O Arnaud Larher στην Μ. Βρετανία: σαν ένα γλυκό, γαλλικό φιλί

Η σημαντική αυτή κίνηση αφορά στη συνεργασία των δυο ξενοδοχείων με τον καταξιωμένο γάλλο σεφ-ζαχαροπλάστη, Arnaud Larher. Παρόλο που οι τίτλοι του δεν έχουν αντίστοιχό τους στη χώρα μας, χρειάζεται να αναφέρω πως από το 2002 ο Arnaud Larher είναι μέλος της Ένωσης των γάλλων ζαχαροπλαστών υψηλής εστίασης (Association pâtisserie Relais Desserts), πως το 2007 διαγωνίστηκε και απέκτησε το δίπλωμα του Meilleur Ouvrier de France, του καλύτερου, δηλαδή, «τεχνίτη»- ζαχαροπλάστη στη χώρα του, πως το 2009 το Club des Croqueurs de chocolat, η εκλεκτική Λέσχη των Σοκολατοφάγων, τον κατέταξε ανάμεσα στους 12 καλύτερους σοκολατοποιούς της Γαλλίας. Όπως θα πρέπει να πω πως, πολύ πριν ανοίξει το πρώτο δικό του ατελιέ ζαχαροπλαστικής, στο 18ο παρισινό διαμέρισμα, μαθήτευσε δίπλα στους μεγάλους ζαχαροπλάστες της εποχής του, στον Lucien Peltier, στον οίκο Fauchon και στον Pierre Hermé, όπου κέρδισε την αγάπη και την εκτίμηση των ομότεχνων του.

Όλα αυτά καθιστούν φανερό, λοιπόν, πως η συνεργασία με αυτόν τον καλλιτέχνη της ζαχαροπλαστικής σηματοδοτεί μια νέα εποχή για τα δύο ξενοδοχεία. Άλλωστε ο σεφ Arnaud Larher δεν κλήθηκε μόνο για να σχεδιάσει τους καταλόγους των επιδορπίων -που ήδη σερβίρονται στο Τudor Hall του King George, στο GB Roof Garden και στο Winter Garden της Μεγάλης Βρετανίας- ανέλαβε, παράλληλα, να διδάξει και τα μυστικά της τέχνης του στη γλυκιά μπριγάδα των δύο ξενοδοχείων. Έτσι οι επικεφαλής της μπριγάδας, ο Ευγένιος Βαρδακαστάνης και ο Γιάννης Κίκιρας, ταξίδεψαν στο Παρίσι -όπου προφανώς μυήθηκαν στα μυστικά που αφορούν και την εκτός εστίασης ζαχαροπλαστική, δεδομένου ότι από το φθινόπωρο στο GΒ Corner Concept Store, θα μπορούμε να προμηθευτούμε πραλίνες, σοκολατίνια, confiseries, γλυκά σε βαζάκια (délices en pots) και όλες τις άλλες λιχουδιές που συνήθως προτείνουν τα ζαχαροπλαστεία σε κλειστές συσκευασίες.

Λίγες μέρες μετά την παρουσίαση των γλυκών και των επιδορπίων των δυο ξενοδοχείων, επέστρεψα για καφέ στο Winter Garden, μόνο και μόνο για να μπορέσω να εντοπίσω το στίγμα της ζαχαροπλαστικής προσωπικότητας του Arnaud Larher, δοκιμάζοντας ξανά εκείνη τη φίνα charlotte menthe- fraise (σαλτότ με λεπτά μπισκότα αμυγδάλου, φράουλες ποσέ, μους με εκχύλισμα φρέσκου δυόσμου, η οποία σερβίρεται τυλιγμένη με ένα σύννεφο φράουλας, φρέσκιες φράουλες και σαντιγί πάλι από εκχύλισμα δυόσμου). Αυτή, όπως και η τάρτα λεμονιού του (με ζύμη sablée breton, κρέμα λεμονιού με ξύσμα και λεμόνια confits και τη λεμονάτη της μαρέγκα) ήταν τόσο λεπτοφτιαγμένες που μου είχαν εξάψει την περιέργεια. Άλλωστε κι ο ίδιος ο Larher είναι ένας καλλιτέχνης χαμηλών τόνων, ένας εξερευνητής της γεύσης, που επιδιώκει να κερδίσει τον ουρανίσκο μας, όχι με έναν άμεσο εντυπωσιασμό, αλλά με παιχνίδια ισορροπίας, αναλογιών και εναλλαγής υφών, όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς δοκιμάζοντας κάποια μέρα το κορυφαίο του kouign-amann, ένα γλυκό αρτοποίημα, αναφορά στην ιδιαίτερη πατρίδα του σεφ, τη Βρετάνη.

Όταν προσπαθήσαμε να εκμαιεύσουμε αν σκοπεύει να δημιουργήσει κάποια στιγμή επιδόρπια με ελληνικά υλικά κι έτσι μάθαμε πως προτίθεται να πειραματιστεί με τη μαστίχα και ενδεχομένως με το ελαιόλαδο. Αν μάλιστα το κάνει με τον τρόπο που ευαγγελίζεται στο προσωπικό του site, όπου δηλώνει πως πάνω από όλα του αρέσει να προσφέρει όνειρο, γενναιοδωρία και απόλαυση (Par-dessus tout j’aime donner du Rêve, de la Générosité et du Plaisir), τότε είναι σχεδόν βέβαιο πως από δω και πέρα μας περιμένουν πια πολλές γλυκές εκπλήξεις, στο Σύνταγμα.