Γιώργο γνωρίζω τη δουλειά σου πολλά χρόνια αλλά έχουμε υπάρξει και στενοί συνεργάτες. Πάντα όμως απορούσα, πιο πολύ και από την φωτογραφία εσωτερικών χώρων-με την οποία έχεις ασχοληθεί με ιδιαίτερη επιτυχία- η φωτογράφιση φαγητού ήταν εκείνη που τελικά σε κέρδισε οριστικά. Τι σε ώθησε σε αυτό;
Την πρώτη φορά που μου πρότειναν να φωτογραφίσω φαγητό συνειδητοποίησα ότι ήταν ένα ξεχωριστό και ιδιαίτερα απαιτητικό είδος φωτογράφησης με πολλές τεχνικές δυσκολίες. Αυτό κίνησε το αρχικό ενδιαφέρον μου. Το είδα σαν πρόκληση και άρχισα να ασχολούμαι όλο και περισσότερο με τα μυστικά της. Αυτό έγινε αρκετά παλιά, τέλος 1989, τότε δεν υπήρχε internet και η απόκτηση της πληροφορίας ήταν μια μικρή περιπέτεια!
Πάντως, ακόμα και μετά από όλα αυτά τα χρόνια, συνεχίζουν να υπάρχουν μέρες που συζητάμε τις πατέντες που θα χρειαστεί να κάνουμε σε κάποια φωτογράφηση.
Σημαντικό όμως ρόλο σε αυτή την προτίμησή μου έπαιξαν και οι σχέσεις των ανθρώπων με τους οποίους συνεργάζομαι, μια και στην φωτογράφηση φαγητού χρειάζεται τουλάχιστον άλλος ένας συνεργάτης (συνήθως είμαστε 5-6). Δεν υπάρχουν και πολλοί άνθρωποι σε αυτό τον χώρο, όλοι γνωριζόμαστε, και το καθημερινό μαγείρεμα δημιουργεί μια ``εστία`` και σχέσεις πιο ζεστές.
Πως ξεκίνησες τη φωτογραφία, ήταν από την αρχή αυτό που ήθελες να κάνεις στη ζωή σου;
Δεν ήξερα τι ακριβώς ήθελα να κάνω και η αλήθεια είναι ότι αυτό με ανησυχούσε μερικές φορές... Σπούδαζα χημικός στο Πανεπιστήμιο και παράλληλα ασχολούμουν ερασιτεχνικά με την μουσική και την φωτογραφία. Όταν σκεπτόμουν το μέλλον μου δεν έβαζα στα πιθανά σενάρια το συγκεκριμένο επάγγελμα. Είμαι χαρούμενος που όταν παρουσιάστηκε μπροστά μου, αναγνώρισα ότι η καθημερινότητά του ταίριαζε στον χαρακτήρα μου.
Θύμισε μας ποια φωτογραφία σου είχε βραβευθεί σε Ευρωπαϊκό διαγωνισμό;
Το 1999 , η Βέφα Αλεξιάδου με την οποία τότε φωτογραφίζαμε για βιβλία και περιοδικά, με έπεισε να στείλουμε μια εικόνα σε διαγωνισμό food photography που γινόταν στην Αυστραλία. Είχαμε ονομάσει την εικόνα soused sardines και είχε γίνει με στυλίστα τον Μάκη Γεωργιάδη. Βραβεύθηκε τελικά το Silveraward.
Στα περιοδικά η αγαπημένη μας ατάκα ήταν: «αυτή η φωτό κάνει Δρακόπουλος», φυσικά εννοούσαμε το συνήθως σκοτεινό περιβάλλον των λήψεων σου με τις δραματικές σκιάσεις και εκείνο το καταπληκτικό που καταφέρνεις πάντα ώστε ακόμα και στα πιο σκοτεινά σημεία της λήψεις να υπάρχουν διαβαθμίσεις στην ένταση. Αγαπάς το drama;
Φωτογραφικά το λατρεύω. Μου αρέσει το δραματικό στο φως αλλά και στα αντικείμενα, στους χώρους, στα ρούχα. Στην ζωή μου όμως προτιμώ τον ορθολογισμό από τα πάθη, πιθανώς μια επιρροή της θετικής εκπαίδευσης που ακολούθησα.
Τι θα επέλεγες να φωτογραφήσεις αν είχες εσύ να αποφασίσεις, ένα ολόκληρο αβγό η ένα design βάζο;
Το αυγό ξεκάθαρα. Η υφή του από κοντά είναι πολύ ενδιαφέρουσα, το σχήμα του έχει μια αρχετυπική όμορφιά και οι καμπύλες του φωτογραφική πρόκληση. Αν στη θέση του αυγού ήταν κάποια άλλη επιλογή, ίσως να ρώταγα περισσότερες πληροφορίες για το βάζο.
Ποιες είναι οι φωτογραφικές σου επιρροές;
Έχω θαυμάσει την δουλειά αρκετών φωτογράφων αλλά και έχω απορήσει μπροστά σε φωτογραφικά έργα σε μουσεία.Επιρροή μου όμως είναι η τέχνη γενικότερα, η μουσική, ο χορός, η μόδα, τα graffiti και ότι άλλο κεντρίζει την φαντασία μου.
Τι έχασε και τι κέρδισε η φωτογραφία με το πέρασμά της στην ψηφιακή εποχή;
Το slide είχε μια μαγεία, όλα έπρεπε να γίνουν τέλεια πριν την λήψη. Ανταλλάξαμε την μαγεία με την ευκολία. Αν και τα χρώματα ενός slide ακόμα δείχνουν υπέροχα, επαγγελματικά δύσκολα κανείς γυρίζει πίσω.
Δεν νομίζω ότι ακολουθείς τη μόδα με την έννοια του fashionista, έχεις όμως τόσο προσωπικό στιλ που θέλω να μάθω πόσο σε απασχολεί αυτό το θέμα και αν έχεις κάποια αγαπημένα ονόματα σχεδιαστών.
Η αναζήτηση σε χρώμα φόρμες και υφές δεν περιορίζεται μόνο στην δουλειά μου. Η αισθητική των αντικειμένων που με περιβάλλουν πάντα με ενδιέφερε.Αγαπημένος σχεδιαστής είναι οΓιώργος Ελευθεριάδης. Τα ρούχα του εκφράζουν τις διαθέσεις μου και την αισθητική μου πολλά έτη συναπτά.
Το άλλο που χρόνια τώρα σκέφτομαι να σε ρωτήσω είναι γιατί δεν έχεις παρουσιάσει ταξιδιωτικά θέματα εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων . Το λέω αυτό γιατί όσοι σε γνωρίζουμε ξέρουμε και το πάθος σου με τα “δύσκολα” ταξίδια που κάνεις κατά καιρούς.
Ένα μακρινό ταξίδι τον χρόνο θα κάνουμε οπωσδήποτε και η ΝΑ Ασία είναι ο αγαπημένος προορισμός. Δεν μπορώ όμως να κάνω ``ανέμελη`` φωτογραφία. Ψάχνω το φως, την γωνία την κατάλληλη στιγμή και τελικά δεν αφήνομαι στους ρυθμούς του περιοχής. Για αυτότον λόγο όταν ταξιδεύω προτιμώ να αφήνω την επαγγελματική μου ταυτότητα για λίγο και να απολαμβάνω τις εμπειρίες που μου προσφέρονται.
Ξεχωρίζεις κάποιες δουλειές σου και για πιο λόγο;
Τα περιοδικά σου δίνουν ένα βήμα για να εκφράσεις την δημιουργικότητα σου ενώ οι διαφημιστικές σε πληρώνουν για να ανακαλύψεις την μικρή αισθητική βελτίωση που επιτρέπουν οι αυστηροί περιορισμοί. Υπήρξαν αρκετές συνεργασίες που με έσπρωχναν σε καλύτερη εικόνα με ελευθερία έκφρασης. Άλλωστε μαζί περάσαμε πολλά χρόνια, όμορφα και παραγωγικά, μέσα από τις σελίδες του περιοδικού ΕΥ ΖΗΝ.
Αμύντα 13 Παγκράτι, Αθήνα Τηλ. 210 7211549
Εγκαίνια: Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου και Ώρα19:00-22:30 Διάρκεια έκθεσης: 24 Σεπτεμβρίου-17 Οκτωβρίου
Ωράριο λειτουργίας: Τρίτη – Παρασκευή 12:00 – 20:00
Σάββατο 12:00 – 16:30 Κυριακή & Δευτέρα κλειστά
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση