Κάιν: Nekroni και άλλες ιστορίες από την Κρύπτη

23 Μαρτίου 2016
Τάσος Μητσελής
Η στήλη The Bars στρογγυλόκαθησε στην μαρμάρινη μπάρα του Κάιν, που εν προκειμένω δεν είναι ο αδελφοκτόνος πρωτότοκος γιός του Αδάμ και της Εύας, αλλά ένα ολοκαίνουργιο ατμοσφαιρικό cocktail bar, στην οδό Αναπαύσεως, μια ανάσα δηλαδή από το Α` Νεκροταφείο


Οφείλω να ομολογήσω ότι η Θάλεια μου είχε φάει τ´ αυτιά αρκετές φορές. "Πάμε να δούμε το Κάιν σου λέω, κάτι μου κάνει. Είναι και στην γειτονιά σου." "Και δυό βήματα από το Πρώτο" της απαντούσα υπαινικτικά και το απέφευγα εντέχνως πλην σαφώς. Ασφαλώς δεν ήταν αυτός ο λόγος της αναβολής. Λίγο η επικαιρότητα πρωτοκλασάτων μπαρ, λίγο οι πολυάριθμες εκδηλώσεις σε μια Αθήνα που δίνει τα ρέστα της στον τομέα των cocktail, το Κάιν παρέμεινε στην to do list μας ως υποσημείωση, αλλά όπως διαπιστώνετε δεν ξεχάστηκε εκεί για μεγάλο διάστημα. Άλλωστε είναι αρκετά πρόσφατο, μιας και μετράει σχεδόν δυο μήνες ζωής σε μια από τις γραφικότερες γειτονιές της Αθήνας, το Μετς. Και τώρα που ανέφερα την λέξη "ζωή", θα μου επιτρέψετε να υποκλιθώ στην σουρεάλ εως και ψυχεδελική ιδέα ή τόλμη, πείτε το όπως θέλετε, των δημιουργών του, να το λειτουργήσουν στην οδό Αναπαύσεως η οποία αρχίζει από το Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών. Θα βάλω μια τελεία εδώ και για να προλάβω τις περίεργες γλώσσες, σας θυμίζω για παράδειγμα ότι στο Λονδίνο, ακριβώς δίπλα από το Χάιγκειτ στο οποίο "ξεκουράζονται" ο Μαρξ, ο Κάρολος Ντίκενς και διάφοροι άλλοι, υπάρχουν υπέροχα vintage μπαρ όπως The Duke`s Head και το The Flask. Είστε βέβαια και τυχεροί που η στήλη δεν έχει φιλοσοφικές διαστάσεις οπότε γλυτώνετε στο παρά τσακ, μια ανάλυση για την σύνδεση του αλκοόλ με όλο αυτό το σκηνικό, αλλά κάποια στιγμή ίσως βρω ένα πάτημα να επανέλθω.  

Το Κάιν είναι σε γενικές γραμμές αυτό που συνηθίζουμε να λέμε "μπαρ της γειτονιάς" και λειτουργεί από νωρίς το πρωί σερβίροντας καφέδες και σνακ. Μπορεί να φέρει ελάχιστες από τις παθογένειες των συνοικιακών μπαρ, αλλά είναι προς το παρόν ορατές σε τέτοιο βαθμό που  όχι μόνο δεν τις κάνει επιλήψιμες, αλλά μπορεί κάποιος καλοπροαίρετος να τις εντάξει στην παράξενη γοητεία του. Είναι το μπαρ που θα πάει κάποιος από το σπίτι του με την φόρμα για ένα γρήγορο ποτό ή και με πιο βραδινό ρούχο για ένα πρώτο ραντεβού ή και εγώ δεν ξέρω τι, χωρίς να κλοτσάει το σενάριο κανέναν από τους δύο. 

Οι ιδιοκτήτες Λεωνίδας Δεληγιάννης (υπεύθυνος στο Circus) και ο Βασίλης Τσιπάς (μπουφετζής στο Κλουβί), έχω την αίσθηση ότι ήθελαν να κάνουν ένα all day μπαρ που θα έχει τον χαρακτήρα της γειτονιάς αλλά και τα δικά του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τα οποία σκοπεύουν να τα μετατρέψουν σε παράσημα και θα το ξεχωρίσουν από την σωρεία των υπολοίπων. Αν θέλετε την γνώμη μου, τα κατάφεραν μιας και το Κάιν τους, εκτός από έντονη προσωπικότητα, art deco κινηματογραφική ατμόσφαιρα που σε βάζει στο κλίμα, σοβαρές punk ή free style μουσικές και χαμογελαστό σέρβις, διαθέτει και μια λίστα με αποστάγματα και cocktail που δεν θα σας αφήσουν νομίζω αδιάφορους. Κάποια από αυτά θέλουν ακόμη δουλειά αλλά στο σύνολό τους, υπηρετούν ικανοποιητικά και μέχρι εκεί, την mainstream κεντρική cool ιδέα του μπαρ, ξεφεύγοντας όμως και από την πεπατημένη, με χιούμορ και άποψη. 

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το αυτοσαρκαστικό Nekroni, καλά το διαβάζετε, μια παραλλαγή δηλαδή του θρυλικού cocktail το οποίο πειράζουν με ένα λικέρ αγκινάρας με αποτέλεσμα η πλάστιγγα να γέρνει προς την γλύκα χωρίς να χάνει όμως και την bitter ταυτότητά του. Μου άρεσε αρκετά και το Tommy`s Cucumber για την διακριτική αψάδα που άφηνε στην επίγευση το σιρόπι από τσίλι, ενώ η τεκίλα reposado με το μέλι αγαύης, το λικέρ πορτοκαλιού και το μοσχολέμονο είχαν ως αποτέλεσμα ένα εύγεστο blending. Τις καρδιές μας τις χαλάσαμε λιγάκι με το Buena Vida στο οποίο τα υλικά χαθήκαν στην μετάφραση, ενώ στο Killer`s Hand το τζιν με τα φρούτα του δάσους, το απόσταγμα των λουλουδιών και τα bitters πορτοκαλιού, περιγράφουν μια δολοφονία που για να γίνει cocktail, ίσως να είχε τους λόγους της. 

Η Άρτεμις Καμπέρη παρενέβει καταλυτικά στον χώρο με μια old fashioned αρχιτεκτονική ματιά που συνδέει το παλιό και το σύγχρονο με αισθητική και οικείο μινιμαλοσμό. Υπέροχα τα βιτρό φωτιστικά πάνω από τη μπάρα. Τις εντυπώσεις πάντως κλέβει το θαυμάσιο mural του εικαστικού Δημήτρη Ταξή στον τοίχο το οποίο απεικονίζει την θρυλική βιβλική σκηνή φόνου με τον Κάιν και τον Άβελ, αφού τους αντικατέστησε όμως στην τοιχογραφία με φίλους των ιδιοκτητών αν και είμαι βέβαιος ότι με το Κάιν στο Μέτς θα αποκτήσουν σύντομα πολλούς ακόμα.  

Info: Αναπαύσεως 22 & Τιμολέοντος 1, Μετς

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση

KOSTAS MATSOUKAS - 28 Μαρτίου 2016

Γράφετε: "πλάστιγκα" αντί του ορθού "πλάστιγγα". ακόμα, να ρωτήσουμε, ως γνωστοί δυστυχείς και άκαπνοι επισκέπτες, αν οι κύριοι ιδιοκτήτες επιτρέπουν το κάπνισμα -και άρα το ντουμάνι- ώστε να μην μπούμε στον κόπο της επίσκεψης; καλό θα ήταν στις λίστες σας να αναφέρεται σαν στοιχείο του εκάστοτε χώρου. ΥΓ. αν κρίνουμε από το ότι το ντουμάνι αποτελεί στοιχείο "ελευθερίας και ανεξαρτησίας" του Έλληνα, να μη πω "αντιμνημονιακή" πράξη σαμποτάζ στους χαζο-ευρωπαίους, φαντάζομαι ότι ο Κάιν δεν θα αποτελεί "βιβλική", οριακά, εξαίρεση. ΚΜ

CUERVO PALOMA SPONSOR