμένα ώχρα.

Θα ξεκινήσετε την επίσκεψή σας πρωί-πρωί στην υπαίθρια λαϊκή αγορά στο Cours Saleya. Tο μεσημέρι οι λιανοπωλητές σηκώνουν τους πάγκους τους και τη θέση τους παίρνουν τα τραπεζοκαθίσματα των εστιατορίων οπότε αξίζει να πάτε νωρίς. Ανάμεσα στα πολλά και πανέμορφα φρούτα και λαχανικά πιθανόν να δείτε φρέσκα φασόλια «cocos blancs» που συμμετέχουν καθοριστικά στην τοπική σούπα pistou, τα τοπικά σκόρδα «ail violet» με το χαρακτηριστικό βιολετί χρώμα και τη φινετσάτη γλυκιά γεύση καθώς και τα σπάνια παραθαλάσσια σπαράγγια «asperges violettes» (μέχρι το τέλος Ιουνίου) που έχουν ένα απίστευτο μωβ χρώμα και φρουτώδη γεύση. Αν έχετε έρθει στη Νίκαια με κάποιου τύπου αirbnb ―που σας το συνιστώ καθότι πολύ πιο οικονομικό από τα ξενοδοχεία― θα βρείτε πολλές εμπνεύσεις στη λαϊκή αγορά της «Κουρ Σαλέγια» για να μαγειρέψετε κάτι ή να στήσετε ένα γρήγορο γευστικό γεύμα με τυριά, αλλαντικά, φρούτα και, φυσικά, κρασί. (Η Νίκαια διαθέτει καλύτερες λαϊκές από τη Σαλέγια, είναι όμως πιο μακριά).

Αν προσεγγίσετε την παλιά πόλη από την πλευρά της κεντρικής πλατείας Place Massena, θα πέσετε επάνω στο εμβληματικό κάταστημα ελαιολάδων Nicolas Alziari (αφήστε τα γαλλικά ελαιόλαδα στη μιζέριά τους και αγοράστε τα καταπληκτικά σαπούνια τους) και απέναντί του θα βρείτε το παραδοσιακό ζαχαροπλαστείο Auer που ειδικεύεται στα γλυκά του κουταλιού, version francaise. Mια ματιά είναι απαραίτητη και αρκεί (δεν βρήκα την ποιότητα καλύτερη από τη δική μας). Στην ίδια γειτονιά, συνιστώ ανεπιφύλακτα ένα πέρασμα από το αρωματοπολείο Molinard ―η έδρα του οποίου είναι φυσικά στην Grasse― δημιουργός του καταπληκτικού παρφέν Habanita, βαρύ και μεθυστικό και γενικά αρκετά δυσεύρετο. (Στο ίδιο κατάστημα μπορείτε να συμμετάσχετε με ένα μικρό ποσό σε ένα σεμινάριο δημιουργίας αρωμάτων και να πάρετε μαζί σας το άρωμα που θα δημιουργήσετε). Και μιας και μιλάμε για shopping, αν ψάχνετε υφάσματα (τραπεζομάντιλα, κλινοσκεπάσματα, κουρτίνες κ.ά.) με τα χαρακτηριστικά μοτίφ της νοτίου Γαλλίας (τα οποία δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένα στη Νίκαια, ίσως επειδή ταυτίζονται με την πόλη της Arles και τη Μασσαλία, πιο ανατολικά) θα τα βρείτε στο Unitex Azur, που έχει τη μεγαλύτερη συλλογή του είδους και σε καλές τιμές.

Η καλύτερη γαστρονομική εμπειρία που είχα στη Νίκαια ήταν στο μικροσκοπικό εστιατόριο La Merenda, που στη γαλλική αργκό της περιοχής σημαίνει κολατσιό. Είναι από τα πιο γνωστά της Νίκαιας με μεγάλη ιστορία και διάσημους θαμώνες ―οι τοίχοι είναι διακοσμημένοι με ζωγραφιές που μάλλον άφησαν εκεί οι καλλιτέχνες τους― και πελάτες όπως ο Ντε Νίρο και η Ντενέβ. Στην Ελλάδα, πάντως, το εστιατόριο αυτό πολύ απλά δεν θα μπορούσε να υπάρχει: η σάλα είναι μόλις 28 τ.μ. και καθίζει 26 άτομα επάνω σε κάτι άβολα σκαμπό, στριμωγμένα σαν σε πτήση της Ryanair. Αν είσαι πάνω από 100 κιλά την τουαλέτα την ξεχνάς γιατί αν μπεις δεν θα ξαναβγείς. Τηλέφωνο δεν έχει, άρα τηλεφωνικές κρατήσεις δεν δέχεται, ούτε πιστωτικές κάρτες (μόνο μετρητά) και για να κλείσεις τραπέζι για ένα από τα δύο σέρβις της βραδιάς 19:00 ή 20:30, πρέπει να περάσεις από εκεί αυτοπροσώπως. Μουσική βεβαίως και δεν υπάρχει (ο κανόνας, εξάλλου, στα γαλλικά εστιατόρια, τι αγαλίαση κι αυτή!) ο μόνος ήχος είναι τα μουρμουρητά των συνδαιτημόνων και ο θόρυβος της κουζίνας που βρίσκεται στο βάθος της αίθουσας και η οποία ίσως να είναι η πιο μικρή κουζίνα που έχω δει ποτέ. Κι όμως: ο σεφ Dominique Le Stanc (πρώην του Chantecler στο Negresco, όπου είχε αποσπάσει δύο αστέρια Μισελέν) βγάζει από αυτή τη τρύπα απίθανες γεύσεις και σε εξευτελιστικές τιμές και, φυσικά, το εστιατόριο είναι συνέχεια γεμάτο. Καταβρόχθισα τα πιο ωραία φρέσκα ζυμαρικά με πέστο που έχω φάει στη ζωή μου και ένα πιάτο «γαλλικού πατσά», «tripes a la nicoise», που θα το θυμάμαι για πολύ καιρό. Οι τηγανητοί κολοκυθοανθοί ήταν εξαίσιοι, το ίδιο και η αρωματισμένη με πορτοκάλι ουρά του βοδινού που σερβίρεται με πολέντα. Το εστιατόριο είναι γνωστό για την τάρτα λεμονιού που φτιάχνει, όμως όταν τη ζητήσαμε ο σεφ μας είπε πως δεν είναι πια η εποχή για τα λεμόνια που χρησιμοποιεί, «να πάρετε κλαφουτί με κεράσια που είναι η εποχή τους». Αντιληπτό πως ο Ντομινίκ Λεστάνκ πέταξε τη λευκή στολή του αρχιμάγειρα ενός παλάς με το όνομά του κεντημένο με χρυσή κλωστή, για να φορέσει στη θέση της μια ποδιά από τζιν, με στόχο να μαγειρέψει, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, την τοπική κουζίνα της Νίκαιας με ό,τι καλύτερο βρίσκει σε πρώτη ύλη. Αν μπορείτε να ξεπεράσετε την έλλειψη ανέσεων, μία επίσκεψη στο La Merenda επιβάλλεται και όχι μόνο για το φαγητό.

ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ

Τα ξενοδοχεία της Νίκαιας δεν είναι φθηνά, γι’ αυτό αν μπορείτε προτιμήστε τη λύση της ενοικίασης σπιτιού. Αποφύγετε επίσης τα πολύ ακριβά ξενοδοχεία τύπου Negresco, θα είστε εσείς και χίλιοι Ρώσοι. Μην μείνετε στην παλιά πόλη εκτός κι αν είστε 20 ετών. Προτιμήστε τις καλές, αστικές γειτονιές του κέντρου, χονδρικά μεταξύ των λεωφόρων Jean Medecin και Gambetta και κάντε τα όλα με τα πόδια.

ΤΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ

Θα εξερευνήσετε όλο το κέντρο της πόλης με τα πόδια, θα περπατήσετε στην περίφημη παραθαλάσσια Promenade des Anglais και εις μήκος του κήπου που έχει διαμορφωθεί στη θέση του ποταμού Paillon. Θα πάρετε το λεωφορείο για να ανεβείτε στα βόρεια προάστεια, στο λόφο Cimiez με καταπληκτικές επαύλεις βγαλμένες από τον κινηματόγραφο, όπου βρίσκονται και τα μουσεία Matisse και Chagall. To μουσείο Matisse έχει ελάχιστα έργα του και αφορά περισσότερο τη ζωή του καλλιτέχνη (το βρήκα λίγο απογοητευτικό), αντιθέτως εκείνο του Marc Chagall είναι must, καθώς επίσης εκείνο της μοντέρνας τέχνης (MAMAC). Όλη η Νίκαια διαθέτει πανέμορφης αρχιτεκτονικής κτίρια, ιδιαίτερα σε στυλ αρ ντεκό και της δεκαετίας του ’30. Ακόμα και οι απλές αστικές πολυκατοικίες είναι εντυπωσιακές. Επίσης, μην αφήσετε εκκλησία για εκκλησία, είναι όλες καταπληκτικές, πολλές σε στυλ μπαρόκ 17^ου/18^ου αιώνα). Συνολική θέα της πόλης θα δείτε από το λόφο Parc du Chateau (υπάρχει ασανσέρ στο τέρμα της Promenade des Anglais, το συνιστώ). Επίσης, θα εξερευνήσετε την παλιά πόλη και θα κάνετε μία βόλτα στο λιμάνι. Αν έχετε το χρόνο, αξίζει να νοικιάσετε αυτοκίνητο (προτιμήστε τις εταιρείες στον κεντρικό σταθμό τρένων της SNCF, μέσα στην πόλη). Μπορείτε να πάτε προς την Ιταλία (Μονακό και ενδοχώρα, στην «Κοιλάδα των Θαυμάτων»), προς τις Κάννες και το Σαιν Τροπέ αν αναζητάτε λίγη από τη γκλαμουριά που δεν έχει η Νίκαια ή, ακόμα, στην ενδοχώρα της Νίκαιας προς Puget-Theniers και τα δεκάδες άλλα μεσαιωνικά χωριά που θα σας εντυπωσιάσουν, όπως το Entrevaux. Μέσα σε μισή ώρα είσαι στην εξοχή κι αν πας λίγο παραπέρα διασχίζεις φαράγγια μοναδικής ομορφιάς, όπως τα Gorges de Daluis, de Ciens και de Tine.

Aν θελήσετε να κολυμπήσετε, μπορείτε να δοκιμάσετε την τύχη σας με τους Γάλλους στην πλαζ της Νίκαιας που είναι όλο πέτρες, μέσα και έξω από το νερό. Αλλιώς παίρνετε το τρένο προς Antibes που έχει ωραίες παραλίες αλλά όχι σαν τις ελληνικές!

ΠΟΥ ΝΑ ΦΑΤΕ

Στη Νίκαια το φαγητό είναι γενικά απλό, καλό και προσιτό. Τα «αστεράτα» εστιατόρια της Ριβιέρας βρίσκονται προς τη μεριά του Σαιν Τροπέ και των Καννών. Αποφύγετε τα εμφανώς τουριστικά εστιατόρια της παλιάς πόλης και της rue de la Liberte. Μη ξεχνάτε πως στη Γαλλία ο κόσμος τρώει νωρίς: 7:30/8:00 μ.μ. είναι ο κανόνας! Αν βγείτε για βραδινό φαγητό αλά γκρεκ, κατά τις 9:30, θα μείνετε νηστικοί. Γενικά, όσο πιο νωρίς τόσο το καλύτερο γιατί όσο περνά η ώρα τόσο λιγοστεύουν και οι επιλογές. Όποτε μπορείτε κάντε κράτηση. Καμιά φορά μπορεί οι σερβιτόροι να σας φανούν από αγενείς έως και προσβλητικοί· μην το παίρνετε προσωπικά είναι έτσι και με τους Γάλλους!

Les Amoureux, για πίτσα

46, Boulevard Stalingrad (πίσω από το λιμάνι)

19:00-22:00. Κλειστά Κυριακή και Δευτέρα.

Attimi για πίτσα και ζυμαρικά

10, Place Massena (στο πιο κεντρικό σημείο της πόλης)

Τηλ.: 0493620022

12:00-15:30 και 19:00-23:00, καθημερινά.

Bistro d’Antoine για κλασική γαλλική κουζίνα μπιστρό

27, rue de la Prefecture

Τηλ.: 0493852957

12:00-13:45 και 19:15-22:45. Κλειστά Κυριακή και Δευτέρα.

La Merenda για παραδοσιακή τοπική κουζίνα

4, rue Raoul Bosio

12:00-14:30 και 19:00-22:30. Κλειστά Σάββατο και Κυριακή.

Le Sejour Café για κλασική γαλλική κουζίνα

11, rue Grimaldi

Τηλ.: 0497205535

Κλειστά Κυριακή και Δευτέρα.

Le Vinivore, για δημιουργική γαλλική κουζίνα μπιστρό

10, rue Lascaris

Τηλ.: 0493146809

12:00-14:00 και 19:30-22:30

Κλειστά Σάββατο, Κυριακή και Δευτέρα.

Fenocchio, για παγωτά σε κλασικές και αλλόκοτες γεύσεις (λεβάντα, παπαρούνα, ελιά, κάκτος, θυμάρι, ντομάτα-βασιλικός...)

2, place Rosetti και αλλού στην παλιά πόλη

SHOPPING

Ο εμπορικός άξονας της πόλης είναι η οδός Jean Medecin που είναι και πεζόδρομος. Η περιοχή που βρίσκεται αριστερά του έχει τα πιο σικ και ακριβά καταστήματα, δεξιά και πηγαίνοντας προς τα επάνω θα βρείτε περισσότερο συνοικιακά μαγαζιά που δεν στερούνται ενδιαφέροντος. Απαραίτητη, φυσικά, η επίσκεψη στις Galleries Lafayette που έχουν και ένα ωραίο καφέ στον τελευταίο όροφο. Ακολουθούν κάποιες προτάσεις μεταξύ των πολλών που διαθέτει η πόλη.

Nicolas Alziari

14, rue Saint-Francois-de-Paule (παλιά πόλη)

Ελαιόλαδα, ενδιαφέρουσες ελιές, εξαιρετικά σαπούνια

08:30-12:30 και 14:15-19:00. Κλειστά Κυριακή.

Μaison Auer

14, rue Saint-Francois-de-Paule (παλιά πόλη)

Φρούτα κονφί, φρουί ζελέ, σοκολάτες, διακόσμιση ροκοκό

09:30-18:00. Κλειστά Κυριακή και Δευτέρα.

Aperitiv

4, rue Cassini (περιοχή λιμανιού)

Περίεργη κάβα με σπάνια ορεκτικά και απεριτίφ

Τηλ.: 0483553709

Δευτέρα με Σάββατο, 10:00-13:00 και 14:30-19:30

Unitex Azur

1, rue du Pontin (παλιά πόλη)

Μεγάλη συλλογή υφασμάτων νοτίου Γαλλίας

Τηλ.: 0493620120

Molinard

20, rue Francois de Paule (παλιά πόλη)

Υψηλής ποιότητος αρώματα

Τηλ.: 0493629050

Lord

1, rue Niepce

Καταπληκτικά ανδρικά ρούχα biker και hipster

Τηλ.: 0983033606

Σημείωση 1:

Η Αegean έχει απευθείας πτήσεις για Νίκαια. Μπορείτε να ταξιδέψετε επίσης με την Alitalia μέσω Ρώμης (καλύτερα ωράρια και τιμές). Φτάνοντας στο αεροδρόμιο της Νίκαιας, που είναι πολύ κοντά στην πόλη, μην πάρετε ταξί (είναι πανάκριβα), αλλά ένα από τα δύο λεωφορεία εξπρές (98 και 99) που θα σας πάνε στο κέντρο της με 6€.

Σημείωση 2:

Aγοράστε σε ένα βιβλιοπωλείο έναν οδηγό πόλης για τη Νίκαια «Cartoville» των εκδόσεων Gallimard (δυστυχώς μόνο στα γαλλικά). Είναι οι καλύτεροι και πιο εύχρηστοι οδηγοί πόλης με πολύ καλούς χάρτες και χρήσιμες πληροφορίες.