Βερμούτ, μέρος 1ο

Πάει πολύς καιρός από τότε που έβλεπα ελληνικέςταινίες των 60ς και 70ς, όχι ότι τώρα δεν βλέπω, αλλά η πολλή επανάληψη σου καίει λίγο το μυαλό.

Μέσα από αυτές τις ταινίες λοιπόν, ιδίως στα κλαμπ της εποχής είδαμε πολλούς ηθοποιούς να παραγγέλλουν και να πίνουν βερμούτ: Βουτσάς, Λάσκαρη, Τζανετάκος και πολλοί άλλοι. Συνάμα έβλεπα στον μπουφέ του σπιτιού μου  μπουκάλια πολύχρωμα που έγραφαν Martini, Cinzano…Nαι,ναι Cinzano αυτό ζητούσε ο Βουτσάς! Κάπως έτσι έμαθα εγώ το βερμούτ.

Περνώντας  τα χρόνια και δουλεύοντας σαν μπάρμαν και φτιάχνοντας πολλά dry martini, Manhattan και negroni, αποφάσισα να ασχοληθώ σιγά - σιγά με το ποτό  αυτό που έμοιαζε τόσο πολύ με κρασί!

Τι είναι; Πως γίνεται;

Ας κάνουμε μια βουτιά στα μπουκάλια των βερμούτ ψάχνοντας για απαντήσεις.Το βερμούτ λοιπόν  ανήκει στην κατηγορία των αρωματισμένων κρασιών. Στην ουσία είναι κρασιί στο οποίο έχει προστεθεί ζάχαρη ή απόσταγμα κρασιού ή αλκοόλη ή  έχει προέλεθει και από ανάμειξη όλων των παραπάνω και στο οποία έχουν προστεθεί φυσικές αρωματικές ουσίες φυτικής προέλευσης.

Ο Antonio Benedetto Carpano ήταν ο πρώτος άνθρωπος που ανακάτεψε, το 1786  στο Τορίνο, λευκό κρασί με βότανα, και βάφτισε τη δημιουργία του "βερμούτ", δανειζόμενος το όνομα ενός αντίστοιχου γερμανικού ποτού -του Wermout- με βασικό συστατικό την αψιθιά.Το αποτέλεσμα εξαπλώθηκε ταχύτατα και σύντομα διάφορες  χώρες, σε όλη την Ευρώπη, δημιουργούσαν το δικό τους στιλ. Σήμερα, η Ιταλία παράγει εξαιρετικά  γλυκά βερμούτ, ενώ η Γαλλία τα καλύτερα ξηρά.

Σύμφωνα  με τη νομοθεσία, το κρασί πρέπει να αποτελεί τουλάχιστον το 75% του βερμούτ. Τα κρασιά που χρησιμοποιούνται σαν βάση γι` αυτό συνήθως είναι ελαφριά. Αποτελούνται από  μείγματα  ποικιλιών, που σπάνια αναφέρονται  από τις ποτοποιίες που το παράγουν. Χρησιμοποιούνται κυρίως λευκές ποικιλίες,  παρ’ όλα αυτά υπάρχουν πολλά βερμούτ και με κόκκινα κρασιά.

Τα κρασιά εμπλουτίζονται με διάφορα αρωματικά  φυτά όπως γεντιανή, κολίανδρος, ύσσωπος, ρίγανη, κανέλα, δίκταμο, θυμάρι, κενταύριο, τσάι, πορτοκαλόφλουδες από πικρά πορτοκάλια, άγριος δυόσμος, ροδοπέταλα, βιολέτα, κινίνη, καρποί κέδρου, ίρις, γαρίφαλο, χαμομήλι, μοσχολίβανο, τζίντζερ, φασκομηλιά, αλόη, βανίλια, αψιθιά.

Τα αρωματικά  φυτά που χρησιμοποιούνται για τον αρωματισμό, πωλούνται στο εμπόριο σε ξηρά  μορφή και η ποιότητα τους εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως είναι η ποικιλία , ο τρόπος καλλιέργειας, η συλλογή τους καθώς και η αποθήκευση τους. Τα φυτά αυτά περιέχουν μεγάλο αριθμό ουσιών με αρωματικό χαρακτήρα (αιθέρια έλαια), που εκχυλίζονται και μεταφέρονται στο βερμούτ για να του προσδώσουν τα χαρακτηριστικά του. Ο κάθε παραγωγός μπορεί να ακολουθεί διαφορετική συνταγή για να φτιάξει το μίγμα των μυρωδικών που θα χρησιμοποιήσει. Επίσης να τονιστεί ότι τα κρασιά που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή του Βερμούτ ενισχύονται με τους τρόπους που είπαμε παραπάνω, με σκοπό η περιεκτικότητα σε αλκοόλη να ανέβει στους 15-18% vol.

Κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν  να σας πω ότι υπήρχε στην αρχαιότητα κρασί αρωματισμένο με Αρτεμισία (αψιθιά) ο Αρτεμίσιος οίνος. Το πρώτο βερμούτ; Μπορεί! Έλληνας δεν είμαι;