Σε κάθε περίπτωση ο όρος υποδηλώνει ότι το κρασί προέρχεται από παλαιά αμπέλια, αρετή που θεωρητικά εξασφαλίζει ένα καλύτερης ποιότητας κρασί. Και αυτό γιατί τα παλαιά αμπέλια και έχουν χαμηλότερες αποδόσεις και έχουν αναπτύξει βαθύ ριζικό σύστημα που τους επιτρέπει να βρίσκουν συστατικά (μέταλλα, ιχνοστοιχεία κλπ) που βρίσκονται στο υπέδαφος και που τα νέα αμπέλια δεν φτάνουν. Όμως δεν είναι μόνο η ποιότητα αλλά και η σταθερότητα από χρονιά σε χρονιά στην οποία τα παλαιά αμπέλια έχουν το πάνω χέρι, αφού από τα “βαθιά” βρίσκουν υγρασία όταν υπάρχει λειψυδρία ενώ δεν ρουφούν όλο το νερό όταν υπάρχουν άφθονες βροχές κατά τον τρύγο.
Με δεδομένο ότι δεν υπάρχει επίσημος καθορισμός του τι είναι παλαιό αμπέλι, η ηλικία μπορεί να διαφέρει πολύ ανάλογα με την περιοχή. Με εξαίρεση κάποιους τόπους με μικρή οινική ιστορία πάντως, ο όρος υποδηλώνει αμπέλια άνω των 50-60 ετών ενώ σε κάποιες χώρες που διαθέτουν πολύ παλιά αμπέλια μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμα και για αιωνόβια αμπέλια και μόνο.
Παρόλο που τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιείται ευρέως ως εργαλείο του marketing και παρόλο που ένα παλαιό αμπέλι δεν δίνει απαραίτητα καλό κρασί ( αν για παράδειγμα προέρχεται από μη ποιοτικό κλώνο, είναι φυτεμένο σε λάθος συνθήκες ή είναι άρρωστο) ένα “σωστό” παλαιό αμπέλι επιβεβαιώνει (οινικά) την λαϊκή ρήση που θέλει την γριά κότα να έχει το ζουμί!
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση