Αν κάποιος είχε στήσει αυτί την ώρα που μιλούσα με τον Γιώργο Δραγάζη, head bartender του Theory, σχετικά με τον νέο κατάλογο, θα νόμιζε ότι έχουμε να ετοιμάσουμε μια εργασία πάνω στην ψυχολογία για το Πανεπιστήμιο. Εκείνος μου μιλούσε για την θεωρεία του Καρλ Γκούσταβ Γιούνγκ, σχετικά με τα αρχέτυπα και τα σύμβολα κι εγώ από την άλλη κρατούσα σημειώσεις. Και όλα αυτά πάνω στην μπάρα του Theory. Δίχως ίχνος αλκοόλ-προς το παρόν. Και έτσι πήγε η κουβέντα για αρκετή ώρα. Γιατί είχε ενδιαφέρον και ρωτούσα συνέχεια.. Αλλά από την άλλη αδυνατούσα να καταλάβω πως όλα αυτά θα κολλούσαν με τα κοκτέιλ. Και όμως κόλλησαν! Γιατί όπως μου εξήγησε ο Γιώργος, στον καινούργιο κατάλογο που έφτιαξε με την ομάδα του Theory (Βαγγέλης Θανάσης, Ανδρέας Δημητρόπουλος, Δημήτρης Καραγκιοζόπουλος, Νικηφόρος Γεροπάνος και Αντώνης Ματζαρίδης), τα κλασικά ποτά (ασυνείδητο) λειτουργούν σαν βάση για τα καινούργια (συνειδητό) χωρίς όμως να αποτελούν παραλλαγές του. Και για να κάνει πράξη όλο αυτό, πέρασε πίσω από την μπάρα.
Για αρχή μου ετοίμασε Trickster που πατάει πάνω στο κλασσικό Singapore sling και του φέρνει κάπως. Το gin μαγειρεύεται με βενεδικτίνη και Overproof και συμπληρώνεται από ένα cordial από ανανά, κεράσι και τόνγκα, ενώ στο τέλος μπαίνουν και κάποια bitters Campari. Ελαφρώς όξινο με αισθητή την παρουσία της τόνγκα στην μύτη, το Οverproof να δίνει έναν αλκοολικό χαρακτήρα και τα bitters να συμμετέχουν ενεργά χωρίς όμως να ενοχλούν. To The Magician, που αν βάλετε τα συστατικά του κάτω σίγουρα θα σας μπερδέψει, είναι ένα punch (φέρνει στο ruby Punch) με λιπαρό σώμα –το γάλα αμυγδάλου ευθύνεται για αυτό-,αρώματα από ούζο –βοηθάει και ο αστεροειδής γλυκάνισος της γαρνιτούρας- και γεύσεις από μήλο και κανέλα. Το ουίσκι μπορεί να χάνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο αλλά το κονιάκ παίρνει την θέση του. Για την συνέχεια δοκίμασα το Ego. Ένα καθαρά αλκοολικό πότο, που μου τράβηξε την προσοχή από την πρώτη γουλιά και μου έφερε στο νου το El Presidente –το ασυνείδητο που λέγαμε. Δύο ρούμια μαζί(Zacapa και Pampero) μαζί με ξηρό βερμούτ και ένα λικέρ κεράσι δίνουν ένα ωραίο αποτέλεσμα που στην επίγευση βγάζει καραμέλα. Στην ίδια αλκοολική ένταση, θα έλεγα, είναι και το Wise Man που κι αυτό μου άφησε καλές εντυπώσεις. Η καπνίλα του Talisker συνδυάζεται αρμονικά με το Bulleit σε ένα ενδιαφέρον χειμωνιάτικο ποτό που στην επίγευσή του αφήνει το τσάι του βουνού να κυριαρχεί μαζί με το ανθόμελο.
Αφήνοντας τα signatures και περνώντας στην κατηγορία Spritz
& Zzzy tales και σε ένα παραμύθι με μάγους, ιππότες, κακούς δαίμονες αλλά
όχι δράκους –ο Γιώργος ξέρει να το διηγείται καλύτερα από μένα- δοκίμασα το
Merlin όπου η βότκα έχει μαγειρευτεί μαζί με κάρυ και τόνγκα, και για να ολοκληρωθεί
το ποτό έχουν προστεθεί βανίλια, σανγκουίνι, και γκρέιπφρουτ μεταξύ άλλων. Το
αποτέλεσμα είναι ένα ευχάριστο, γλυκό ποτό, που ίσως σε κάποιους να θυμίσει
κάτι από τσουρέκι με έντονο πορτοκάλι. Από την άλλη το Blanche feur, που και
αυτό βασίζεται στην βότκα, έχει πιο έντονο οινικό χαρακτήρα και μια δροσερή
επίγευση από κεράσι που εμένα προσωπικά μου έφερε στην μνήμη της καραμέλες
Halls κεράσι και την γοητευτική φρεσκάδα που αφήνουν.
Όμως ο νέος κατάλογος δεν τελειώνει εδώ. Υπάρχει και μια ακόμα κατηγορία –έκτος φυσικά από τα Theory classics- που παίζει με το tonic. Από αυτή δοκίμασα το gin tonic με φράουλα και αλόη, κι αυτό γιατί το σερβίρουν όπως συνηθίζω να το απολαμβάνω στη Μαδρίτη. Δηλαδή σε μπαλού ποτήρι. Επίσης και το Co^ee & tonic που κέρδισε μια θέση στα αγαπημένα μου. Κάθε γουλιά ήταν και έναταξίδι από το ουίσκι που περνούσε στα βοτανικά στοιχεία και στη σοκολάτα για να καταλήξει στον καφέ.
Τα αρχέτυπα και τα σύμβολα λοιπόν του Theory, μεταφράζονται σε προσεγμένα ποτά με πολλές τεχνικές και μαγειρέματα, έχουν απλά σερβιρίσματα και πολλές ιστορίες να πουν. Καθίστε λοιπόν στα ψηλά σκαμπό της μπάρας και αφήστε τους bartenders του να σας τις εξιστορήσουν. Το έχουν…
Info: Πλάτωνος 14, Χαλάνδρι, τηλ. 2106801633
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση