Που τρώει το designer’s blog;

Αλλά, του κάκου, όλο κάτι επώνυμους ρωτάνε και εμένα (ειδικά εδώ και τρία χρόνια που σταμάτησα το κρέας) με θεωρούν αποδιοπομπαίο τράγο. Και η ζήλια μου μόνο μεγαλώνει και το όνειρό μου απομακρύνεται συνεχώς από το να γίνει πραγματικότητα. Σήμερα όμως καθώς μασούλαγα ένα ωραίο σάντουιτς με φαλάφελ στην πλατεία Μαβίλη μου ήρθε η διαβολική ιδέα, θα παρουσιάσω εγώ τα αγαπημένα μου, θα στείλω και τελευταία στιγμή το θέμα για να μην μπορεί να γίνει καμιά αλλαγή μια και οι FNLάρχες είναι πνιγμένοι με το «ανέβασμα» του international website και όλα θα πάνε τέλεια. Αρκεί φυσικά σήμερα Παρασκευή που το βράδυ θα βγω για φαγητό με Πάνο και Εύη να μη το ξεφουρνίσω χασκογελώντας και όλη μου η ιδέα πάει στράφι. Ουφ, αγχώθηκαλίγο αλλά ξεκινάω το γράψιμο και ότι γίνει. Φίλοι μου είναι εξάλλου και γνωρίζουν (όπως λίγοι) ότι η μουρμούρα μου δεν αντέχεται με τίποτα.

Ερώτηση

Που τσιμπολογάει το designer’s blog και από που ψωνίζει τα καλούδια του;

Απάντηση

Αγαπητό FNL ευχαριστώ που με ρωτάς.

Λοιπόν, μου αρέσει να ψωνίζω στο Salamat στους Αμπελόκηπους γιατί εκεί κάθε Πέμπτη έρχονται φρέσκα ματσάκια μυρωδάτου Ταιλανδέζικου κόλιανδρου,  φρέσκιες ρίζες γκαλάνγκα(λ) και κουρκουμά που μετά τις καταψύχω γιατί δεν τρέχω και ολημερίς στα μπακάλικα. Με τον κόλιανδρο αρωματίζω τις σαλάτες μου αλλά τον έχω προσθέσει και σε γεμιστά και μου άρεσε πολύ, με τις ρίζες αρωματίζω ψάρια στο τηγάνι που τα ψήνω-αχνίζω στο χυμό τους για παράδειγμα λαβράκι Asian style η τις προσθέτω σε εξωτικά πιλάφια. Ακριβώς δίπλα στο μικρό ασιατικό μανάβικο, αγοράζω το απωανατολίτικο λαχανικό bokchoy (θα προτιμήσετε τα μπουκετάκια με τους μικρότερους κορμούς για να μην έχουν ίνες) το αχνίζω για λίγα λεπτά και μετά ρίχνω από πάνω fish sauce και μια πρέζα bonito flakes και γίνεται χάρμα. Τα bonito flakes τα προμηθεύομαι από την Κυρία Hiroko Yoshida του SOYA Athens στην Απόλλωνος στο Σύνταγμα.

Από το Αιγυπτιακό μπακάλικο Κλεοπάτρα στην πλατεία Δημαρχείου στην Αθηνάς προμηθεύομαι λεμόνι τουρσί που δυστυχώς όμως δεν το βρίσκω συχνά. Το ψιλοκόβω στις σαλάτες με όσπρια αλλά και στη χωριάτικη γιατί ανακάλυψα ότι της πάει πολύ. Όταν είμαι στην πλατεία Μαβίλη δεν μπορώ να αντισταθώ στο σάντουιτς με Φαλάφελ που φτιάχνει το «kalamaki μου» και είναι τυλιγμένο σε αραβική πίτα με τριμμένο αγγούρι, ψιλοκομμένη τομάτα και σος από ταχίνι (τηλ. 2106400049 - 2106400078).

Η αγαπημένη μου σαλάτα τώρα με τις ζέστες είναι εκείνη με τα αρμυρίκια που φτιάχνουν στο Μαύρο Πρόβατο στο Παγκράτι. Αλμυρίκια, μαριναρισμένη τομάτα και μους ταραμά.  Άπαιχτη.

Όταν θέλω να δοκιμάσω sushi τότε επισκέπτομαι το Sushi barστο Νέο Ψυχικό.Εκεί, εκτός άλλων, βρίσκω τρία μοναδικά πιάτα. Bonito belly tartar (κοιλιά Βονίτη με σκόρδο και πάστα από κουκουνάρι), B-tuna nagao με jalapeno (καψαλισμένος τόνος με κόλιανδρο και καυτερό jalapeno)και Kanisu salad (καβούρι και αγγούρι με vinaigrette).

Όταν είμαι στο κέντρο της Αθήνας-συνήθως τις Κυριακές το μεσημέρι- επισκέπτομαι το μικρό Ινδικό εστιατόριο Mirch στην Ερμού. Το αγαπημένο μου πιάτο είναι τα Samosas με λαχανικά που είναι πολύ spicy, τα συνοδεύω με μια μπύρα Estrella damn από την τεράστια συλλογή με πολύ καλές μπύρες που έχουν.

Τελευταίο μου κόλλημα για γρήγορο φαγητό στο σπίτι είναι πένες με ωμή τομάτα. Βράζω τις πένες τις στραγγίζω, ξεπλένω με λίγο κρύο νερό, ρίχνω λίγο ωμό παρθένο ελαιόλαδο, ψιλοκόβω διαφορετικά είδη από ελιές η αγοράζω έτοιμη mini συσκευασία από το σούπερ μάρκετ, λίγη κάπαρη, μια μεγάλη ψιλοκομμένη ώριμη τομάτα η τοματίνια, λίγο φρέσκο βασιλικό, κόλιανδρο,ανθότυρο και αν θέλετε λίγα καρύδια...et voila

ΥΓ. Τελικά δεν άντεξα και τους το είπα σκασμένος στα γέλια, ευτυχώς όμως φάγαμε καλά στο Μαύρο πρόβατο απείλησα και με μουρμούρα και το θέμα έκλεισε εκεί όπως καταλάβατε. Όλα τέλεια.