Στη τύχη!

Διαλέγω να δοκιμάσω τρία κρασιά που δεν έχουν κανένα κοινό σημείο μεταξύ τους: το ένα, το λευκό «Χίλια Χρόνια» της οινοποιίας Μπαραφάκα, δεν το έχω δοκιμάσει ποτέ· το άλλο, Κτήμα Αβαντίς ερυθρό, μάλλον το έχω δοκιμάσει, αλλά ομολογώ πως δεν το θυμάμαι καθόλου, ενώ το τρίτο, η ρετσίνα «Αμπελόφυλλο», αν και είναι ένα κρασί που το γνωρίζω καλά γιατί πριν από μερικά χρόνια σε μια συγκριτική γευστική δοκιμή ρετσινών μου είχε αφήσει εξαιρετικές εντυπώσεις, έχω καιρό να το πιω. Επίσης, δεν έχω ιδέα τι κοστίζει το καθένα, γι’ αυτό θα κάνω και το εξής παιχνίδι: θα μαντέψω την τιμή λιανικής πώλησης αλλά και τα χρήματα που θα έδινα για να τα αγοράσω («my price»).

Χίλια Χρόνια 2009, Chardonnay, ΠΓΕ Κορινθία, Χρίστος Μπαραφάκας

Όμορφο χρυσοκίτρινο χρώμα, διαυγές και λαμπερό. Μύτη μέτριας έντασης αλλά εκφραστική, φυτική, αποξηραμένα χόρτα, σανό, λίγες νύξεις εσπεριδοειδών, κάπως κουρασμένη αλλά δίχως ιδιαίτερο πρόβλημα. Μπορεί να μην έχει φρεσκάδα αλλά έχει ενδιαφέρουσες νότες εξέλιξης. Ωστόσο, όσο το κρασί ζεσταίνεται στο ποτήρι, τόσο βγαίνει το αλκοόλ, οπότε προσοχή στη θερμοκρασία κατανάλωσης. Στο στόμα είναι όντως σαρκώδες, όπως υπόσχεται και η οπίσθια ετικέτα του, απόλυτα ξηρό (καλό), λίγο πλαδαρό (κακό), με όμορφο σταράτο τελείωμα (παρά τις νύξεις «ξυλίλας» από τα βαρέλια ακακίας που δεν συμπαθώ καθόλου).

Συμπέρασμα: ένα καλοφτιαγμένο, μεσογειακού χαρακτήρα σαρντονέ, ίσως λίγο κουρασμένο για την ηλικία του. Όμορφη συσκευασία και αργυρό μετάλλιο στις Βρυξέλλες το 2011.

Εκτιμώμενη τιμή: 10,50 €

Πραγματική τιμή: 9,90 €

My price: 6 €

Βαθμός: 5,75/10

Ρετσίνα Αμπελόφυλλο, Οινοποιητικός Συνεταιρισμός Τυρνάβου

Δεν μ’ αρέσουν, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, οι νέου τύπου «ελαφριές» ρετσίνες, που ελάχιστη γεύση ρητίνης έχουν. Εάν είναι να πιω ρετσίνα, τη θέλω όπως την ήξερα μικρός και όχι ερζάτς. Η ρετσίνα «Αμπελόφυλλο» είναι, λοιπόν, μια κλασική ρετσίνα ― όχι πως κι αυτή δεν είναι ελαφριά!. Τέλος πάντων, μυρίζει σαν ρετσίνα και, πάνω απ’ όλα, η ποιότητα της ρητίνης του είναι, νομίζω, εκπληκτική και αυτό είναι που κάνει τη διαφορά. Επίσης, δεν «ακούγεται» καθόλου το πρωτογενές άρωμα της ποικιλίας (άλλο, πάλι, αυτό το βίτσιο, να πίνεις ρετσίνα και να σου βγαίνει, π.χ. το ασύρτικο…), όπως νομίζω είναι το σωστό· όταν πίνεις ρετσίνα, η ποικιλιακή έκφραση δεν είναι το ζητούμενο. Αμάν πια! Στο στόμα είναι μια πεντακάθαρη, ευκολόπιοτη και ισορροπημένη ρετσίνα. Είναι πιο ελαφριά σε όγκο απ’ ότι οι παραδοσιακές των Μεσογείων, από σαββατιανό, αλλά είναι τόσο καλοφτιαγμένη και αρμονική που δεν θες να χαλάσει η «συνταγή» των Θεσσαλών. Συγχαρητήρια στον Οινοποιητικό Συνεταιρισμό Τυρνάβου (και για την τιμή!).

Συμπέρασμα: Είναι δυνατόν να μην αγαπήσεις ένα κρασί που το λένε «Αμπελόφυλλο»;

Εκτιμώμενη τιμή: 4,50 €

Πραγματική τιμή: 3,00 €

My price: 4 €

Βαθμός: 5,5/10

Κτήμα Αβαντίς Ερυθρός 2009, ΠΓΕ Εύβοια

Εδώ είμαστε σε άλλα μονοπάτια. Εδώ και κάμποσα χρόνια ο Απόστολος Μούντριχας έχει τραβήξει το δρόμο της συμπύκνωσης, παράγοντας κρασιά-οδοστρωτήρες και εξωστρεφή. Αν δεν περιφρουρούν τη διαδήλωση σίγουρα κραδαίνουν τη σημαία New World Rules! κι άμα λάχει θα ρίξουν και καμιά σφαλιάρα σε κανένα αγιωργίτικο φλώρο. Τούτο εδώ το χαρμάνι είναι εντυπωσιακό, δεν χωρά αμφιβολία, οι ποικιλίες του Ροδανού που ο κ. Μούντριχας καλλιεργεί στο κτήμα του με επιτυχία (γκρενάς, σιρά, μουρβέντρ), έχουν δώσει έξοχα αποτελέσματα. Το κρασί είναι εκ πρώτης όψης απόλυτα σαγηνευτικό, πολύπλοκο, με αρώματα που διαδέχονται το ένα το άλλο, κόκκινων φρούτων, σοκολάτας, γλυκόριζας, βανίλιας… Στο στόμα έχει εύρος και γλύκα, δομή και στρογγυλές ταννίνες. Δεν μ’ αρέσει ωστόσο η νότα σταφίδας στη μύτη από την υπερωρίμαση των σταφυλιών και το κάπως μονότονο και βαρύ στόμα.

Συμπέρασμα: Μη διυλίζουμε τον κώνωπα, πρόκειται για ένα πολύ καλό κρασί. (Να ένα κρασί που οι εστιάτορες θα μπορούσαν να έχουν στις λίστες τους στα 20 € δημιουργώντας πανευτυχείς πελάτες!).

Εκτιμώμενη τιμή: 11,40 €

Πραγματική τιμή: 7,50 €

My price: 12 €

Βαθμός: 7/10