Και ναι, οι λαχανοντολμάδες της κας Κατίνας είναι οι καλύτεροι που έχω δοκιμάσει μέχρι σήμερα.. Με την εξαίρεση εκείνων που φτιάχνει η θεία μου η Μαίρη ίσως, αλλά και πάλι, δεν παίρνω κι όρκο..
Για να τα πιάσουμε όμως τα πράγματα απ΄την αρχή, το concept ελληνική ταβέρνα και δη παραθαλάσσια είναι πολύ ταλαιπωρημένο όπως όλοι ξέρουμε. Γιατί δεν αρκεί η θέα που σου ξεκουράζει τα μάτια και το κύμα που σου χαϊδεύει τα αυτιά, πρέπει και το φαγητό να είναι ανάλογο της εμπειρίας και εκεί, συνήθως το πράγμα αρχίζει να χαλάει.. Κάτι οι πλαστικές χωριάτικες, κάτι τα βαριά λάδια, κάτι τα άνοστα μαγειρευτά, συνήθως φεύγουμε μουτρωμένοι, για να το θέσω κομψά.. ‘Ετσι, κάθισα διστακτικά είναι αλήθεια να δοκιμάσω τις σπεσιαλιτέ για τις οποίες είχα ακούσει τόσα, κυρίως γιατί με τα χρόνια έχω μάθει πως τα γούστα είναι εντελώς υποκειμενικά, ειδικά σε θέματα φαγητού και ύπνου.
Είχε προηγηθεί μια βόλτα από την κουζίνα του μαγαζιού, μόλις φτάσαμε, εκεί όπου μέσα σε τεράστιες κατσαρόλες και ταψιά αχνίζουν τα φαγητά της μέρας.. Μοσχάρι λεμονάτο, ψάρι πλακί, πατάτες φούρνου, χορτοτυρόπιτα και φυσικά, οι διάσημοι λαχανοντολμάδες.. Τα παραγγείλαμε όλα.. Μαζί με μια ντοματοσαλάτα που ήρθε λουσμένη σε εξαιρετικό ελαιόλαδο, με μπόλικο καυτερό και αρωματικό κρεμμύδι, μοσχοβολιστή ρίγανη και φρέσκο, νοστιμότατο ψωμί από τον φούρνο της πλατείας.
Δεν είμαι κριτικός εστιατορίων, κάθε άλλο παρά, και υπάρχουν άλλοι, πολύ ειδικότεροι σε αυτό το site για να σας μιλήσουν για συνδυασμούς γεύσεων και ισορροπίες υλικών.. Όμως σε ότι έχει να κάνει με το απλό, μαμαδίστικο φαγητό νομίζω πως μπορώ να έχω γνώμη και έτσι, μπορώ και να σας πω πως ότι φάγαμε, ήταν εξαιρετικό. Η χορτοτυρόπιτα ήρθε κομμένη σε γενναία κομμάτια, ένα για την κάθε μια μας και ήταν γεμισμένη με άγρια χόρτα και ντόπιο τυρί, ένα όνειρο. Αν μάλιστα και το φύλλο ήταν χειροποίητο και όχι έτοιμο θα άγγιζε την τελειότητα αλλά είναι προφανές πως η κα Κατίνα η οποία στα 70αρκετά της εξακολουθεί όχι μόνο να μαγειρεύει τα πάντα αλλά να επιστατεί και όλη μέρα, παρακολουθώντας με άγρυπνο μάτι κάθε μικρή λεπτομέρεια, κάπου κουράζεται πια… Οι πατάτες φούρνου κομμένες κυδωνάτες και ψημένες με λάδι, ρίγανη και μπόλικο λεμόνι ήταν άψογες, το ψάρι πλακί ζουμερό και νοστιμότατο και το λεμονάτο μοσχάρι κοβόταν με το πηρούνι και ήρθε γαρνιρισμένο με έναν λόφο από φρεσκοτηγανημένες πατάτες. Όσο για τους λαχανοντολμάδες… Αφράτοι, τυλιγμένοι ομοιόμορφα, με πηχτό και αρκετά ξινό αυγολέμονο, ήταν καλύτεροι από τους καλύτερους που έχετε δοκιμάσει, trust me.. Είναι λόγος για να κανονίσετε εκδρομή στην Ερατεινή, η οποία by the way διαθέτει και αξιοπρεπέστατη οργανωμένη παραλία με ομπρέλες- ξαπλώστρες, καταπληκτικά νερά και συμπαθέστατη περατζάδα… Το γεύμα μας έκλεισε με σπιτικό νερατζάκι κέρασμα, και με τον λογαριασμό να αγγίζει μετά βίας τα 13 ευρώ το άτομο, παρόλο που κοντέψαμε να φάμε και τον σερβιτόρο…
Κατίνα, Παραλία Ερατεινής, τηλ. 2266 031232
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση