Simul: Σε ανοδική τροχιά το γοητευτικό γκουρμέ μπιστρό στο Κολωνάκι

Τον περασμένο Απρίλιο έγραψα σε μια κριτική για το περιοδικό eat me του κυριακάτικου ΕΘΝΟΥΣ, πόσο ευεργετικά λειτούργησε ο χρόνος υπέρ του Simul, αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο ο Νίκος Θωμάς εξελίσσει γαστρονομικά και αισθητικά την κουζίνα του, κρατώντας ταυτόχρονα υπερτονισμένη τη γευστική θαλπωρή στο φαγητό του. Είχε περάσει ένας χρόνος σχεδόν από την τελευταία φορά που το είχα επισκεφτεί, και δεν σας κρύβω ότι το είχα βάλει κάπως στην άκρη  γιατί οι εντυπώσεις από εκείνο το δείπνο ήταν ανάμεικτες με τη ζυγαριά να γέρνει περισσότερο στα τρωτά του σημεία. Όταν επέστρεψα τότε, περίπου πριν από τέσσερις μήνες, οι προσδοκίες μου δεν ήταν ιδιαιτέρως μεγάλες. Παρολαυτά διαψεύστηκα. Όχι ότι δεν ήταν εμφανές και στην αρχή το ταλέντο του σεφ. Κάθε άλλο. Μια χαρά καταλάβαινες ότι εδώ κάτι θέλει να πει ο ποιητής, αλλά κατέληγα κιόλας στο συμπέρασμα μάλλον ότι διστάζει να το πει με πειστικό τρόπο και ίσως να χρειάζεται ένα εύλογο διάστημα για να επανατοποθετηθεί. Αυτό το πλήρωμα του χρόνου ήρθε και μάλιστα κατά τι γρηγορότερα από ότι εγώ τουλάχιστον το περίμενα. Ο Νίκος Θωμάς σήκωσε τα μανίκια και στρώθηκε με μεθοδικότητα στη δουλειά. Αναβάθμισε τις πρώτες ύλες του, ακόνισε τη τεχνική του, έκανε πιο ζωηρά και ενδιαφέροντα τα σενάρια των πιάτων του με υφές και αρώματα που δένουν όμορφα μεταξύ τους, τροχοδρομόντας έτσι το Simul σε μια πορεία που κατά τη γνώμη ήδη γράφει υψηλές πτήσεις στην ανερχόμενη τάση της μπιστρονομίας.

Από το καλοκαιρινό μενού που σερβίρεται στη χάρμα οφθαλμών, καλαίσθητη, μικρή αυλή τους ξεχώρισα τις πολύ καλές ωμές γυαλιστερές του με κόλιανδρο, τσίλι, λάιμ και μια ανάλαφρη κρέμα από σκόρδο, ενώ ευχάριστη έκπληξη είναι και η ντελικάτη εκδοχή ενός αρνίσιου κεμπάπ σε ταρτάρ με πιπεριά Φλωρίνης, εξαιρετική πέτσα γάλακτος και αμύγδαλα. Η υπέροχη ρεβυθάδα του με το μεδούλι και τις καραβίδες παραμένει δικαιωματικά από τα πρώτα βιολιά και σε αυτό το μενού, αλλά δίπλα της ήρθε να προστεθεί ένα πιάτο που δικαιωματικά κλέβει τη παράσταση με την αφοπλιστική νοστιμιά του: νιόκι πατάτας με μάγουλα από σαλάχι, κουνουπίδι και μαύρο σκόρδο. Ωραίο πράγμα. Εκείνο το βράδυ σταθήκαμε τυχεροί γιατί δοκιμάσαμε μια απίθανη στήρα την οποία έψησαν με αριστοτεχνικό τρόπο και σέρβιραν με άγριο μάραθο, σπαράγγια, γυαλιστερές και μια νοστιμότατη σούπα Bloody Mary. Κοσμοπολιτισμός με τα όλα του. Τέλος, βρήκα αναβαθμισμένα και τα επιδόρπια με καλύτερο όλων το σορμπέ από μάνγκο και passion fruit σε μαριναρισμένο μάνγκο με πέστο κόλιανδρου, βραχάκια λευκής σοκολάτας με ταχίνι και crumble ελαιόλαδου. Το Simul βρίσκεται πάντως ήδη πάνω από το 7/10, ενώ βάζει σοβαρή υποψηφιότητα για το επόμενο βαθμολογικό σκαλοπάτι. Εσείς πάντως αν θέλετε να το δοκιμάσετε, φροντίστε να κάνετε πρώτα μια κράτηση γιατί έχει αποκτήσει δικαίως ένα κοινό που γεμίζει κάθε βράδυ τα τραπέζια του. 

Info: Υψηλάντου 63, Κολωνάκι, τηλ. 2107224737, τιμή: €40-50 / άτομο με κρασί. Ανοιχτά: Κάθε μέρα 6-12 μ.μ., Κυριακή κλειστά