Πέρασαν αισίως 3.000 χρόνια από τότε που το αμπέλι πρωτοκαλλιεργήθηκε στην αττική γη. Ιερά, τόποι λατρείας του αμπελιού, αμφορείς, κύλικες, κρατήρες και αγγεία είναι σπαρμένα κάτω από τ` αμπελοτόπια με τα Σαββατιανά, αποδεικνύοντας του λόγου το αληθές. Πολλά τα σκαμπανεβάσματα και με μια "ρετσινιά" να κατατρέχει τούτο το αμπελοτόπι, κάποιοι έβαλαν με το νου τους τα χειρότερα γι` αυτό το προικισμένο terroir.
Ωστόσο τα πράγματα έχουν αλλάξει θεαματικά. Ζηλευτό το μεσογειακό κλίμα, η θαλασσινή αύρα, η φουλ ηλιοφάνεια και η έλλειψη υγρασίας στους ξηρικούς αμπελώνες, ταυτόχρονα με τις χαμηλές στρεμματικές αποδόσεις και την τεχνογνωσία των νέων οινοποιών, δείχνουν ξεκάθαρα πως το Σαββατιανό είναι ίσως η ιδανικότερη έκφραση του μοναδικού αυτού terroir. Το κτήμα Κοκοτού και η Οινοποιία της Αναστασίας Φράγκου, το Οινοποιείο Παπαγιαννάκου, η Μικροοινοποιία Μυλωνά κι οι Αμπελώνες Μάρκου, ένωσαν τις δυνάμεις τους με ένα κοινό όραμα: την ανάδειξη του Σαββατιανού και του αμπελώνα της Αττικής, μέσα από την παραγωγή ποιοτικών οίνων. Δεν είναι βέβαια οι μόνοι που συνέβαλαν στην αναζωογόνηση του αμπελώνα της Αθήνας, όμως είναι αυτοί που, διασταυρώνοντας τις πορείες τους στο κομβικό σημείο που ονομάζεται Wines of Athens, βάλθηκαν να προβάλουν συστηματικά και στοχευμένα το εν λόγω brand, με την σφραγίδα του ΠΓΕ (Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη), σε κρασιά υψηλού επιπέδου.
Στους δρόμους του κρασιού της Αθήνας, μέσα από την πορεία που χαράζουν οι 5, δοκιμάζουμε ξανά το παραγνωρισμένο Σαββατιανό, αυτή τη φορά όμως με περισσότερη εκφραστικότητα, δύναμη και συνοχή, σε κρασιά που έχουν επίπεδο και ικανότητα να σταθούν σε καλές λίστες, ακόμα και fine dining εστιατορίων. Εξακολουθούν να είναι χαμηλού κόστους κρασιά, όμως το, σε κάποιες περιπτώσεις και υπέρ του δέοντος, value for money, τους δίνει επίσης το εισιτήριο για τη λίστα κάθε ταβέρνας ή εστιατορίου με ελληνική κουζίνα.
Αν έπρεπε να διαλέξω ένα κρασί από τον καθένα, τότε θα επέλεγα με κλειστά μάτια το αγαπημένο μου Σαββατιανό από Βαρέλι του κτήματος Παπαγιαννάκου, το επίσης βαρελάτο Σαββατιανό των Αμπελώνων Μάρκου, το εντυπωσιακό, φρέσκο Σαββατιανό της Αναστασίας Φράγκου, τη καλή Ρετσίνα της Μικροοινοποιίας Μυλωνά, ενώ από το κτήμα Κοκοτού το ενδιαφέρον Τρεις, τρεις Παράδες, χαρμάνι Ροδίτη και Gewurztraminer.
Ωστόσο από τους 5 οινοποιούς, προσωπικά ξεχωρίζω επίσης το λεμονάτο και νευρικό φρέσκο Σαββατιανό και την αποκαλυπτική Ρετσίνα του Παπαγιαννάκου, το πληθωρικό, φρέσκο Σαββατιανό των Αμπελώνων Μάρκου και την βοτανούχα Ρετσίνα τους με το brand name Σχινόπευκο, όπως επίσης το καλοφτιαγμένο - αν και κλειστό ακόμα το φετινό - φρέσκο Σαββατιανό του Μυλωνά και την γλυκιά, ανάλαφρη εκδοχή του Σαββατιανού (σε χαρμάνι με Αηδάνι) και brand name Sunday.
Θα πρέπει εντούτοις να επισημάνω ότι, πέραν της προφανούς αξίας που έχει το γεγονός της αναβάθμισης και καταξίωσης της τοπικής ποικιλίας και της παραγωγής αξιόλογων οίνων από το συγκεκριμένο terroir, σημαντικό στοιχείο στην δημιουργία του Wines of Athens, είναι το ότι, σε απόσταση αναπνοής από την Αθήνα, χαράσσεται ένας άμεσα προσβάσιμος δρόμος του κρασιού, κατάλληλος για να υποδεχτεί τους επισκέπτες της χώρας μας. Όλα τα οινοποιεία του Wines of Athens είναι επισκέψιμα και διοργανώνουν γευστικές δοκιμές, για να ανακαλύψουμε όχι μόνο οι κάτοικοι της Αθήνας, των πέριξ, ή της επικράτειας, αλλά και οι εκατομμύρια επισκέπτες της πρωτεύουσας, το νέο πρόσωπο και την εξωστρέφεια που έχει το καλό ελληνικό κρασί. Κι εξάλλου, μαζί με τη Βιέννη, η Αθήνα είναι η μόνη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, που οινοποιεία και αμπελώνες βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από την πόλη κι εδώ μάλιστα, κι από αρχαιολογικούς χώρους.
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση