Το οποίο πεδίο ήταν το ολοκαίνουριο Kalamaki Square στην πλατεία της Αγίας Παρασκευής, ένα βράδυ μετά το σινεμά. Το μαγαζί είναι χαριτωμένο και το φαγητό συμπαθέστατο, πλην όμως έτσι όπως ανοιγοκλείνει η πόρτα διαρκώς το να την αρπάξεις είναι θέμα χρόνου. Εγώ το κατάλαβα την ώρα που το πάθαινα, τρώγοντας μια παντσέτα, τυλιγμένη με μια εσάρπα που δεν μπόρεσε όμως να κάνει και πολλά πράγματα… «Να δεις που δεν θα το γλυτώσω το κρύωμα με όλο αυτό το μπες βγες εδώ μέσα. Και αφού θέλουν να σερβίρουν έξω τους καπνιστές, γιατί δεν βάζουν μια από αυτές τις "κουρτίνες" που κρατάνε την ζέστη μέσα, ήθελα να ’ξερα?» είπα στην Μάρθα ως άλλη Κασσάνδρα. Και την επόμενη μέρα ξύπνησα με πονόλαιμο, συνάχι και κρυάδες… Ευτυχώς που είχα προλάβει να στοκάρω αντιπυρετικά και καραμέλες για τον βήχα, έχει γίνει κάτι σαν έθιμο πια, με το που ξεκινάνε τα κρύα πάω στο φαρμακείο για προμήθειες, αχρείαστες να ΄ναι αλλά να που τελικά αποδεικνύονται χρήσιμες. Και τώρα σας γράφω ως άλλη ελεύθερη πολιορκημένη μια που δεν έχω ξεμυτίσει καθόλου αυτές τις μέρες, ελπίζοντας πως το τριήμερο της 28ης θα με βρει περδίκι.
«Θα πήξει το Λονδίνο πάλι, όλοι εκεί θα πάνε..» μου έλεγε στο τηλέφωνο η Λιάνα προχτές. Πραγματικά, όποιος ξέρουμε και δεν ξέρουμε έχει βγάλει εισιτήριο για την αγαπημένη πόλη, που βέβαια δεν καταλαβαίνω τι χαρά θα έχει αν την μεταμορφώσουμε για τρεις μέρες σε ελληνική παροικία. Οργανώνουμε ταξίδια και φεύγουμε για να γλυτώσουμε από αυτούς που έχουμε βαρεθεί να βλέπουμε διαρκώς, όχι να πάμε να τους φάμε στην μάπα και στην αλλοδαπή. Γι’ αυτό εμείς θα μείνουμε εδώ, στα μετόπισθεν, και θα πάμε όταν θα έχουν φύγει τα πλήθη. Άλλωστε ένα σωρό πράγματα θα έχουμε να κάνουμε στην Αθήνα. Κατ΄αρχάς άνοιξε η λατρεμένη Fuga στο Μέγαρο Μουσικής οπότε στις 29 του μηνός θα συνδυάσουμε τον – σε ζωντανή μετάδοση από την Metropolitan Opera της Νέας Υόρκης- Don Giovanni του Mozart με την κοτολέτα Milanese και τον υπέροχο πουρέ του Πανταλέο ντε Πίντο.
Τρεις μέρες νωρίτερα, στο Γκάζι, ξεκινάει και η Ελληνική Εβδομάδα Μόδας οπότε θα έχουμε μια χρυσή ευκαιρία να σκαρφαλώσουμε στα δωδεκάποντα μας , να χαζέψουμε επιδείξεις μόδας, να φωτογραφηθούμε μπροστά στις γνωστές αφίσες για τα γνωστά περιοδικά και μετά να πάμε για φαγητό και κουτσομπολιό στο Butcher (Περσεφόνης 19, Γκάζι, 210 3413 440) . «Μόδα, κοσμικά και μετά μια σουπίτσα θα είναι ότι πρέπει. Βάλσαμο που λέμε και στο χωριό μου» γελάει η Μάρθα προκαταβολικά. Το «χωριό» της είναι η Θεσσαλονίκη και εκεί όντως ξέρουν από σουπίτσες μετά τα ξύδια και τα κάθε είδους ζόρια, οπότε της ήταν εύκολος ο συνειρμός. Και η αλήθεια να λέγεται, στο Butcher κάνουν τον ωραιότερο ζωμό κρέατος στην πόλη, σερβιρισμένο σε κούπα με μπόλικο πιπέρι.. Απόλαυση!
Και φυσικά σιγά μην λείψει από το πρόγραμμα του τριημέρου μια μάζωξη σε σπίτι, έτσι για να ανοίξουμε και επισήμως την σεζόν. Την αρχή αποφάσισε να κάνει η Μαρία που ενόψει της κρίσης έχει ήδη δημιουργήσει το δικό της μποστάνι στην βεράντα της. Ζαρντινιέρες με μαρούλια, κολοκύθια, ντομάτες και λοιπά ζαρζαβατικά από τα οποία θα μας φτιάξει σαλάτες που έχει υποσχεθεί να μας μείνουν αξέχαστες. Μαζί με το διάσημο πια γουβέτσι της – το απόλυτο κυριακάτικο φαγητό- που άμα συνδυαστεί με καλή παρέα και άραγμα χαλαρά μέχρι αργά σε αφράτους καναπέδες μπορεί να αγγίξει την τελειότητα. Γι’ αυτό σας λέω.. Θα αφήσουμε τις Αράχωβες, τα Λονδίνα και τα λοιπά κοσμικά για τους άλλους και εμείς θα επιμείνουμε στα απλά και τα σίγουρα.. Και θα περάσουμε αξέχαστα όπως πάντα...
Και αν προλάβω να παραλάβω και τα καινούρια μου παπούτσια - ένα υπέροχο ζευγάρι loafers του Christian Louboutin καρώ με φιλντισένιες μύτες- θα περάσω και μια βόλτα για ποτό από το Salon de Bricolage που άνοιξε τις πόρτες του για τα μέλη του πριν μερικές μέρες για να τα εγκαινιάσω όπως τους πρέπει. Τα αγόρασα από το Net-a-Porter , κλεισμένη τόσες μέρες μέσα στο σπίτι επιδόθηκα στο διαδικτυακό shopping για να ξεσκάσω λίγο, και νομίζω πως το artsy και ταυτόχρονα trendy περιβάλλον του Salon είναι το ιδανικό μέρος για να τα πρωτο- περπατήσω…
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση