Kajitsu: Ένα διαφορετικό χορτοφαγικό εστιατόριο στη Νέα Υόρκη

17 Απριλίου 2013
Πάνος Σταθόπουλος

Η αλήθεια είναι ότι η τελευταία φορά που είχα κόψει το κρέας ήταν το 1996 όταν έκανα τη δίαιτα σύμφωνα με την ομάδα αίματος και επειδή είμαι τύπος Α έπρεπε να τρώω σόγια και τόφου. Αλλά σαν γνήσιο σαρκοφάγο ζώο έκοψα αυτές τις κακές και αντίθετες με τη φύση μου συνήθειες και το μόνο που θυμάμαι από αυτή την περίοδο είναι ένα vegetarian restaurant στην Πλάκα που έφτιαχνε μουσακά από σόγια. Όταν λοιπόν δύο φίλοι μου κανόνισαν να πάμε για φαγητό στο Kajitsu η καρδιά μου σφίχτηκε αλλά τους δικαιολόγησα γιατί είναι arty τύποι που μένουν στο East Village και είπα να θυσιαστώ για χάρη της στήλης μου.

Το  Kajitsu είναι μια ξεχωριστή περίπτωση εστιατορίου που αναπαράγει την εμπειρία της κουζίνας shoijin, της κουζίνας των Βουδιστικών μοναστηριών, μια εμπειρία ηρεμίας και γαλήνης σχεδόν απόλυτα αντίθετης με τη λογική της Νέας Υόρκης. Δεν υπάρχει ούτε μουσική, ούτε περίεργοι φωτισμοί, ούτε fancy διακοσμητικά για να ενισχύσουν μια εμπειρία σχεδόν ασκητική και είναι εντυπωσιακό πως μια κουζίνα που δεν «αφαιρεί» ζωή καταφέρνει να είναι γευστικά πολύπλοκη και απρόβλεπτη. Είναι τελικά ένας πρακτικός τρόπος να καταλάβεις τη φιλοσοφία Ζεν και αξίζει απόλυτα το αστέρι Michelin που έχει κερδίσει. Βέβαια εμένα δε μου ταιριάζει καθόλου αυτή η φιλοσοφία γι’αυτό μετά χτύπησα 2 burgers στο Shake Shack για να επανέλθω στον 21ο αιώνα, αλλά μπορώ να εκτιμήσω και την προσπάθεια και το μοναδικό γευστικό αποτέλεσμα στο Kajitsu.

Executive chef είναι ο Ryota Ueshima και το μενού που παρουσιάζει αλλάζει κάθε βδομάδα αλλά τα soba noodles είναι μόνιμο στοιχείο. Η ιδέα είναι μια φίνα επεξεργασία φρούτων και λαχανικών μαζί με τροφές που αντικαθιστούν την πρωτεΐνη και ίσως τα ονόματα των πιάτων να μην είναι εντυπωσιακά (σούπα με κουκουνάρια, ρύζι με φάβα κτλ) αλλά το αποτέλεσμα είναι εκρηκτικό. Η ακρίβεια στην εκτέλεση και η ομορφιά των πιάτων είναι σχεδόν συγκινητική και συμπληρώνει τέλεια το γευστικό αποτέλεσμα. Ειδικά τα λαχανικά τεμπούρα και μια σούπα με σέλερυ είνα από τα πιο νόστιμα πράγματα που έχω δοκιμάσει. Για να απενοχοποιηθούν  βέβαια όσοι εστιάτορες διαβάζουν, μην ξεχνάμε ότι χρειάστηκαν  μερικοί αιώνες για να καταφέρουν οι Ζεν καλόγεροι να φτάσουν το καιζέκι σ’αυτό το επίπεδο και ούτως ή άλλως δεν είχαν κι άλλη δουλειά να κάνουν παρά να τρώνε και να προσεύχονται.

Ακόμα και τα σκεύη που χρησιμοποιούν είναι σχέδια από το 13ο αιώνα και μερικά είναι επιδιορθωμένα βάση της λογικής του να μην πετάς τίποτα. Πέρα από τ’αστεία όμως το φαγητό είναι εξαιρετικό και προτείνω το μενού με τα 8 πιάτα που λέγεται Χάνα για να πάρετε μια ιδέα αλλά και για να χορτάσετε. Υπάρχει πολύ ενδιαφέρουσα λίστα με σάκε και τσάγια, τα οποία πουλιούνται για take away.

Πριν από δύο εβδομάδες το Kajitsu μετακόμισε uptown και θα περιλαμβάνει κι ένα δεύτερο τμήμα που θα λέγεται Kokage και θα συμπεριλάβει θαλασσινά και αυγό στο μενού που κάνει τα πράγματα πιο εύκολα για όλους μας.  Πάντως να πάτε στο Kajitsu κυρίως γιατί το φαγητό πρέπει να δίνει ερέθισμα όχι μόνο στις αισθήσεις αλλά να προκαλεί και διάλογο και πιστέψτε με αυτή την εμπειρία θα την συζητάτε για χρόνια.

Email: [email protected]

ΒΑΘΜΟΣ: 7,5 / 10


Η Κλίμακα της Βαθμολογίας
0 - 4
Κακό
4.5 - 5
Μέτριο
5.5
Αποδεκτό
6 - 6.5
Καλό
7 - 7.5
Πολύ Καλό
8 - 8.5
Εξαιρετικό
9 - 10
Άριστο
*«βελάκι-σύμβολο»: το βελάκι προς τα πάνω, δεξιά από τον βαθμό, αν εμφανίζεται, συμβολίζει εστιατόριο που είναι κοντά στο να ανέβει το επόμενο βαθμολογικό σκαλοπάτι.
Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση