Κατάφυτη αναζήτηση

10 Μαΐου 2017
Σίμος Γεωργόπουλος
Το Κτήμα Κώστα Λαζαρίδη παίρνει τα βουνά και η αναζήτηση για πιο κρύους τόπους μας χαρίζει μια …Κατάφυτη Μαλαγουζιά.
  • ΚΑΤΑΦΥΤΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ | Θέματα

Το Κατάφυτο βρίσκεται βορειότερα ακόμα και από το Νευροκόπι, σε υψόμετρο 800-930 μέτρων. Λογικό επομένως είναι να διαθέτει τις τυπικές προδιαγραφές για την δημιουργία ενός αμπελώνα με πολύ πιο δροσερό κλίμα από αυτό που συναντάμε στο οροπέδιο της Δράμας. Έτσι η οικογένεια Κώστα Λαζαρίδη με ενθουσιασμό ενέταξε 200 στρέμματα στο portfolio των ιδιόκτητών αμπελώνων της που ξεπερνούν τα 2200 στρέμματα! 


Αν και μόλις 3 ετών ο γεμάτος με χαλίκια αμμοπηλώδης αμπελώνας έδωσε τους πρώτους οινοποιήσιμους καρπούς του  και η πρώτη γνωριμία μαζί του έρχεται διαμέσου του Domaine Μαλαγουζιά 2016 ( 6,5/10) που δεν θα διατεθεί προς το παρόν στην αγορά. Ελάχιστες οι φιάλες, ελάχιστα και τα αρώματα μιας και η θεόκλειστη μύτη μόλις και αφήνει να περάσουν νότες ορυκτών, λουίζας και καπνού. Το στόμα πάντως είναι λιγότερο αυστηρό και για αυτό φροντίζουν η στρογγυλάδα αλλά και το αχλαδένιο flavor. Όμως το πιο εντυπωσιακό στοιχείο της πρώτης αυτής κυκλοφορίας είναι η διάρκεια, που είναι εντυπωσιακή δοθείσης της εμβρυακής ηλικίας των πρεμνών.

Ευκαιρίας δοθείσης και άλλα καλούδια της γκάμας βρέθηκαν στα ποτήρια, αρχής γενομένης από το πυκνότατο Domaine Semillon 2016 (8/10). Ένας νεαρός (ακόμα) δυναμίτης με ντροπαλοσύνη στην βερυκοκένια,  βανιλάτη μύτη, που όμως σφυροκοπεί με λιπαρότητα, άφθονο σώμα, κρεμώδη επίγευση και αχώνευτο βαρέλι.

Μέχρι το 2020 οπότε και το Semillon θα ξεδιπλώσει τα άφθονα χαρίσματά του, ο Αμέθυστος Ροζέ 2016 (7/10) θα μας βομβαρδίζει με ρόδι, βατόμουρο τραγανό κόκκινο μήλο και γλυκό καρπούζι. Αρκετά πλούσιο αλλά επαρκώς ισορροπημένο αφήνει πεντακάθαρο flavorκαραμέλας βουτύρου αλλά και μια τζούρα τανινών.

Για ακόμα μια φορά τα 200 στρέμματα του Μαραθώνα με έπεισαν για το εξαιρετικό δυναμικό τους. Και αυτό γιατί το Οινότρια Γη Cabernet Sauvignon –Αγιωργίτικο 2014 (8/10) είναι μια οινική βόμβα μαύρων φρούτων, μελάσας και μαύρης ζάχαρης. Το σώμα τρομάζει με τον πλούτο του ενώ η γλύκα της τέλειας ωρίμανσης που κυριαρχεί από την αρχή ως το τέλος ρεφάρεται μόνο από τις στιβαρές, ποιοτικές τανίνες. Πάντως σε 2-3 χρόνια και το κρασί θα έχει μαλακώσει και το βαρέλι θα έχει ενσωματωθεί, αν βέβαια κάποιος μπορεί να του αντισταθεί μέχρι τότε!

Οι μνήμες που είχα από το Chateau Julia Refosco-Αγιωργίτικο 2012 (8,5/10) ήταν πάντα θετικές, ωστόσο ποτέ δεν το είχα απολαύσει σε συνθήκες πιο ξεκούραστες και άνετες από αυτές μιας έκθεσης. Συνεπώς δεν είχα εκτιμήσει σε όλο του το βάθος το σύνθετο μπουκέτο πίσσας, μαύρων μούρων, γλυκόριζας και μέντας, αλλά ούτε και το γλυκόπιοτο, υφάλμυρο στόμα με το flavor που θυμίζει κακάο Valhrona και τις βελούδινες τανίνες. Ένα σαρκώδες πολυεπίπεδο ερυθρό που βρίσκεται στην τελειότερη στιγμή του για κατανάλωση.

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση