Εντάξει έχω καταφέρει να δοκιμάσω πάνω από 400 κρασιά σε ένα ημερήσιο event, όμως με 2300 κρασιά από 370 οινοποιεία το Οινόραμα 2023 μου κατέστησε σαφές ποιος είναι το αφεντικό. Πλησιάζοντας τα 30 χρόνια της, η σημαντικότερη έκθεση κρασιού της χώρας που διοργανώνει η Vinetum ήταν εντυπωσιακότερη και μεγαλύτερη από ποτέ· ως εκ τούτου δεν μου άφησε περιθώρια για τίποτα περισσότερο από το να περιηγηθώ –χωρίς πλάνο αυτή τη φορά!- και να δοκιμάσω διάφορα “καλούδια”, με τα πιο ενδιαφέροντα να ακολουθούν.
Λευκά κρασιά
Αθανασίου, Ασύρτικο 2021: Ο χαμηλών τόνων Νεμεάτης παραγωγός προσφέρει και πάλι ένα από τα καλύτερα εκτός Σαντορίνης Ασύρτικα. Χαρακτήρας λευκόσαρκων φρούτων, πλούσιο σώμα και εντυπωσιακός συνδυασμός νεύρου/ βελούδου. (8/10)
Αριούσιος, Αριούσια Χώρα 2022: Ένα 80/20 blend Ασύρτικου και Αθηριού από τα ημιορεινά της Χίου, με χαμηλής έντασης αρώματα αγελαδινού βουτύρου. Το στόμα από την άλλη αγριεύει λόγω άφθονης οξύτητας και τανινών. +2-3 χρόνια (7,5/10)
Γκόφας, Κυδωνίτσα 2021: Ο παραγωγός από την Νεμέα αποδεικνύει ότι orange οινοποίηση και αρτιότητα μπορεί να πάνε χέρι-χέρι. Καθαρή παρουσία ώριμων κίτρινων φρούτων, μέτριο σώμα, ικανοποιητικό μάκρος, άψογες τανίνες. (8/10)
Δύο Ύψη, Διάλογος 2022: Η Κυδωνίτσα και το Ασύρτικο “τα λένε” με φόντο τα γεμάτα όστρακα εδάφη του αμπελώνα στην Ηλεία. Και ο διάλογος τους είναι άγουρος, άγριος και ορυκτός, αποζητώντας διαβούλευση 2-3 ετών! (7,5/10)
Νεραντζής, Ασπρούδα Σερρών 2021: Συνήθως ο παραγωγός από τις Σέρρες δεν μου επιτρέπει να δοκιμάσω τα κρασιά του, ωστόσο κρυμμένος ανάμεσα στο πλήθος κατάφερα να του “κλέψω” αυτό το υπέροχα πλούσιο και μαλακό λευκό! (7,5/10)
Πάντος, Gewurztraminer 2022: Το οινοποιείο της Φλώρινας με κέρδισε και πάλι με τα λευκά του, από τα οποία ξεχωρίζει το πιπεράτο και γεμάτο αχλάδι και τζίντζερ Gewurztraminer. Το καλό μάκρος και τα λίγα σάκχαρα ενισχύουν το κέφι! (8/10)
Σαμπάνης, Sauvignon Blanc 2022: Από ότι φαίνεται το ιστορικό οινοποιείο της Βοιωτίας έχει αναγεννηθεί για τα καλά! Απόδειξη αυτό το ελαφρύ SB με τον μέσης αρωματικής έντασης αλλά εκρηκτικού στο flavor χαρακτήρα gooseberry! (7,5/10)
Σολωμός, Verdea 2022: Χαίρομαι ιδιαίτερα με το …ξύπνημα της Ζακύνθου και την αναγέννηση της Verdea, ιδιαίτερα με εκπροσώπους σαν αυτή! Ξερό μάνγκο και μπανάνα στη μύτη συνδυάζονται όμορφα με υφάλμυρη τανικότητα. (7,5/10)
Gentilini, Ρομπόλα 2022: Αν και απαιτεί τουλάχιστον μια 3ετία στη φιάλη, η εμβληματικότερη Ρομπόλα της πιάτσας δείχνει τη στόφα της με wet wool, λευκόσαρκο χαρακτήρα, λεμονάτο νεύρο και σοβαρό μάκρος. (8/10)
Χρυσοστόμου, Μαλαγουζιά 2022: Ο καλά κρυμμένος θησαυρός της Κατερίνης προσφέρει μια ελαφριά Μαλαγουζιά γεμάτη με κίτρο και δυόσμο. Είναι βέβαια λίγο γλυκούτσικο, ωστόσο ρεφάρει με εκρηκτικό flavor. (7,5/10)
Ροζέ κρασιά
Αρβανιτίδης, Ροζέ 2022: Το ΄22 είναι το καλύτερο ροζέ που έχει βγει ποτέ από το οινοποιείο του Ασκού. Η παρουσία CO2 ενισχύει της ελαφράδα, εντούτοις το γεμάτο άχυρο και ξερά κόκκινα φρούτα ροζέ είναι γευστικά παντοδύναμο. (8,5/10)
Βογιατζής, Μιας Πεταλούδας Πέταγμα 2022: Η νέα ετικέτα του παραγωγού από το Βελβεντό Κοζάνης –blend Ξινόμαυρου/ Μοσχόμαυρου- πείθει αν και είναι ντροπαλό αρωματικά, λόγω του όγκου, της αυστηρότητας και της δύναμης στο στόμα. (8/10)
Magoutes, Ροζέ 2022: Το οινοποιείο από τη Σιάτιστα εντυπωσιάζει με όλα τα κρασιά του, του ροζέ μη εξαιρουμένου! Ένα ελαφρύ blend Ξινόμαυρου και Μοσχόμαυρου με ιδιαίτερο γευστικό μάκρος, τανική αγριάδα και «αποξηραμένο» flavor. (8/10)
Noema, Eruption 2022: Σερβιρισμένο από φιάλη magnum, αυτό το Ξινόμαυρο από το Αμύνταιο ήταν εντυπωσιακό αν και ακόμα νέο. Γεμάτο πετροκέρασα στη μύτη, διαθέτει απίθανη οξύτητα, σωστή τζούρα τανινών και μακρύ τελείωμα. (8,5/10)
Πάντος, Μοσχόμαυρο 2022: Η σπάνια ποικιλία της δυτικής Μακεδονίας τα καταφέρνει περίφημα στα ροζέ. Εδώ σε μια άγρια, όξινη, γεμάτη πετροκέρασο εκδοχή με καλή διάρκεια και έντονο μοσχατίζων άρωμα στόματος. (7,5/10)
Σολωμός, Regalo 2022: Ένα πάτα-τράβα ροζέ από Αυγουστιάτη με πολύ φειδωλά αρώματα φραγκοστάφυλου. Όμως οι πόντοι που χάνονται εκεί ρεφάρονται με την καθαρότητα, το αυστηρό μάκρος και τις σοφές (ποσοτικά) τανίνες. (8/10)
Ερυθρά κρασιά
Αρβανιτίδη, Cabernet -Merlot 2020: Το Ξινόμαυρο των αδελφών Αρβανιτίδη είναι και πάλι ελκυστικό, όμως το Bordeaux- blend τους ήταν αυτό που εκπλήσσει φέτος. Φειδωλό στα φρούτα και την βοτανικότητα, άριστο όμως στην ισορροπία. (8/10)
Βογιατζή, Τσαπουρνάκος 2019: Ο βαρελάτος “βάτραχος” μεταμορφώνεται σε έναν πανέμορφο πριγκιπόπουλο στο ποτήρι. Ακόμα ντροπαλό στην βιολέτα και το μελάνι, αριστεύει στην ποιότητα των τανινών και την γευστική αρμονία. +5 χρόνια. (8,5/10)
Διαμαντάκος, Νάουσα Magnum 2019: Ίσως λίγο πιο καραμελένιο από ότι θα δικαιολογούσε η ηλικία και η φιάλη του 1,5lt, ωστόσο υποδειγματικό ως προς την διαχείριση των τανινών και υπέροχα τρυφερό αυτό το ντελικάτο Ξινόμαυρο. (8/10)
Κυρ Γιάννη, 2 Ελιές 2019: Οι απάνθρωπες τανίνες ταλαιπωρούν όλα τα ερυθρά της Κυρ Γιάννη, όμως τουλάχιστον το blend Ξινόμαυρου και Merlot τις υποστηρίζει με συμπύκνωση γραφίτη και βιολέτας και μακριά επίγευση για 7ετία. (8/10)
Magoutes, Ξινόμαυρο 2019: Το αξιόλογο, ομόσταυλο Μοσχόμαυρο ακούγεται πιο εξωτικό, όμως το Ξινόμαυρο παίρνει κεφάλι στις επιδόσεις με το ώριμο φρούτο, την ντοματένια ελαφράδα και τις καλοδομημένες τανίνες. Από το 2026. (8/10)
Noema, Invicta 2019: Το ΠΟΠ Αμύνταιο από το Ξινό Νερό δεν άλλαξε χρονιά σε σχέση με πέρυσι δίνοντάς την ευκαιρία να απολαύσουμε την αέρινη ελαφράδα, την μαλακή δροσιά και την ντομάτα του αρτυσμένα με λίγη περισσότερη γλύκα! (8,5/10)
Santo, Μαυροτράγανο 2020: Άλλη μια χρονιά –ποίημα για αυτό το γεμάτο ορυκτότητα, πετροκέρασο και αποξηραμένο σύκο πυκνότατο ερυθρό από την Σαντορίνη. Ακριβό αλλά άγρια (καλο)δομημένο για 5ετία.(8,5/10)
Gentilini, Iri’s Vineyard Basket Press 2022: Μια παραδοσιακή στροφιλιά πιέζει αυτή την Μαυροδάφνη υπερτροφοδωτόντας την εκφραστικότητα μαύρης σταφίδας. Η οξύτητα απίθανη, η πίκρα στο τελείωμα όμως απαιτεί 2χρόνια κελάρι. (8/10)
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση