Resident alien in London

24 Οκτωβρίου 2012
Εύη Φέτση

Η προηγούμενη εβδομάδα πέρασε πάρα πολύ γρήγορα, τόσο που δεν πρόλαβα καν να γράψω. Και στο μεταξύ συνειδητοποίησα πως έχει αρχίσει να μου αρέσει εδώ. Πολύ. Και πως το μικρό διαμέρισμα στο Chelsea από home away from home, έχει γίνει απλά… σπίτι.

Οι δυσκολίες παραμένουν βέβαια, περιμένοντας να περάσει ο καιρός και να στηθούν οι δουλειές για τις οποίες ήρθα εδώ, ψάχνω να βρω κάτι να κάνω ενδιάμεσα και ανακαλύπτω καθημερινά πως παρόλο που η ανεργία είναι πολύ μικρότερη εδώ, και ειδικά στον δικό μου «χώρο» που έχει να κάνει με την γαστρονομία, μου λείπει κάτι πολύ σημαντικό. Το περίφημο London experience γύρω από το οποίο κινούνται όλα. Καλά τα βιογραφικά δηλαδή και η κάθε είδους εμπειρία, αλλά άμα δεν έχεις δουλέψει εδώ, προτιμούν κάποιον που να έχει. Και δημιουργείται άλλος ένας φαύλος κύκλος που σε κάνει να τρέχεις γύρω γύρω κυνηγώντας την ουρά σου, τον οποίο θα βρω τρόπο να σπάσω φυσικά, όπως και τους προηγούμενους. Με περισσότερο κόπο ίσως αλλά είπαμε.. Το πείσμα μου περισσεύει. Έτσι, αρχίζω να ανοίγω την ομπρέλα και να μειώνω τα standards μου και αναζητώ δουλειά οπουδήποτε. Και αυτό είναι και το καλό του να βρίσκεσαι ξαφνικά σε μια ξένη πόλη, άγνωστος μεταξύ αγνώστων. Πως δεν σε στενεύουν τα «κουτάκια» και τα όρια του τι περιμένουν οι άλλοι να κάνεις ανάλογα με την εικόνα σου, αλλά μπορείς να κάνεις οτιδήποτε, φτάνει να σε βοηθάει να πας ένα πολύτιμο βηματάκι παρακάτω. Απελευθερωτικό συναίσθημα, believe me.

Πίσω στις διαφορές τώρα που δεν σταματώ να τις παρατηρώ με τεράστιο ενδιαφέρον,  μια από τις μεγαλύτερες είναι το super market. Όπου όσο τεράστια είναι η ποικιλία σε κάθε είδους τρόφιμο ή ποτό –μιλάμε για έναν πραγματικό παράδεισο- τόσο μικρή είναι η γκάμα των προϊόντων καθαρισμού. Μιλάμε για δεκάδες διαδρόμους γεμάτους με κάθε είδους λιχουδιά από όλον τον κόσμο παντού, από τα Tesco και τα Waitrose μέχρι το μυθικό The Whole Foods, αλλά αν θελήσετε να αγοράστε απορρυπαντικό ή χαρτί κουζίνας, ή κάτι σχετικό, θα ανακαλύψετε άναυδοι πως έχετε στην διάθεση σας ενάμιση διάδρομο με ποικιλία… ελάχιστη. Να φανταστείτε οι χαρτοπετσέτες είναι μάλλον είδος πολυτελείας και θα τις βρείτε συνήθως στα είδη για parties –ναι, αυτά τα μικρά πακέτα με τις χρωματιστές- ενώ το Vetex δεν το ξέρουν καν, σκουπίζουν τα πάντα με κάτι υφασμάτινα πανάκια που μοιάζουν με μικρά σφουγγαρόπανα. Βέβαια, αυτό εξηγεί κατά κάποιον τρόπο το γιατί στην Αγγλία υπάρχει μια εκπομπή όπως το "How clean is your home?" στην οποία δυο κυριούλες πάνε σε σπίτια και τα καθαρίζουν. Αν δείτε ποτέ για τι καταστάσεις μιλάμε, θα φρίξετε πραγματικά. Βρώμα τρομερή που δεν την βάζει ο νους του ανθρώπου. Και απ΄ότι είδα όταν έψαχνα για σπίτι, μάλλον τελικά οι Άγγλοι ως λαός δεν είναι και ο πιο παστρικός της γης.

Κατά τα άλλα, έφαγα υπέροχα δυο φορές στο Busaba Eathai, ένα καταπληκτικό και απλό ταυτόχρονα ταϊλανδέζικο εστιατόριο που έχει το μειονέκτημα να μην δέχεται κρατήσεις. Έτσι η ώρα που θα πας είναι το σημείο κλειδί μια που μπορεί ή να καθίσεις αμέσως ή να περιμένεις σε ατελείωτες ουρές οπότε ο σχεδιασμός πρέπει να είναι προσεκτικός. Την πρώτη φορά που πήγα πριν τρία χρόνια με κάποιους φίλους εδώ έπαθα σοκ όταν συνειδητοποίησα πως επειδή οι μισοί της παρέας είχαν καθυστερήσει να έρθουν οι υπόλοιποι έπρεπε να περιμένουμε έξω στο κρύο και την βροχή μια που το policy του μαγαζιού λέει πως για να σε καθίσουν πρέπει να είναι όλοι παρόντες, σκεφτόμουν έξαλλη πως στην Αθήνα του τότε αν συνέβαινε κάτι σχετικό στην καλύτερη περίπτωση ο μικροσκοπικός και μάλλον αγενής μαιτρ θα είχε ακούσει τα εξ’ αμάξης και στην χειρότερη θα είχε βρεθεί εκείνος έξω κλοτσηδόν, αλλά να που αλλάζουν οι καιροί και προχτές βρέθηκα να περιμένω ξανά υπομονετικά στην ουρά και να χάνω αγόγγυστα το πρώτο τραπέζι που ελευθερώθηκε επειδή δυο φίλοι δεν είχαν προλάβει ακόμα να έρθουν. Όταν καταφέρεις να καθίσεις όμως τελικά το φαγητό σε αποζημιώνει, ειδικά η ισορροπία σε γεύση και αρώματα σε όλα τα πιάτα, και ακόμα περισσότερο οι τιμές. Μπορείς να φας πολύ και τέλεια με 25 λίρες το άτομο…

Και μετά, επειδή το μαγαζί δεν σερβίρει γλυκά αλλά πάντα έχουμε διάθεση να αλλάξουμε κάπως την γεύση μας, το παγωτό έχει αποδειχτεί η καλύτερη λύση. Και στα Oddonos βρίσκουμε υπέροχες γεύσεις, όπως salted caramel με την οποία έχω πάθει σχεδόν εθισμό, tiramisu ή πικρή σοκολάτα με καυτερή πιπεριά και ginger και έτσι η γαστρονομική μας εμπειρία ολοκληρώνεται με τον καλύτερο τρόπο.

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση