Blanc de Gris, Μοσχοφίλερο, Κτήμα Τσέλεπου 2015

Ανιχνεύοντας τα όρια της ποικιλίας.

Χρώμα ανοιχτό πορτοκαλί. Αρώματα καθαρά από γλυκό τριαντάφυλλο να κυριαρχούν, ίχνη φρούτων λίτσι, στο όριο της αρωματικής κούρασης. Στόμα με όγκο, γλύκα και οξύτητα που γρήγορα κυριαρχεί χωρίς να υπερβάλει. Επίγευση με ελαφρά τραχύτητα από την οξύτητα, το τριαντάφυλλο να κυριαρχεί και η πίκρα να κάνει την εμφάνισή της.

Βαθμός 85/100 για ένα κρασί που δείχνει να φτάνει στα γευστικά όρια της ποικιλίας. Το χρώμα δύσκολα πλέον χαρακτηρίζεται ως λευκό αφού δείχνει σκούρο κίτρινο, πορτοκαλί με ελάχιστο ροζέ. Τα αρώματα έχουν αποσπάσει όλη την τυπικότητα της ποικιλίας, αφού το τριαντάφυλλο είναι σχεδόν το αποκλειστικό του άρωμα. Αυτό βέβαια το κάνει αρωματικά μονότονο, μην επιτρέποντας ούτε στο βαρέλι να κάνει την εμφάνισή του. Η έντονη παρουσία του τριαντάφυλλου καθορίζει το αρωματικό ποιοτικό του όριο. Ταυτόχρονα του επιτρέπει να προσδιοριστεί εύκολα και να ταυτοποιηθεί ως ποικιλία και κυρίως ως γεωγραφική προέλευση. Το στόμα με την συνδρομή της γενναίας -για τα δεδομένα της ποικιλίας Μοσχοφίλερο- περιεκτικότητας σε αλκοόλη, ξεκινάει γλυκά. Σχεδόν αμέσως η οξύτητα το φέρνει σε ικανοποιητικό επίπεδο ισορροπίας. Η αλκοόλη του δίνει όγκο αλλά δεν καταφέρνει να εμφανίσει γευστική συμπύκνωση, με το σώμα να προέρχεται σχεδόν αποκλειστικά από αυτήν. Στο στόμα φαίνεται ακόμη για μια φορά ότι το Μοσχοφίλερο δεν είναι μια ποικιλία που μπορεί να ανεβάσει στροφές όσον αφόρα το σώμα. Παραμένει αρκετά λεπτό, αποτελώντας παγιωμένο χαρακτηριστικό και ποιοτικό όριο της ποικιλίας. Ένα κρασί που προσπαθεί να δώσει νεοκοσμίτικη έκφραση σε μια αρωματική ποικιλία ανεβάζοντας την περιεκτικότητα σε αλκοόλη. Δεν είναι τυχαίο ότι στην κοντινή της σε χαρακτηριστικά της αρωματικής ποικιλίας Gewürztraminer κρατούν λίγα σάκχαρα αζύμωτα προκειμένου το κρασί να εμφανίζει περισσότερο σώμα. Έχοντας εξαντλήσει τα δεδομένα της αναζήτησης η παραπέρα προσπάθεια θα πρέπει να στραφεί στις στρεμματικές αποδόσεις της ποικιλίας. Δείχνει μια γρήγορη τάση εξέλιξης στα όρια της οξείδωσης, κληρονομιά του τρόπου οινοποίησης που δεν φοβήθηκε την ωρίμανση στο σταφύλι, την εκχύλιση πριν από τη ζύμωση ή την οξείδωση στο βαρέλι. Αυτά του έχουν δώσει έντονα οριακά χαρακτηριστικά άλλα μάλλον όχι την ανάλογη κομψότητα. Δεν δείχνει να υπάρχει κάποιος λόγος για την παραπέρα παλαίωσή του. Καλύτερο σε θερμοκρασία 8-10 βαθμών Κελσίου όπου χάνει σε ένταση αλλά κερδίζει σε κομψότητα.

Τιμή στην Κάβα Ανθίδης: € 12,0