Την κάθε νέα άφιξη στον χώρο των μπαρ και ειδικά της λατρεμένης μου Αθήνας την δέχομαι πάντα πολύ αισιόδοξα. Ειδικά μάλιστα τον τελευταίο καιρό έχω παρατηρήσει πως σχεδόν οτιδήποτε ανοίγει και έχει ένα συγκεκριμένο concept ή αισθητική γίνεται άμεσα και μια επιτυχημένη επιχείρηση.
Έτσι αισιόδοξα είδα, και θα συνεχίσω να βλέπω και την άφιξη του Spinster, της «γεροντοκόρης» που ήρθε να εγκατασταθεί σε μία περιοχή που είχαμε χρόνια να βάλουμε στον χάρτη της διασκέδασής μας, από τότε συγκεκριμένα που έκλεισε το Hell’s Kitchen.
Το Spinster λοιπόν, με απλά λόγια, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι η νέα πρόταση του Pop της Κλειτίου, που μέχρι πριν λίγα χρόνια –την εποχή που τα cocktail ήταν μια όμορφη πολυτέλεια και τίποτα παραπάνω- γέμιζε με χορευτικούς τόνους τα βράδια μας, έστω και μέσα στα ελάχιστα τετραγωνικά του.
Πλέον, η ομάδα του συστήνεται λοιπόν ως Spinster. Έτσι με αυτό το ανορθόδοξο όνομα για μπαρ μας προτείνει ουσιαστικά να μεταφερθούμε σε έναν πανέμορφο χώρο εμπνευσμένο από τα 50’s με τα στοιχεία της διακόσμησής του να μας υπενθυμίζουν διαρκώς πως βρισκόμαστε σε μια Αθήνα άλλων εποχών που κάποιοι από εμάς έχουμε δει μόνο στις ελληνικές ταινίες.
Το Spinster λοιπόν είναι ένα πολύ όμορφο μαγαζί και μάλιστα ένα από τα πιο όμορφα που μπορεί να συναντήσει κανείς στην πόλη. Οι θαμώνες του έχουν αντίστοιχο ενδιαφέρον και μια αισθητική που προσωπικά μου αρέσει να λέω πως χαρακτηρίζει γενικότερα των σύγχρονο Αθηναίο, ενώ το μπαρ του είναι επίσης όμορφο, μεγάλο και σχεδόν γωνιακό.
Τα ράφια του είναι γεμάτα με μικρούς ή και μεγάλους θησαυρούς τους οποίους μπορεί να εκτιμήσει και τελικά ζητήσει κάθε ανήσυχη ή και όχι παλέτα. Και κάπου εδώ φτάνουμε και στα cocktail τα οποία δεν θα κρύψω πως όχι μόνο δεν βρήκα να ταιριάζουν στην αισθητική του χώρου αλλά ίσως τελικά να αποθαρρύνουν και τον επισκέπτη που τα αγαπά να έρθει ξανά ως εδώ.
Ο κατάλογος με τα cocktail δεν έχει κάποια συνοχή και ενδεχομένως να δίνει και την αίσθηση πως κινείται αρκετά mainstream σε επιλογές. Το Appleginnie για παράδειγμα είναι μία πρόταση με τζιν, λικέρ από μήλο, ginger ale και χυμό από lime ή το coconut & ginger daiquiri προτείνει λευκό ρούμι και ρούμι αρωματισμένο με καρύδα μαζί με χυμό από lime και σιρόπι από ginger.
Για να προλάβω κάποιες ενδεχόμενες ενστάσεις… όχι, δεν έχω κανένα θέμα με τις mainstream προτάσεις σε cocktail και κατανοώ απόλυτα πως ο ελληνικός ουρανίσκος δεν είναι και σε τελική ανάλυση δεν πρέπει να είναι «φτιαγμένος» ή εκπαιδευμένος για να πίνει μόνο περίπλοκες ή έντονα αλκοολικές συνταγές. Κάπως έτσι λοιπόν φτάνω στην βασική μου ένσταση που στην περίπτωση του Spinster ακούει στο όνομα Deep Green Sea. Η συγκεκριμένη πρόταση φτιάχνεται με Pisco, μεσκάλ αρωματισμένο με φύκια, χυμό από yuzu και σιρόπι από ginger και κύμινο ενώ στο χείλος του ποτηριού υπάρχει καπνιστό αλάτι. Μια τόσο περίπλοκη συνταγή, σε ένα μπαρ που δεν μπορεί να την υποστηρίξει, μπορεί λοιπόν έχει συχνά και τα ανάλογα ατυχή αποτελέσματα που με απλά λόγια οδηγούν σε ένα κακό ποτό με δυσάρεστα αρώματα που δεν μπορεί να αποτελεί ευχάριστη συντροφιά στο βράδυ σου. Όπως αντίστοιχα συναισθήματα ένιωσα και παρατηρώντας τον τρόπο που προετοιμαζόταν το Pepperito, το οποίο μετά το προηγούμενο cocktail δεν θέλησα να δοκιμάσω. Πρόκειται λοιπόν για ένα αντίστοιχα πρόχειρα φτιαγμένο cocktail στο οποίο ουσιαστικά μπαίνουν στο shaker το ρούμι, το λικέρ από πορτοκάλι, οι χρωματιστές πιπεριές, ο βασιλικός και το lime, συνθλίβονται όλα μαζί και στο τέλος σουρώνονται σε ένα ποτήρι. Αυτή λοιπόν η διαδικασία παρασσκευής ενός ποτού είναι μία από εκείνες που δεν πρέπει να χαρακτηρίζει τα σύγχρονα Αθηναϊκά μπαρ.
Η εξέλιξη των cocktail και ειδικά στην πόλη μας είναι τεράστια και διαρκής. Και αυτό πολλές φορές, όπως φαίνεται, λειτουργεί αρνητικά στο τελικό αποτέλεσμα που προσφέρουν ορισμένα μπαρ. Είναι αρκετά λεπτή η γραμμή ισορροπίας ανάμεσα στο προσφέρω cocktail στον κατάλογό μου με το προσπαθώ να φτιάξω μία περίπλοκη συνταγή για να ανταποκριθώ στον ανταγωνισμό (και όχι τελικά, στις αληθινές ανάγκες του κοινού). Όπως δεν χρειάζεται και να σερβίρεις pickled αυγά πάνω στο μπαρ σου μόνο και μόνο για να νιώσεις ότι διαφοροποιείσαι (συμβαίνει και αυτό εδώ).
Το Spinster –ξαναλέω- είναι ένα πολύ όμορφο μαγαζί. Και η γνώμη μου είναι πως καλό θα ήταν να αρκεστεί στα long drink, στα straight ποτά και ενδεχομένως στις κλασικές συνταγές.
Του εύχομαι ολόψυχα καλή συνέχεια και ανυπομονώ να δω την εξέλιξή του παρέα -προς το παρόν- με ένα απλό, απλούστατο κλασικό Daiquiri στο χέρι.
Ικτίνου 3, Αθήνα
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση