Βάσω Βούρδα

Η  Βάσω ζει και εργάζεται στο Reggio Calabria στη Νότια Ιταλία. Αρχαιολόγος με Μάστερ 2ου επιπέδου στην Αρχαιολογία και Αρχιτεκτονική της Κλασσικής Πόλης, και εξειδίκευση στο σχεδιασμό μουσείων και στην ανάλυση αρχαιολογικών χώρων ενώ παράλλληλα είναι και καθηγήτρια ελληνικής γλώσσας στο Κέντρο Ξένων Γλωσσών του Πανεπιστημίου Dante Alighieri di Reggio Calabria και  υπεύθυνη του εξεταστικού κέντρου πιστοποίησης ελληνομάθειας που λειτουργεί στο ίδιο ίδρυμα. Από το 2016 είναι ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος του Κέντρου ελληνικής γλώσσας και ελληνικού πολιτισμού «ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑ» που δραστηριοποιείται στην Καλαβρία και στη Σικελία ενώ είναι συγγραφέας του αρχαιολογικού οδηγού για παιδιά “i Piccoli Archeonauti alla scoperta dei Bronzi di Riace” (“Οι Μικροί Αρχαιοναύτες ανακαλύπτουν τους Πολεμιστές του Ριάτσε»),  από τις εκδόσεις Laruffa Editore. Το βιβλίο κυκλοφορεί στην Ιταλία, στα ιταλικά και στα ελληνικά. Ζώντας λοιπόν στην Κάτω Ιταλία η Βάσω μας αποκαλύπτει μια μέρα της εκεί, μας συστήνει τα καλαβρέζικα πιάτα στα οποία μυήθηκε και μας ξεναγεί στη γευστική κουλτούρα του Ιταλικού νότου.

"Η μέρα μου ξεκινά στις 7. Μου παίρνει συνήθως ένα τέταρτο για να ξυπνήσω τα παιδιά και άλλο ένα για να τα ετοιμάσω για το σχολείο... Ευτυχώς τα συνοδεύει πάντα ο μπαμπάς τους, οπότε έχω την πολυτέλεια να κάνω πρωινό στο σπίτι με ζεστό καπουτσίνο, χωρίς ζάχαρη, με καφέ lavazza και φρέσκο γάλα. Προσθέτω σχεδόν πάντα τα αγαπημένα μου δημητριακά με σοκολάτα με τα οποία έχω σχέση εξάρτησης... Αν λόγω δουλειάς κάνω πρωινό έξω, τότε μόνο τα αλλάζω μ’ ένα cornetto, το ιταλικό κρουασάν,με γέμιση σοκολάτα ή μαρμελάδα.Το μεσημέρι, στην πόλη που ζω, σχεδόν όλοι γυρίζουν στο σπίτι για μεσημεριανό. Μου πήρε καιρό να το συνηθίσω αλλά τελικά το αποδέχτηκα… Μαγειρεύω λοιπόν κάθε μέρα, απλές και εύκολες συνταγές, άλλωστε η ιταλική κουζίνα έχει αυτό το καλό. Όταν έχω περισσότερο χρόνο μαγειρεύω κάτι ελληνικό, όπως γιουβέτσι ή παστίτσιο, ή την τοπική σπεσιαλιτέ, την περίφημη παρμιτζιάνα, με ντόπιες μελιτζάνες!

Ένα από τα πιο απλά και νόστιμα πιάτα που αγαπάει όλη η οικογένεια και ετοιμάζεται σε 10 λεπτά είναι τα gnocchi alla sorrentina, με σάλτσα ντομάτας μέσα στην οποία προσθέτουμε στο τέλος τριμμένη μοτσαρέλλα.

Όταν πάλι είμαστε στο δρόμο και η πείνα μας θερίζει το στομάχι... το καλύτερο «αντίδοτο» είναι ένα καλτσόνε με ντομάτα, τυρί και προσούτο ή έναarancino, τυπική σιτσιλιάνικη γεύση, με βάση το ρύζι και γέμιση που ποικίλει ανάλογα με τα γούστα. Εγώ προτιμώ το πικάντικο με καλαβρέζικη ‘nduia, ένα αλλαντικό που μαθαίνω ότι κάνει θραύση παντού, ακόμα και στα πιο μοδάτα εστιατόρια της Νέας Υόρκης.

Ένα από τα κλασικά καλαβρέζικα πιάτα είναι τα σπιτικά ζυμαρικά με ξιφία και μελιτζάνες. Γενικά ο ξιφίας είναι ιδιαίτερα αγαπητός σ’αυτά τα μέρη όπως και ο μπακαλιάρος, τον οποίο ετοιμάζουν με διάφορους τρόπους, συνήθως όμως στην κατσαρόλα alla ghiotta, με ντομάτα, πράσινες ελιές, κάππαρη και κουνουπίδι!

Για τα ψώνια πηγαίνω κυρίως σε σούπερ μάρκετ, τα φρούτα και τα λαχανικά προτιμώ να τα διαλέγω, όμως, στο μανάβικο της γειτονιάς μου. Το ψωμί, επίσης, επιδιώκω να το παίρνω από το φούρνο... Από το ψυγείο μου δεν λείπουν ποτέ τα τυροκομικά προϊόντα, πολλά γιαούρτια, αυγά, βούτυρο, πράσινη σαλάτα, ζύμη για πίτσα, αλλαντικά με χαμηλά λιπαρά, λουκάνικα φρανκφούρτης, κέτσαπ Heinz… γενικά δεν είμαστε φανατικοί με την υγιεινή διατροφή, έχουμε και τις κακές μας συνήθειες! Στο ντουλάπι με τα τρόφιμα υπάρχουν ζυμαρικά όλων των ειδών (προτιμώ τη ναπολετάνικη μάρκα Garofallo και τα ολικής άλεσης), ντοματοχυμοί, αγνό παρθένο ελαιόλαδο, μπισκότα και κράκερς, ξηροί καρποί, ρύζι μπασμάτι και άφθονα μπαχαρικά… Όταν μαγειρεύω μου αρέσει να πειραματίζομαι με διάφορα καρυκεύματα!

Το βράδυ, όταν δεν βγαίνουμε, τρώμε κάτι πρόχειρο στο σπίτι, όπως τοστ, σαλάτα και τα συναφή… Συχνά ετοιμάζουμε σπιτική πίτσα, τα παιδιά την λατρεύουν και είναι πάντα καλύτερη από την έτοιμη!

Τα αγαπημένα μου ποτά είναι η καϊπιρίνια από τα σούπερ αλκοολούχα και το λευκό κρασί. Κάθε φορά που γυρίζω από Ελλάδα φέρνω μαζί μου το Μοσχοφίλερο, δεν έχω βρει κάτι παρόμοιο στην Ιταλία… Διατροφικές εμμονές; Και βέβαια! Το παγωτό… δεν μπορώ με τίποτα να το στερηθώ! Ειδικά τους ζεστούς μήνες το αναζητώ πάντα και παντού… Έχω την τύχη να μένω σε μια πόλη με μεγάλη παράδοση στη ζαχαροπλαστική και οι τζελατερίες μας είναι από τις καλύτερες σε ολόκληρη την Ιταλία! Πώς να αντισταθώ; Οι γεύσεις που προτιμώ είναι nocciola, pistacchio και rocher! Αγαπημένες gelaterie στην παραλία του Ρέτζιο είναι οι “Cesare” και “Sottozero”, διάσημες και πολυβραβευμένες.

Από τις ελληνικές γεύσεις μου λείπει το τσουρέκι, τα σιροπιαστά του ταψιού και το παγωτό καϊμάκι! Όλα γλυκά… Είμαι τόσο λιχούδα που, όταν θέλω να επιβραβεύσω ή να παρηγορήσω τον εαυτό μου, εννοείται, ότι καταφεύγω, που αλλού, στη σοκολάτα, fondente, ποτέ γάλακτος, με ξηρούς καρπούς… αληθινή λατρεία!

Στα ταξίδια μου αναζητώ τις τοπικές γεύσεις που έχουν σχέση με την παράδοση.

Το πιάτο που έχει αποτυπωθεί στη μνήμη μου είναι η παέγια που φάγαμε με ελληνοισπανική παρέα πριν λίγα χρόνια σε μια ταβέρνα στην Μπαρτσελόνα! Περισσότερο για την εικόνα παρά για τη γεύση της…

Η κουζίνα που προτιμώ είναι η κρητική. Μετά από τις περσινές διακοπές στα Χανιά δηλώνω φανατική οπαδός της Κρήτης και των κρητικών γεύσεων. Ακόμα και η μπουγάτσα με το κρητικό τυρί αποκτά μια άλλη απίθανη γεύση. Είπα μπουγάτσα και μου άνοιξε η όρεξη… Όταν ήμουν μικρό κοριτσάκι στη Λάρισα, ο πατέρας μου με πήγαινε συχνά στο Σερραϊκό, το καλύτερο πιτάδικο της πόλης, στην κεντρική πλατεία. Δεν υπάρχει πια… δυστυχώς! Έφτιαχνε την καλύτερη σερραϊκή μπουγάτσα με το πιο τραγανό φύλλο. Και τους πιο λαχταριστούς λουκουμάδες… άλλο να σου λέω κι άλλο να τους τρως!

Αλλά πέρασε η ώρα και πρέπει να ετοιμάσω το φαγητό… τι τρώμε σήμερα;

Μακαρόνια με κιμά; Μμμμ καλή ιδέα…"