Βασιλική Πιερρακέα

07 Σεπτεμβρίου 2016
Μικαέλα Θεοφίλου
Ως δημιουργός και chef του εστιατορίου Vasiliki Kouzina στο Μιλάνο, μας αποκαλύπτει τις αγαπημένες της γεύσεις και της δική της νόστιμη Ελλάδα!
  • ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΠΙΕΡΡΑΚΕΑ | Η Μέρα μου στο Πιάτο

Η Βασιλική Πιερρακέα με έναν τρόπο απρόσμενα ποιητικό, μέσα από πιάτα, μελιτζάνες, κουτάλες, χταπόδια, τραπέζια, κατσαρόλες - πασπαλισμένα πάντα με μπόλικη ρίγανη - έχει καταφέρει να χτίσει μία δική της Ελλάδα ή έστω να πάρει ένα κομμάτι της ήδη υπάρχουσας μαζί της στη γειτονική Ιταλία. Γιατί στην ουσία, ο νέος χώρος "Vasiliki Kouzina" που άνοιξε τις πόρτες του την Άνοιξη είναι κάτι παραπάνω από έναν νέο, φινετσάτο χώρο εστίασης που μπορείς να απολαύσεις πραγματικά καλό φαγητό. Στο βάθος είναι ένα καταφύγιο αυθεντικών Ελληνικών τοπίων, μυρωδιών, γεύσεων αλλά κυρίως αναμνήσεων που χτυπάει απροσδόκητα και με πάθος στην καρδιά του του Μιλάνου, στην οδό Via Clusone. Κι επειδή τα όμορφα πράγματα πρέπει να τα μοιράζεσαι, η Βασιλική με την πολύτιμη εμπειρία του διακεκριμένου chef Γιάννη Μπαξεβάνη συνεργάστηκαν πάνω σε ένα πρωτότυπο αλλά συγχρόνως γνώριμο menu γεμάτο ευχάριστα αναπάντεχους γευστικούς συνδυασμούς οι οποίοι δέσανε άψογα με κρασιά που η ίδια ταξίδεψε σε όλη την Ελλάδα συναντώντας παραγωγούς και διαμορφώνοντας την τελική λίστα η οποία περιέχει μόνο Ελληνικές ποικιλίες με το Δημήτρη Κουμάνη και τη Madeleine Lorantos από το «Ετερόκλιτο» φέρνοντας έτσι κυριολεκτικά την Ελλάδα στο πιάτο σας. Η Βασιλική, μέσα στα τόσα που έχει να κάνει βρήκε λίγο χρόνο και μοιράστηκε μαζί μας το γαστρονομικό της ημερολόγιο…

«Η πρώτη γαστριμαργική συνήθεια μόλις σηκωθώ είναι να πιω ένα φυσικό χυμό λεμόνι! Και ένα γρήγορο καφέ! Υπάρχουν βέβαια κάποια πρωινά που απολαμβάνω ένα αβγό βραστό, όπως ο παππούς μου δεν αρνήθηκε ποτέ ένα αβγό μελάτο… συγκλονιστική στιγμή όταν το συνοδεύω με φρέσκο κριθαρένιο ψωμί… απλές αλμυρές πρωινές συνήθειες!

Όταν θα βρεθώ στο δρόμο και πεινάσω αλλά και όταν δεν έχω κάτι στο σπίτι μου έτοιμο για φαγητό θα αναφωνήσω σουβλάκι mon amour! Ξυπνά τα πιο βαθιά μου ένστικτα! Ποτέ δε μπορώ να αντισταθώ σε ένα καλό σουβλάκι! Και είναι κάτι που μου λείπει πολύ στο Μιλάνο, που δε μπορώ να παραγγείλω μετά τα μεσάνυχτα όταν η νύχτα πέφτει και η πείνα ανεβαίνει, ένα λαχταριστό σουβλάκι… να χαθώ στον απολαυστικό βυθό ενός πιτόγυρου!

Μ’ αρέσει να ψωνίζω από μικρά delicatessen και από τη λαϊκή… η λαϊκή αγορά είναι το μανιφέστο της γαστρονομικής μου ευτυχίας! Και αυτή η ευτυχία κάνει πάρτι και μέσα στο ντουλάπι με τα τρόφιμα, εκεί που θα βρείτε πολλά μυρωδικά, ρίγανη κυρίως! Η μυρωδιά της ρίγανης εξουσιάζει τα ρουθούνια μου και φυσικά την κουζίνα μου. Και στο ψυγείο έχω πάντα φρέσκα αβγά και λεμόνια! Πολλά λεμόνια! Και φυσικά αυτό συμβαίνει και γιατί λατρεύω το αβγολέμονο!  Το αγαπημένο μου φαγητό είναι η κοτόσουπα με αβγολέμονο. Θεωρώ πως είναι το βάλσαμο της ψυχής, μπορεί να γιατρέψει τα πάντα. Αν θέλω να περιποιηθώ κάποιον που δεν είναι καλά, θα του φτιάξω μια κοτόσουπα. Νομίζω πως θα γίνει αμέσως καλύτερα!

Κάθε φορά όμως που κλείνω τα μάτια μου ονειρεύομαι το ταψί με γίγαντες και φέτα, που με μαεστρία μαγείρευε η αδερφή του παππού μου, Αθανασία. Έχω ακόμα κάτω από τη μύτη τις μυρωδιές του κυριακάτικου τραπεζιού. Δεν τελειώνει, δεν στερεύει αυτή η ανάμνηση. Υπάρχει σε ό,τι κουβαλάω. Πώς θα μπορούσε να μην αχνίζει από τη γευστική ανάμνησή μου το χταπόδι με κοφτό μακαρονάκι; Τα χέρια της μητέρας μου γεμάτα αγάπη να το μαγειρεύει.

Φέτος έκανα διακοπές στην Καλαμάτα φυσικά! Μια πόλη την οποία αρνήθηκα πολλές φορές, έτσι ώστε να καταλήξω να την ερωτευτώ αγιάτρευτα και να παραδοθώ στη μαγεία της! Κάτω από την απόλυτη και προστατευτική σκιά του Ταΰγετου, ξημερώνει μια πόλη ρομαντική αλλά σύγχρονη… η νεοκλασική ομορφιά της κεντρικής πλατείας, η εκκλησία των Αγίων Αποστόλων, το κάστρο, όλα μου τα σχολικά απογεύματα στο Σιδηροδρομικό πάρκο και στο ΜΕΘ, μεσσηνιακό ερασιτεχνικό θέατρο… και φυσικά η ομορφότερη παραλία, με τα χίλια χρώματα… α ναι η Σάντοβα, πόσα αξέχαστα φεγγάρια στο Χόμπο… και αν πάτε ποτέ στην Καλαμάτα, παρακαλώ κοπιάστε στα εξής τραπέζια: Ξημέρωμα, ιστορική, υπέροχη ψαροταβέρνα μέσα στον ελαιώνα… δοκιμάστε το αλάδωτο ταλαγάνι! Μύλος, Πήδημα Μεσσηνίας, 20 χιλιόμετρα έξω από την Καλαμάτα. Δίπλα στη λίμνη χαζεύεις τους κύκνους, τις πάπιες τρώγοντας μακαρονάδα με χοντρό μακαρόνι και κοτόπουλο στη σχάρα! Συγκλονιστικό! Καντοίνα, στην κεντρική αγορά της Καλαμάτας. Ο φίλος μου Perry Panagiotakopoulos δημιούργησε μια καντίνα διαφορετική από τις υπόλοιπες… ένας χώρος που υμνεί τον οίνο, το ελληνικό καλό κρασί, χωρίς να λείπει το πολύ καλό φαγητό! Ταβέρνα Γαϊτάναρος, Κιτριές Καλαμάτα…το απόλυτο όνειρο! Πολύ καλό κρασί και το κύμα στα πόδια σου!

Εκεί θα γυρίσω και την τελευταία μου μέρα επάνω στην γη, για χταπόδι στα κάρβουνα, στις Κιτριές, στην ταβέρνα του Γαϊτάναρου… να βρέχω τα πόδια μου στη θάλασσα και να πλημμυρίζω από αγάπη! Πολύ αγάπη! Και αέρα στα πανιά μου»!

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση