Αφρώδη, γιατί τόσο λίγοι “τά’χουν”;

30 Σεπτεμβρίου 2019
Σίμος Γεωργόπουλος
Πλέον όλοι οι τόποι προσφέρουν υψηλής ποιότητα ήσυχα κρασιά, όταν όμως ανοίξει το κεφάλαιο “αφρώδη” τότε κανείς διαπιστώνει ότι οι ενδιαφέρουσες σελίδες είναι πραγματικά ελάχιστες.
  • ΑΦΡΩΔΗ, ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΟ ΛΙΓΟΙ “ΤΑ’ΧΟΥΝ”; | Tips & Tricks

Γιατί όμως τόσες λίγες περιοχές παράγουν σπουδαία αφρώδη;

Κατ’ αρχήν αυτός ο τύπος κρασιών απαιτεί ιδιαίτερα χαμηλό ph, γεγονός που δίνει το προβάδισμα στις πολύ ψυχρές περιοχές που δεν είναι και πολλές στον κόσμο. Από την άλλη η οινοποίηση των αφρωδών είναι η δυσκολότερη και συνεπώς η μακρόχρονη εμπειρία και ο εξειδικευμένος τεχνολογικός εξοπλισμός είναι απαραίτητα για πραγματικά αξιόλογα αποτελέσματα.

Τα παραπάνω βέβαια μπορεί να είναι τα πρώτα που έρχονται στο μυαλό,  όμως το σημαντικότερο στοιχείο διαφοροποίησης είναι η ευχέρεια του κάθε παραγωγού να συντηρεί τα τεράστια αποθέματα που απαιτούνται.

Έτσι από την μία πλευρά έχουμε το απόθεμα των reserve κρασιών –δηλαδή των ήσυχων κρασιά που προκύπτουν από την πρώτη οινοποίηση- τα οποία συνθέτουν το blend που θα ζυμωθεί μέσα στην φιάλη και το οποίο σε κάποιες Σαμπάνιες περιλαμβάνει ακόμα και  100 reserve wines!

Από την άλλη πολλά αφρώδη μένουν για ωρίμανση με τις οινολάσπες ως και δεκαετία με ότι αυτό συνεπάγεται σε χώρο και κόστος, με δεδομένο μάλιστα ότι πλέον μιλάμε για κρασιά σε φιάλες και όχι σε δεξαμενές.

Ως εκ τούτου τα σπουδαία αφρώδη δεν μπορεί απλά να αποτελούν προσθήκες σε γκάμες ήσυχων κρασιών, αλλά απαιτούν περιοχές και παραγωγούς που ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με την παραγωγή τους. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το ότι η Καμπανία, η Λομβαρδία, η Καταλονία και προσφάτως η Αγγλία είναι οι μεγάλοι πρωταγωνιστές στην μάχη της φυσαλίδας.

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση