Μπορεί το καλοκαίρι να έχει κάνει τον κύκλο του και ο Σεπτέμβριος να σηματοδοτεί την απαρχή μίας νέας σεζόν, γεμάτη ξεκινήματα με όρεξη και διάθεση για δημιουργικά πράγματα, άλλα το Ελληνικό κλίμα και το θερμόμετρο επιμένουν να μας υπενθυμίζουν ότι και αυτός ο μήνας διέπετέ από μια γλυκιά νότα καλοκαιρινής νοσταλγίας.
Σε αυτό το "κλίμα" κινείται το δημοφιλές μπαρ της στοάς Κουρτάκη, το οποίο γνωρίσαμε πριν περίπου δύο χρόνια και φαίνεται να έχει κλέψει εντυπώσεις.
Άλλωστε την τελευταία εβδομάδα το κέντρο της Αθήνας έχει αρχίσει να υποδέχεται τους επίμονους επισκέπτες του, που μετά την απόδραση τους στα μεσογειακά (και μη) νησιά, φαντάζουν πιο διψασμένοι από ποτέ, στην προσπάθεια τους να κάνουν την ομαλή τους μετάβαση στην Αθηναϊκή καθημερινότητα.
Το Noel, στη γνωστή και πολύβουη Κολοκοτρώνη, συνεχίζει να κάνει το θαύμα του, εντυπωσιάζοντας με το theatrale σκηνικό και την προσεγμένη του διακόσμηση. Σε μια προσπάθεια να μας προσφέρει την απαραίτητη εξωτική διάθεση που θα δώσει την αναγκαία ανάσα στο μεταβατικό αυτό στάδιο, επιστροφής στην πόλη, έντυσε την στοά του με τροπικά φυτά κάθε είδους.
Ανάμεσα σε γιασεμί, ficus, και αναρριχώμενα, δοκίμασα το ανανεωμένο κατάλογο με τα cocktail, εμπνευσμένο από τον Γιώργο Μεγαλοκονόμο και την ομάδα του. Με έντονο στοιχείο τον ίδιο τον χώρο του εγκλήματος, το team, δημιούργησε μια signature λίστα, με βασικό οίστρο, τους βουβούς πρωταγωνιστές του μπαρ, τις μορφές που απεικονίζονται στους αναγεννησιακούς και μπαρόκ, πίνακες του. Ένα μενού με τίτλο "Art and Labor", το οποίο βαδίζει επάνω σε διαχρονικές, κλασσικές συνταγές, για να δημιουργήσει νέες, "δουλεμένες" με τέχνη προτάσεις.
Ξεφυλλίζοντας τις σελίδες, θα συναντήσετε το καπνιστό και πικάντικο Lord of Lombardy με Don Julio, mezcal, lime, αγαύη, σιρόπι ginger, cherry bitters και ρίγανη. Συνδυασμός ο οποίος χαρακτηρίζεται με πικρή επίγευση, μαρτυρώντας το γήινο, στιβαρό προφίλ του mezcal, το οποίο δένει ομαλά με την γαρνιτούρα και το άρωμα από αγγούρι, που του χαρίζει.
Εάν τύχει και γνωριστείτε με το Highway to Andes, η πρώτη επαφή θα σας αφήσει μια έντονη εντύπωση και γεμάτη αίσθηση. Βασισμένο στο κλασικό PiscoSour, θα γευτείτε μια παραλλαγή με σπιτική μαρινάδα Lecce de tigre (Περουβιανή συνταγή) με λιγότερη καυτερή χροιά, Pisco, λεμόνι, ζάχαρη, bitters, και αφρό από aquafaba. Για κάτι πιο δροσιστικό και ανάλαφρο, θα εισέρθετε στην ατμόσφαιρα που αφήνει το Haunted Castle. Η Smirnoff βότκα δένει με το lime, την κανέλα, τον βασιλικό, το αγγούρι και gingerbeer. Νότες φρεσκάδας από λεμόνι που ενισχύεται από το πιπεράτο ginger, προσδίδοντας μια ευγενική, ζωντανή, σπιρτάδα στο τελείωμα. Η περιήγηση συνεχίζεται με το Royal Bedroom, μια επιτυχημένη παραλλαγή του Mint Julep, όπου το Bulleit Bourbon "φλερτάρει" με κεράσι και δυόσμο, Fernet Branca και bitters πορτοκάλι. Σύμπλεγμα με έντονη γλυκύτητα, αρκετά στρογγυλή γεύση, η οποία έχει διάρκεια στο στόμα, χωρίς να γίνεται φορτική.
Εάν είστε από εκείνους που προτιμούν τις ξινές γεύσεις, θα πρότεινα ανεπιφύλακτα, να περάσετε λίγο χρόνο με την Ivory Lace. Βασισμένο στη συνταγή του Daquiri, με Pampero blanco rum, αρώματα από γιασεμί, lime και (προαιρετικά) δόσεις από wasabi.
Για το τέλος
άφησα μια low επιλογή,
το Floral Syndrome, με
Κίτρο Νάξου, bitters ροδάκινο,
σβησμένο με 3 cents gentlemen’s soda. Γλυκόπικρη γεύση, ισορροπημένη παλέτα και φρέσκιες πινελιές
από εσπεριδοειδή. Ένα ποτό σε λογική aperitivo.
Τι και αν το καλοκαίρι φτάνει σιγά σιγά προς το τέλος του; Η μεγαλοπρεπείς στοά συνεχίζει απροκάλυπτα να <<φοράει>> τα τροπικά της. Ποιο θα είναι το επόμενο <<κουστούμι>> της και η επόμενη στάση του Noel, κανένας μας δεν γνωρίζει ακόμη. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το μπαρ που παίζει τα παιχνίδια του στο χρόνο, θα αφήνει πάντα αυτή την ιδιαίτερη και καλοδεχούμενη, αίσθηση θαυμασμού.
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση