Tiki- Athens, ο Αδάμ* της Πολυνησίας τα πίνει στο Κουκάκι

08 Φεβρουαρίου 2018
Θάλεια Τσιχλάκη
Η Θάλεια Τσιχλάκη δοκίμασε τα κοκτέιλ του Tiki- Athens και περιγράφει πως «μυήθηκε», επιτέλους, στην Τίκι κουλτούρα από τον Γιάννη-Πέτρο Πετρή
  • TIKI- ATHENS, Ο ΑΔΑΜ* ΤΗΣ ΠΟΛΥΝΗΣΙΑΣ ΤΑ ΠΙΝΕΙ ΣΤΟ ΚΟΥΚΑΚΙ | The Bars

Μερικές φορές γελάω καθώς σκέφτομαι πόσο δικαιώνει τις λάθος εκτιμήσεις μας εκείνη η φράση που αποδίδεται στον Αϊνστάιν: «Όποιος δεν έχει κάνει ποτέ λάθος, δεν έχει δοκιμάσει τίποτα καινούργιο». Και να που πριν λίγες μέρες, δοκιμάζοντας τα κοκτέιλ, στο όμορφο πολυνησιακό κι απολύτως ατμοσφαιρικό Tiki- Athens, στο Κουκάκι, μόλις δυο βήματα από το μετρό Ακρόπολη, είχα μια ακόμα ευκαιρία να επιβεβαιώσω τη σοφία της.

Μέχρι εκείνο το βράδυ, παρότι εκθειάζω μονίμως το Mai-Tai του Γκικόπουλου κι έχω επίσης δοκιμάσει πολύ αξιόλογα Tiki κοκτέιλ White Monkey, το γνωστό Tiki-μπαρ στο Χαλάνδρι, πίστευα -όπως αρκετός άλλος κόσμος- πως πρόκειται περί εξαιρέσεων και πως τα τίκι κοκτέιλ είναι μόνο εκείνα τα γλυκερά και kitsch παρασκευάσματα που σερβίρονται, στολισμένα με ανανάδες κι ομπρελίτσες, σε πήλινα ποτήρια που αναπαριστούν τα τεράστια, σκαλιστά πρόσωπα των αρχαίων θεών της Πολυνησίας.

Αυτήν ακριβώς την πεποίθηση μου κατάφερε να καταρρίψει, πανηγυρικά και ολίγον…«μουλωχτά», ο Γιάννης Πέτρος Πετρής, μιλώντας μου για την κουλτούρα της Πολυνησίας και των λοιπών ακτών του Νότιου Ειρηνικού Ωκεανού. Ξεκινώντας από τα ποτήρια έφτασε να μου επισημάνει τις ομοιότητες ανάμεσα στα Πρωτοκυκλαδικά ειδώλια με τα διπλωμένα χέρια και τα τεράστια κεφάλια με τα ανάγλυφα χαρακτηριστικά και στα αγάλματα των πολυνησιακών θεοτήτων, με τεράστια πρόσωπα και τα μακάρια χαμόγελα.

Αλλά για να μη μακρηγορώ άλλο, με δεδομένο πλέον το σεβασμό μου προς αυτή την άγνωστη κουλτούρα, που έφτασε μέχρι τη Δύση χάρη στους Αμερικανούς τουρίστες-εξ ου και τα kitsch στοιχεία περνώ απευθείας στα κοκτέιλ που δοκίμασα. Άρχισα με το ελαφρύ και δροσιστικό Green Bitch, με βάση το τζιν Bankes (London Dry), φρέσκο τζίντζερ, φρέσκο αγγούρι, τσίλι εκχειλισμένο σε τζιν και φρέσκο-το τονίζω-φρέσκο χυμό ακτινίδιο, που με γοήτευσε με την ελαφριά του οξύτητα που παλαντζάρισε τον καυτερό του χαρακτήρα. Ακολούθησε ένα Flower Power, με Brugal (δομινικανό ρούμι), φρέσκο χυμό λάιμ, φρέσκο χυμό ανανά, φρέσκα φύλλα βασιλικού και ρούμι κουφοξυλιάς (Elderflower Rum), που του χάριζε μια φίνα γεύση και μια λεπτή ανθώδη «μύτη», αλλά και καλή διάρκεια στο στόμα. Το Pain Killer, και πάλι με ρούμι Brugal, φρέσκο χυμό ανανά, πορτοκάλι και καρύδα, πασπαλισμένο με μοσχοκάρυδο ήταν το κοκτέιλ που θα χαρακτήριζα «απολύτως κομψό», καθώς το πορτοκάλι μεταμόρφωνε ευχάριστα την καρύδα και πρόσθετε στοιχεία φινέτσας στο σύνολο. Το επόμενο κοκτέιλ ήταν η Dominican Margarita, μια πολύ πιο «σεμνή» παραλλαγή του κλασικού κοκτέιλ, όπου τη θέση της τεκίλας είχε πάρει το ρούμι, το triple sec παρέμεινε σταθερό, αλλά μαζί με το φρέσκο χυμό λεμονιού έπαιζε και επίσης φρέσκος χυμός γκρέιπφρουτ, ενώ το αλάτι στο rim ήταν μαύρο της Χαβάης. Σίγουρα του έλειπε η ένταση της τεκίλας, αλλά το ρούμι του πρόσθετε ένα βάθος, που ίσως να μην είναι το ζητούμενο σε μια εύκολη Margarita.

Ευτυχώς για μένα, το τελευταίο κοκτέιλ, το Ginger Smash, ήταν ένα τέλειο φινάλε, στα μέτρα μου: ουίσκι Jack Daniels No7,  φρεσκοστυμμένος χυμός τζίντζερ και κομμάτια λάιμ. Ένα κοκτέιλ που θα εύκολα θα το έλεγες παραλλαγή του whiskey sour, το οποίο θα διάλεγα, ανεπιφύλακτα, για να συνοδέψει τα Hawain style tapas– ή αλλιώς το νοστιμότατο bar food: Χορτοφαγικά spring-rolls, τηγανητές μπανάνες (plantain chips) και υπέροχα κεφτεδάκια με γλυκιά τσίλι-σος.

Στο Tiki- Athens, εκτός από το Γ. Π. Πετρή, μπορεί να συναντήσετε πίσω από την μπάρα, τον Αχιλλέα Πουλημένο, τον Σπύρο Σκούρτη ή τον Αλέξανδρο Τσελέπη. Είναι ένα μπαρ που αξίζει να επισκεφθεί κανείς, αν θέλει να γνωρίσει αυτή τη διαφορετική κουλτούρα κοκτέιλ. Προσωπικά, κανείς αν με ρωτήσει, σήμερα πια, «τι είναι ένα αυθεντικό Tiki κοκτέιλ;» νομίζω πως έχοντας σχηματίσει μια καθαρότερη άποψη θα απαντήσω: Πως πέρα από τη βάση-ρούμι με γλυκά λικέρ, σημαντικό ρόλο οφείλουν να παίζουν οι φρέσκοι φυσικοί χυμοί τροπικών κυρίως φρούτων (ανανάς, λάιμ, πάσιον, γκογιάβα, καρύδα, ακτινίδιο). Χαρακτηριστικό στοιχείο κάθε τέτοιου κοκτέιλ παραμένει η πάντα γοητευτική πολυμορφία των γεύσεων του, αλλά και η ικανή παρουσία αλκοόλης, που ενίοτε «κρύβεται» πίσω από τους χυμούς -οι Αμερικάνοι, φαίνεται πως «την άκουγαν» και για αυτό τα λάτρεψαν. Τέλος, η αρωματική γοητεία κάθε Tiki κοκτέιλ πηγάζει κυρίως από τα μπαχαρικά που συμμετέχουν, είτε σε φυσική μορφή -κυρίως το μοσχοκάρυδο και το τζίντζερ- είτε σε μορφή λικέρ, όπως ας πούμε ένα λικέρ μπαχάρι (Pimento dram).

Μετά από όλα αυτά προτείνω να επισκεφθείτε αυτό μπαρ, στο εξωτικό Κουκάκι. Παραφράζοντας, μάλιστα, τον Αϊνστάιν θα πω: «Κάνει λάθος, όποιος δεν έχει δοκιμάσει τίποτα καινούργιο».

Φαλήρου 15, Κουκάκι, τηλ. 2109236908

*Αργότερα, μάλιστα, ανακάλυψα πως σύμφωνα με την μυθολογία των Μαορί ο Τίκι ήταν ο πρώτος άνθρωπος- ο αντίστοιχος Αδάμ τους- για τον οποίο ο θεός Τάνε έπλασε μια σύντροφο από χώμα, όταν του εξομολογήθηκε πόσο υπέφερε από μοναξιά.


Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση

CUERVO PALOMA SPONSOR