«Δεν έχω συγκεκριμένη ώρα που ξυπνάω. Εξαρτάται από το πρόγραμμα μου και τις δουλειές που έχω να κάνω μέσα στην ημέρα. Αν δηλαδή θα πρέπει να δουλέψω την collection μου στο ατελιέ μου ή αν θα πρέπει να βρεθώ στο κέντρο για δουλειές και να ψάξω για υλικά ή να βρεθώ στο σπίτι του πατρονίστ μου για τις πρόβες της νέας collection. Σε κάθε περίπτωση αυτό που μου δίνει δύναμη είναι ένας καφές φίλτρου, ένας Jacobs αν είμαι στο σπίτι ή ένας ice grande latte από τα Starbucks όταν είμαι εκτός σπιτιού. Πρωινό τρώω πάντα. Συνήθως δημητριακά, τα Κ από την Κellogs με γάλα λίγων λιπαρών, το πράσινο ΝΟΥΝΟΥ Family.
Αν δεν προλάβω να πιω καφέ, αν πεινάσω πριν από το μεσημεριανό ή αν και έχω επαγγελματικό ραντεβού εκτός του ατελιέ μου, συνήθως το κλείνω στη Γλυφάδα, στο «Café –Καφέ» επειδή λειτουργεί από το πρωί μέχρι το βράδυ και επειδή μένω παραλιακά και με βολεύει .
Μεσημεριανό μου φέρνει... συνήθως η μαμά μου στο γνωστό ταπεράκι γιατί εγώ δεν μαγειρεύω. Αν βρίσκομαι στο κέντρο προτιμώ να πηγαίνω στο «café Boheme», στο Κολωνάκι, ένα μικρό bistro που σερβίρει από το πρωί καφέ και είναι ανοιχτό μέχρι αργά το βράδυ με φαγητό και ποτό. Είναι πολύ χαριτωμένο, με προσιτές τιμές και πιάτα από την Ελλάδα και τον κόσμο. Εγώ αγαπώ τα ριζότα τους αλλά και μια πολύ ωραία πίτσα με λεπτή ζύμη και τρούφα και είναι το αγαπημένο μου πιάτο
Μπορεί να μη μαγειρεύω αλλά έχω μία αγαπημένη σαλάτα που τη φτιάχνω όταν πεινάω πολύ, μια σαλάτα με προσούτο. Χρειάζομαστε: 2 ματσάκια ρόκα, 1/2 μανγκο κομμένο σε λεπτές φέτες, 4 φέτες προσούτό, λίγη παρμεζάνα τριμμένη, λίγες ελιές ψιλοκομμένες και για τη βινεγκρέτ 4 κ.σ. λαδι, 1 κ.γλ. ξιδι balsamico, 1 κ.γλ. χυμό λεμονιού, 1 κ.σ. χυμός πορτοκαλιού, αλάτι, πιπέρι λευκό.
Kόβετε τη ρόκα με τα δάχτυλα σε χοντρά κομμάτια, τη ρίχνετε σε πιατέλα και πασπαλίζετε με την παρμεζάνα. Καθαρίζετε το μάνγκο, το κόβετε σε λεπτές φέτες και το προσθέτετε στη σαλάτα. Τοποθετείτε το προσούτο και ετοιμάζετε τη βινεγκρέτ αναμειγνύοντας τα υλικά της σε σέικερ. Όταν θέλετε να σερβίρετε, περιχύνετε τη σαλάτα με τη βινεγκρέτ, πασπαλίζετε με τις ψιλοκομμένες ελιές και σερβίρετε αμέσως.
Μου αρέσει να πηγαίνω στο σούπερ μάρκετ όταν έχω χρόνο αλλά δεν ψωνίζω προϊόντα μαγειρικής. Συνήθως στον Σκλαβενίτη ή στο Βασιλόπουλο της περιοχής μου πηγαίνω για να προμηθευτώ τα πρωινά μου, λίγο προσούτο και γενικά light προϊόντα γιατί προσέχω πολύ τη διατροφή μου, όπως γάλα, γιαούρτια με λίγα λιπαρά, χυμό πορτοκάλι «Όλυμπος» ή Δέλτα, φρούτα –κυρίως ροδάκινα τώρα το καλοκαίρι που είναι τα αγαπημένα μου και πορτοκάλια- αναψυκτικά, ζυμαρικά, δημητριακά και σούπες Knorr για το χειμώνα.
Mέχρι φέτος το καλοκαίρι είχα μια τεράστια αδυναμία στην Coca- Cola την οποία την έκοψα γιατί είχα φτάσει να την αντικαταστήσω με το νερό. Έτσι όταν θέλω κάτι διαφορετικό προτιμώ να πιω ένα ποτήρι κρασί «4 Λίμνες» του Κυρ- Γιάννη ή ένα Asti Martini που υπάρχει και στο ψυγείο μου.
Ένα από τα πολύ αγαπημένα μου εστιατόρια είναι το Nobu στην Βουλιαγμένη. Είναι εξαιρετικό από όλες τις πλευρές, η τοποθεσία του σε κάνει να νιώθεις ότι είσαι σε νησί και το minimal περιβάλλον του, o γιαπωνέζικα απέριττος χώρος του με επηρεάζει και σαν σχεδιάστρια. Γενικά η γιαπωνέζικη κουζίνα μου αρέσει πολύ. Αγαπημένα μου πιάτα το λαυράκι, ο σολομός με σπανάκι και βέβαια το γνωστό black cod με miso που το τρώνε τώρα όλοι. Επίσης εκεί πίνω ένα από τα αγαπημένα μου cocktail που το φτιάχνουν από τζίντζερ, σαμπάνια και μάνγκο. Επίσης έχω ένα πολύ αγαπημένο γλυκό εκεί που το συνιστώ. Λέγεται Suntory ουίσκι καπουτσίνο. Aπίστευτο! Έχω καιρό να πάω βέβαια γιατί δεν έχω χρόνο και γιατί είναι ένα εστιατόριο για ιδιαίτερες στιγμές, όπως και ο Milos στο Ηilton.
Όταν βγαίνω για φαγητό μου αρέσει να βλέπω την ευγένεια και τη φιλοξενία στο service ενός εστιατορίου. Αντίθετα με ενοχλεί η αλαζονεία και η αγένεια. Είμαι της άποψης ότι ο «πελάτης έχει πάντα δίκιο» επειδή έχω και εγώ πελάτισσες. Έτσι και ο εστιάτορας με το προσωπικό του πρέπει να σέβεται και να εκτιμάει τον πελάτη. Να τον κάνει να νιώθει σα βασιλιάς.
Για την καθημερινότητα μου εκτός του Boheme πηγαίνω και σε άλλα εστιατόρια –στη Γλυφάδα και στη Βουλιαγμένη-που συνδυάζουν την ποιότητα και τις χαμηλές τιμές. Αν θέλω μεσημεριανό γεύμα με τις φίλες μου θα πάω στην ταβέρνα «ο Γιώργος», με ελληνική κουζίνα που έχει τέλεια ψητά μπιφτέκια και γενικά-επειδή είμαι κρεατοφάγος- καλό κρέας. Στην Βουλιαγμένη υπάρχει επίσης ένα εστιατόριο που λέγεται «Σχάρα» και έχει πολύ ωραίο ψητό κοτόπουλο φιλέτο. Δίπλα υπάρχει το «Ψαράκι» το οποίο έχει- τι άλλο;- ψάρι, σε πολύ λογικές τιμές. Καλό ψητό ψάρι και αχινοσαλάτα έχει και το «Mαϊστράλι» στη Βουλιαγμένη, πριν τον Αστέρα, με θέα το Λαιμό και τιμές που κυμαίνονται σε καλά επίπεδα. Αγαπώ την αχινοσαλάτα γιατί μου θυμίζει τα παιδικά μου καλοκαίρια στη Μονεμβασιά. Οι γονείς μου ψάρευαν αχινούς, τους ανοίγαμε εκείνη την ώρα όλοι μαζί και τους τρώγαμε. Τώρα... σαν οικογενειακή παράδοση, ψαρεύω και εγώ αχινούς και τους τρώμε με τους φίλους μου.
Φέτος πήγα διακοπές στη Σύρο και βρέθηκα σε ένα πολύ ωραίο εστιατόριο μέσα σε ένα κήπο, που το λένε «Όνειρο» και αυτό που μου έχει μείνει ήταν η επίγευση του desert: παγωτό με γεύση λουκούμι. Ήταν τέλειο.
Τον δεκαπενταύγουστο –αυτό που ονομάζουν οι Ιταλοί Ferragosto- ήμουν στο Μιλάνο. Εκεί έφαγα ένα πολύ απλό αλλά τόσο νόστιμο πιάτο που με έκανε να συνειδητοποιήσω για μία ακόμη φορά γιατί μου αρέσει η Ιταλική κουζίνα: έφαγα πένες με τέσσερα τυριά –ένα πιάτο που παρόλο που ακούγεται βαρύ για καλοκαίρι ήταν απλά καταπληκτικό. Λατρεύω και τη γαλλική κουζίνα. Είμαι κρεατοφάγος όπως σας είπα και πριν και ένα από τα καλύτερα φιλέτα που έχω φάει ήταν στο ξενοδοχείο Costes...
Δεν βγαίνω συχνά τα βράδια αλλά όταν το κάνω μου αρέσει να πηγαίνω στο Galaxy bar του Hilton στο οποίο μπορείς και να διασκεδάσεις και να μιλήσεις με τους φίλους σου γιατί η μουσική είναι διακριτική και συνοδευτική ... της παρέας σου. Μπορείς να ξεκινήσεις από εκεί και να πας μετά κάπου αλλού- εξαρτάται από την διάθεση και την εποχή. Ένα άλλο που μου αρέσει για καλοκαίρι είναι το Μalabar, τα μπαρ του ξενοδοχείου Margi στη Βουλιαγμένη όπου μπορείς να πιεις ένα mojito γύρω από την πισίνα και να χαλαρώσεις.
Oυπς! Μόλις συνειδητοποίησα ότι τα περισσότερα από τα μέρη που πηγαίνω για φαγητό ή ποτό είναι ... σε ξενοδοχεία! Μάλλον αυτό έχει σχέση με την δουλειά μου γιατί σε αυτούς τους χώρους βλέπεις κόσμο από όλα τα μέρη της γης. Αυτό με βοηθάει να παίρνω εικόνες και έμπνευση από τον τρόπο που ντύνονται και από την κίνηση τους. Τα εστιατόρια των ξενοδοχείων μαζεύουν ένα συνονθύλευμα ανθρώπων από διαφορετικές κουλτούρες και αυτό είναι κάτι που μου αρέσει πάρα πολύ και το παρατηρώ. Και ίσως να το εκφράζω μέσα από τα σχέδια μου- και για αυτό να θέλω κατά βάθος να πηγαίνω σε τέτοιους χώρους.
Πάντως όταν πηγαίνω στο Λονδίνο δεν συχνάζω στα εστιατόρια γιατί έχω αγαπημένους φίλους. Αυτό που μου άρεσε εκεί είναι ότι έχω δοκιμάσει πολλές διαφορετικές γεύσεις. Από fish n chips μέχρι κινέζικο στο Princess Garden και από ευρωπαϊκή κουζίνα στο Oxo Tower που συνδυάζει και ποτό και φαγητό μέχρι το ρωσικό εστιατόριο Νikita`s με πίτες και ένα πιάτο που μου άρεσε πολύ όπου συνδυάζουν το κρέας με την ζάχαρη κα έχει μια γλυκιά υπόγευση.
Δεν είμαι αυτό που λέμε γλυκατζού, αλλά μου αρέσει πολύ η σοκολάτα, ιδιαίτερα σε περιόδους στρες που ετοιμάζω την κολεξιόν μου. Αγαπώ τη σοκολάτα σε όλες τις εκδοχές της από το σουφλέ σοκολάτας και μια απλή πάστα σοκολατίνα μέχρι μια απλή ΙΟΝ αμυγδάλου ή Lindt με αμύγδαλα και ό,τι σοκολατένιο προτείνει ο Στέλιος ο Παρλιάρος στην μποέμικη πατισερί του «Γλυκές Αλχημείες» στο Κολωνάκι. Δεν είναι εύκολο να αποφεύγεις τη σοκολάτα- αλλά το προσπαθώ για το καλό της σιλουέτας μου...».
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση