Για να ξεκαθαρίσω εξ αρχής τα πράγματα δηλώνω fan της Ντεμπίνας, έχοντας πιεί εξαιρετικά και γεμάτα χαρακτήρα ήσυχα κρασιά και από τα δύο μεγάλα οινοποιεία της περιοχής. Όμως με δεδομένο τον εξαιρετικά ευοξείδωτο χαρακτήρα της ποικιλίας της Ζίτσας ποτέ δεν κατάλαβα ούτε την εμμονή στην παραγωγή αφρωδών ούτε το ΠΟΠ status τους, την στιγμή μάλιστα που αυτό δεν το απολαμβάνουν περιοχές που δίνουν πολύ καλύτερα αφρώδη.
Αποφάσισα πάντως να δοκιμάσω την τύχη μου με το Ντεμπίνα Semi Sparkling του Γκλίναβου, μια σχετικά νέα ετικέτα του πολύ καλού ιστορικού οινοποιείου της Ζίτσας που οινοποιείται με την πιο φρουτώδη και …pop μέθοδο της κλειστής δεξαμενής (Charmat).
Η πρώτη αίσθηση πάντως είναι μάλλον non sparkling, αφού απόλαυσα ένα υποκίτρινο χρώμα με ελάχιστες πράσινες ανταύγειες αλλά όχι και αφρισμό, με τις μόνες φουσκάλες που μου χάρισε αυτή η Ντεμπίνα να ήταν αυτές στα χέρια, από την ανακίνηση πολλών διαφορετικών ποτηριών!
Non Sparkling και non smelling, αφού η ένταση στην μύτη ήταν τόσο χαμηλή που μόνο στο Spiegelau Novo Champagne κατάφερα να διακρίνω βαριά αρώματα, που θυμίζουν compote πράσινου μήλου και βρασμένου σε σιρόπι αχλαδιού.
Είχα εναποθέσει τις ελπίδες μου στο στόμα, όμως και αυτές χάθηκαν το ίδιο γρήγορα όσο και το κρασί. Ελαφρύ, πλαδαρό και γλυκερό, δεν διέθετε καμιά σπίθα λεμονάτης ζωντάνιας και άγουρης φρεσκάδας στοιχεία τόσο απαραίτητα σε ένα κρασί αυτού του είδους. Και αν κανείς υπέθετε ότι οι 6°C θα έκαναν τα πράγματα πιο παιχνιδιάρικα, στην πραγματικότητα το ημιαφρώδες προτιμούσε τους 10, αφού εκεί η οξύτητα γινόταν πιο έντονη προσδίδοντας λίγο νεύρο.
Δεν ξέρω με τι θα μπορούσε να ταιριάξει ένα κρασί με τόσο λίγο flavor και σύντομη επίγευση, όμως η γλύκα σε μύτη και στόμα ίσως αναζητούσε ένα καναπέ με γαρίδα ή καβούρι.
Έχω δοκιμάσει εξαιρετικά κρασιά από το οινοποιείο της οικογένειας Γκλίναβου, όπως το φινετσάτο Βλάχικο ή το Zitsa Primus, όμως αυτή η Ντεμπίνα δεν είναι μια τέτοια περίπτωση, ακόμα και αν συνυπολογίσει κανείς την χαμηλή τιμή των 9€. Προς στιγμή σκέφτηκα ότι ίσως η συγκεκριμένη φιάλη να μην ήταν στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, όμως ανατρέχοντας στις σημειώσεις μου διαπίστωσα ανάλογες εμπειρίες από εκθέσεις. οπότε και έχω έρθει ξανά σε επαφή με την συγκεκριμένη ετικέτα.
Το μόνο σίγουρο πάντως είναι ότι η Ντεμπίνα Semi Sparkling είναι μόνο το δέντρο, σε ένα δάσος –αυτό των αφρωδών της Ζίτσας- που δείχνει να υποφέρει. Και αυτό είναι στενάχωρο, αφού οι ΠΟΠ ετικέτες θα έπρεπε να είναι ο καλύτερος πρεσβευτής του ελληνικού κρασιού…
Βαθμολογία: 4/10
- 0 - 4
- Κακό
- 4.5 - 5
- Μέτριο
- 5.5
- Αποδεκτό
- 6 - 6.5
- Καλό
- 7 - 7.5
- Πολύ Καλό
- 8 - 8.5
- Εξαιρετικό
- 9 - 10
- Άριστο
| 0 - 4 | 4.5 - 5 | 5.5 | 6 - 6.5 | 7 - 7.5 | 8 - 8.5 | 9 - 10 |
| Κακό | Μέτριο | Αποδεκτό | Καλό | Πολύ Καλό | Εξαιρετικό | Άριστο |
| *«βελάκι-σύμβολο»: το βελάκι προς τα πάνω, δεξιά από τον βαθμό, αν εμφανίζεται, συμβολίζει εστιατόριο που είναι κοντά στο να ανέβει το επόμενο βαθμολογικό σκαλοπάτι. | ||||||
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση