Mono, πολύ ενδιαφέρον αλλά σε αναζήτηση στίγματος

21 Νοεμβρίου 2012

Κομψό και φιλόξενο εστιατόριο πλάι στην Μητρόπολη με νόστιμη κουζίνα, ενδιαφέρουσες οινικές επιλογές, δυνατούς συντελεστές που, αν και αναζητά την ταυτότητά του, αποτελεί μια πολύ καλή επιλογή στο κέντρο της Αθήνας.

6.5
Ατμόσφαιρα:
Εξυπηρέτηση:
Κάβα:
3.0 / 5.0
3.5 / 5.0
3.0 / 5.0
Τύπος:
Ποιότητα:
Κουζίνα:
Casual
Μοντέρνα
Διεθνής

Συνάντησα τον πολύ καλό οινοχόο Γιάννη Μακρή σε ένα φιλικό τραπέζι (παρένθεση… τι κρασιά ήπιαμε! Θα τα πούμε σε άλλη ευκαιρία αυτά, μόνο αυτό θα πω ξεκινήσαμε από λευκό Jura του 1942!) και μου είπε για την μεταγραφή του από τον «Βασίλαινα» στο «Mono» του σεφ Olivier Campanha. Είχα σκοπό να πάω οπότε το επίσπευσα. Τον Olivier Campanha –εκ των υστέρων θυμήθηκα- τον είχα δοκιμάσει στους «Αμμωνίτες» όταν επιμελούταν ένα πολύ ενδιαφέρον μενού 6-7 πιάτων. Μόλις είχε έρθει στην Ελλάδα τότε. Τελικά, παντρεύτηκε Ελληνίδα, «κόλλησε» εδώ και πέρσι άνοιξε το δικό του εστιατόριό του, το «Mono».

Το μόνο μου ερώτημα είναι το εξής απλό. Είσαι ο Olivier Campanha, έχεις δουλέψει δέκα ολόκληρα χρόνια πλάι στον μεγάλο Pierre Gagnaire, τα μισά από αυτά σαν sous-chef στο διάσημο, λονδρέζικο «Sketch» για ποιο λόγο δεν το «πουλάς» όλο αυτό; Σε μια χώρα όπου ανερυθρίαστα αναγράφονται σε βιογραφικά ολιγοήμερα περάσματα από σημαντικά εστιατόρια, γιατί ένας σεφ που μάλιστα έχει το δικό του εστιατόριο δεν προβάλλει τη δουλειά του και την ταυτότητά του; Άλλωστε το «Mono» μπορεί να το κατηγορήσει κανείς για αμηχανία και αναζήτηση ταυτότητας. Στο μενού του συνυπάρχουν πιάτα έντεχνα, πιάτα ρουστίκ, πιάτα μεσογειακά αλλά και πινελιές ασιατικές. Αυτό όμως που εκ πρώτης όψης μπορεί να εκληφθεί ως αμηχανία, είναι στην πραγματικότητα ένας σεφ που απολαμβάνει τη δουλειά του και προτείνει ιδέες ακομπλεξάριστα. Ωστόσο, αυτό πρέπει να προβληθεί για να γίνει κατανοητό. Αφήστε που το λανσάρισμα ως tapas επέτεινε τελικά το μπλέξιμο σχετικά με το τι ακριβώς είναι το «Mono»

Πέρα από όλα αυτά πάντως, αν κάτι έχω να καταλογίσω στον Olivier Campanha αυτό είναι η προσπάθειά του να κατανοήσει κάθε γούστο, κάθε πελάτη. Θα ήθελα την κουζίνα του πιο τολμηρή και όπως την έχει εκείνος στο μυαλό του. Εξηγούμαι με ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Τα μάγουλα είναι άψογα μαγειρεμένα όμως η σάλτσα τους είναι αραιή και άνευρη και όχι τόσο πληθωρική και πυκνή όσο και εκείνος θα ήθελε. Επιπλέον, ένα ρουστίκ, προσγειωμένο πιάτο όπως αυτό δεν έχει λόγο να σερβίρεται με τρεις πουρέδες (σελινόριζα, σπανάκι, κολοκύθα). Με το comfort food δεν πρέπει να «παίζουμε», απλά να απολαμβάνουμε χωρίς σκέψη την πρόταση της κουζίνας. Από την άλλη, το δείπνο μας ξεκίνησε άψογα. Το πιάτο «The Sea» αποτελείται από έξοχα ψημένο σολομό, κόκκινο τόνο μαριναρισμένο σε σόγια και σησαμέλαιο (τρυφερός, νοστιμότατος και άψογα ζυγισμένη μαρινάδα) σε σαλάτα από τσίκορι και γόνο χελιού με φύκια wakame (νόστιμη, τραγανή και παιχνιδιάρικη σύνθεση). Πολύ καλή και η σαλάτα Perigourdine με τρυφερά φύλλα σπανακιού, φλούδες –εξαιρετικής- τερίνας φουαγκρά και ντρέσινγκ από μέλι και μπαλσάμικο. Στην σαλάτα για να είμαι ειλικρινής δεν είδα για ποιο λόγο θα έπρεπε να υπάρχει η κάπαρη, αντίθετα μου έλειψε το τραγανό ενός κρουτόν ας πούμε. Το ριζότο με κολοκύθα και πεκκορίνο ήταν σωστά χυλωμένο, λίγο πιο βρασμένο από ότι πρέπει αλλά όμορφα ισορροπημένο, ενώ τα κύρια πιάτα συμπλήρωσε ένα ζουμερό και τρυφερό αρνίσιο κότσι που όμως είχε σχετικά βαρύ άρωμα που δεν ταίριαζε με την πιο «φευγάτη» γαρνιτούρα από –πολύ- λεμονάτο κόκκινο λάχανο με μύρτιλλα. Στο τέλος, υπήρχε χώρος μόνο για ένα πραγματικά καλό και αυθεντικό σουφλέ πραλίνας σοκολάτας.

Μαθαίνω ότι στο «Mono» θα τονιστεί ακόμη περισσότερο η παρουσία του κρασιού –ήδη η λίστα, αν και σύντομη, είναι ενδιαφέρουσα- και θα αξιοποιηθεί η μπάρα του σερβίροντας πολλά κρασιά με το ποτήρι (ήδη γίνεται αυτό) αλλά και γευστικές μπουκιές που θα τα συνοδεύουν. Η ιδέα είναι καλή, άλλωστε πρέπει να αξιοποιηθεί περεταίρω η παρουσία ενός σομελιέ όπως ο Γιάννης Μακρής. Προσωπικά, έχω μεγάλες προσδοκίες από αυτό το εστιατόριο που ήδη έχει κατακτήσει την καλή σχέση ποιότητας και τιμής, αλλά πρέπει να βρει το στίγμα του και την προσωπικότητά του.

  • Mono
  • Τηλέφωνο: (+30) 210 3226711
  • Διεύθυνση: Μπενιζέλου Παλαιολόγου 4Γ, Πλάκα, Αθήνα
  • Ιστοσελίδα: http://www.monorestaurant.gr
  • Ανοιχτά: καθημερινά, μεσημέρι-βράδυ
  • Τιμή ανά άτομο (€)*: 30-40
  •  
  • * οι τιμές υπολογίζονται κατ' άτομο με πρώτο, κύριο και γλυκό συν κουβέρ, νερό αλλά και μισό μπουκάλι κρασί ή μια μπύρα ανάλογα και το στιλ του εστιατορίου κάνουμε δηλαδή μια προσπάθεια να προσεγγίσουμε το πραγματικό κόστος ενός πλήρους γεύματος
Η Κλίμακα της Βαθμολογίας
0 - 4
Κακό
4.5 - 5
Μέτριο
5.5
Αποδεκτό
6 - 6.5
Καλό
7 - 7.5
Πολύ Καλό
8 - 8.5
Εξαιρετικό
9 - 10
Άριστο
*«βελάκι-σύμβολο»: το βελάκι προς τα πάνω, δεξιά από τον βαθμό, αν εμφανίζεται, συμβολίζει εστιατόριο που είναι κοντά στο να ανέβει το επόμενο βαθμολογικό σκαλοπάτι.
Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση

ΝΤΙΝΟΣ ΣΤΕΡΓΙΔΗΣ - 29 Νοεμβρίου 2012

Το εστιατόριο αυτό θα γίνει σπουδαίο όταν ο γάλλος σεφ αφήσει τον εαυτό του ελεύθερο να δημιουργήσει πέρα από αυτό που νομίζει ότι θελει η πελατεία.

MOET