Π Box, ο Χριστόφορος Πέσκιας σε κέφια ΤΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ ΕΧΕΙ ΚΛΕΙΣΕΙ

Θυμάμαι πόσο μου άρεσε όταν πρωτοάνοιξε το Π Box στην Κηφισιά. Η ιδέα να ασχολείται ένας σεφ του διαμετρήματος του Χριστόφορου Πέσκια με το καθημερινό μας φαγητό με ενθουσιάζει. Από τότε βέβαια, αυτό έχει γίνει πάνω από όλα αναγκαιότητα. Δεν παύει όμως να είναι από τους πρωτοπόρους. Άλλωστε ο Πέσκιας ποτέ δεν δίστασε να ασχοληθεί με εστιατόρια πιο «ταπεινά» από το ταλέντο του…και τώρα δικαιώνεται. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πώς δεν μας έχει λείψει και η παρουσία του σε ένα φιλόδοξο, γαστρονομικό εστιατόριο όπως υπήρξε το 48.

Πριν περάσω όμως στο Π Box αυτό καθεαυτό, πρέπει να αποδώσω και από το FnL τα εύσημα στον Χριστόφορο Πέσκια, καθώς είναι ένας από τους ελάχιστους σεφ που η επιρροή του και η προσφορά του ξεπερνά κατά πολύ την παρουσία του στα εστιατόριά του. Ο Πέσκιας έχει υπάρξει «σχολή» από μόνος του, έχει βγάλει στο κουρμπέτι τόσους πρωτοκλασάτους, νεαρούς σεφ όσους κανένας άλλος όλα αυτά τα χρόνια. Και μόνο για αυτό αξίζει τον σεβασμό και τον θαυμασμό μας!

Πάμε στο Π Box τώρα. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα εστιατόρια της Αθήνας. Οι ικανότητες, το ταλέντο, η μαγειρική «ζωντάνια» του Πέσκια το εξασφαλίζουν αυτό. Στην μικρή, ανοιχτή κουζίνα του, ο Χριστόφορος και η ομάδα του καταργούν σύνορα και όρια και προτείνουν πιάτα και υλικά που ξεχωρίζουν. Άλλες φορές το ελληνικό χρώμα βάφει τις δημιουργίες του όπως αυτή η θαυμάσια ταραμοσαλάτα (τι ωραία ιδέα τα «κινέζικα» τσιπς γαρίδας μαζί της!), άλλοτε κοιτά προς ανατολή (το τούρκικο «ταρτάρ» με πλιγούρι και ξίδι ροδιού είναι απλά θαυμάσιο) και άλλοτε ταξιδεύει σε χώρες μακρινές με πιάτα όπως τα πικάντικα και αρωματικά χοιρινά φιλετάκια με ολοζώντανα λαχανικά, λέμονγκρας και πιπεριές αντικούτσο (από το Περού, μας τις σύστησε ο Nobu).

Δεν μπαίνει εύκολα σε καλούπια η κουζίνα του Π Box. Και ο Πέσκιας δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει από τα πενιρλί του Τεχλικίδη μέχρι εξωτικές νότες στα πιο κλασικά του πιάτα (πόσο ταιριάζει πράγματι το ουασάμπι στο –ελαφρώς ανάλατο όμως- τρυφερό και νόστιμο μοσχαρίσιο καρπάτσιο ή η πικάντικη πούδρα κρεόλ στα άψογα τηγανισμένα γαριδάκια). Βέβαια, δεν είναι όλα τέλεια στο Π Box. Το βοδινό skirt (ένα ενδιαφέρον «κόψιμο» από το διάφραγμα, στο στέρνο του ζώου) μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα τρυφερό, είναι όμως πεντανόστιμο, η σος κάπαρης που το συνοδεύει έξοχη όμως το γλυκό πιλάφι με τις σταφίδες με «ξενέρωσε».

Ωστόσο το βασικό σημείο κριτικής μου στο Π Box δεν αφορά κάποιο πιάτο, αφορά την τελική τιμή. Εξηγούμαι. Τα περίπου €50 που πληρώνει κανείς εδώ μαζί με το κρασί δεν μπορούν να θεωρηθούν υπερβολικά με δεδομένο το επίπεδο της κουζίνας. Μπορούν όμως να θεωρηθούν πολλά για το επίπεδο της άνεσης που προσφέρει το εστιατόριο, αλλά και για τις ανάγκες της εποχής. Για να μην μακρηγορώ πιστεύω ότι ο Χριστόφορος Πέσκιας επιλέγοντας ένα τόσο κεντρικό σημείο της Κηφισιάς (ή του Κολωνακίου στην συνέχεια) έχασε μια ιστορική ευκαιρία να μας προτείνει την θαυμάσια κουζίνα του και τις ιδέες του σε μια τιμή της τάξης των €30-35 που θα αποτελούσε αληθινή ευκαιρία!

Τελειώνοντας με την κριτική δεν μπορώ να μην αναφέρω την ενδιαφέρουσα λίστα κρασιών με τις πολλές προσιτές επιλογές αλλά και τα επιδόρπια. Η πυκνή μους σοκολάτας με ελαιόλαδο και χοντρό αλάτι, οι μαρέγκες με πλούσια κρέμα ζαχαροπλαστικής φίνα αρωματισμένη με καρύδα και φράουλες, αλλά και η νηστίσιμη πανακότα καρύδας με φρουτοσαλάτα είναι όλα τους εξαιρετικά!