Το Dante’s Bar είναι αυτό που λέμε outsider και μάλιστα με όλη τη σημασία της λέξης. Βρίσκεται σε μία περιοχή που ποτέ δεν θα σκεφτόμασταν να επιλέξουμε για τη νυχτερινή μας διασκέδαση, το έχουν δύο παιδιά που μόλις πριν 1,5 χρόνο μπήκαν στο παιχνίδι του “επιχειρείν” και του επαγγελματικού bartending, και παρ’ όλα αυτά τολμώ να πω πως η επίσκεψή μου εδώ με ξάφνιασε όσο λίγες μέσα στη χρονιά.
Αφορμή για να το μάθω ήταν το 2nd burst των προκριματικών για το ελληνικό World Class. Ο συνιδιοκτήτης και head bartender του μαγαζιού, Κωνσταντίνος Μούχαλος (βλ. φωτό παρουσίασης άρθρου), παρουσίασε στην κριτική επιτροπή το “Frisking the Whiskeys” και δεν ήταν τόσο το εξαιρετικό αποτέλεσμα της γεύσης -αποτέλεσμα ανάμειξης Cardhu, Talisker, Cherry Heering, Campari, σιρόπι βανίλιας Μαδαγασκάρης και χειροποίητων bitters- αυτό που μου κέντρισε το ενδιαφέρον όσο η παρασκευή του μέσα σε ένα mixing glass εξολοκλήρου φτιαγμένο από διάφανο πάγο. Γιατί όταν βλέπεις τέτοιες ιδέες, εύκολα αντιλαμβάνεσαι τη δημιουργικότητα. Και όταν μάλιστα μαθαίνεις και όλη τη διαδικασία που χρειάστηκε για να γίνει ο πάγος όντως διάφανος και κρυστάλλινος, χωρίς ίχνος αλάτων, τότε ξέρεις πως έχεις να αντιμετωπίσεις κάτι πράγματι ξεχωριστό. Μάλιστα η συγκεκριμένη πρόταση υπάρχει ακόμη και σε δεύτερη εκδοχή, παλαιωμένη σε βαρέλι για 35 μέρες .
Προκατειλημμένη λοιπόν με τις πιο θετικές σκέψεις, αποφάσισα να περάσω το Σαββατόβραδό μου στο Κορωπί.Το Dante’s είναι ένα μαγαζί… που δεν θα το έπιανε το μάτι σου και που σχεδόν θα σε τρόμαζε η διαδρομή ώσπου να το συναντήσεις. Βρίσκεται στη θέση του παλιού, πολύ καλού εστιατορίου “Ιστόρημα” και το πρώτο που βλέπεις φτάνοντας είναι μια μεγάλη, επιβλητική πόρτα να σε καλωσορίζει. Συνέχεια έχει η αυλή. Μια μεγάλη, πέτρινη αυλή με φερ φορζέ καθίσματα που προμηνύουν ένα χαλαρό, “νησιώτικο” καλοκαίρι, λίγο πριν περάσεις στο εσωτερικό χώρο του πανέμορφου bar. Τα μπουκάλια στήνονται ως το ταβάνι σε μια τεράστια μεταλλική βάση ενώ εύκολα από το πρώτο λεπτό αντιλαμβάνεσαι μια διαφορετικότητα απ’ ότι έχεις συναντήσει ως τώρα σε bar και στον τρόπο που έχουν στηθεί και τοποθετηθεί τα shaker και οι εξοπλισμοί. Πιο μέσα, το εστιατόριο που λες και σου “ομολογεί” πως οι μεγάλες πέτρινες καμάρες του κάποτε λειτουργούσαν ως κελάρια για κρασί. Οι κατάλογοι για τα cocktails και τα ποτά βρίσκονταν μόνιμα σε πρώτη θέα. Ο συνιδιοκτήτης του Dante’s Κωνσταντίνος Μούχαλος, (το έχει μαζί με τον αδελφό του Χρήστο και τον Χρήστο Κουμπή) αλλά και ο άλλος bartender, o Σωτήρης Βλαχοδιαμάντης άλλωστε, έχουν εμφανή αγάπη για τα spirits, ασχολούνται επαγγελματικά με αυτά και δεν παύουν να σου προτείνουν να τα δοκιμάσεις. Ο κατάλογος είναι ένας από τους πιο μεγάλους που έχω συναντήσει σε Αθηναϊκό bar. Περιλαμβάνει 80 (!) cocktails τα οποία ευκρινώς χωρίζονται σε επιμέρους κατηγορίες.
Η “μύηση” στις μείξεις των spirits ξεκινάει με τα signature και επιμερίζεται σε διαχωρισμούς ως προς τη βάση της εκάστοτε πρότασης. Έτσι, ο πλούσιος κατάλογος που εύκολα θα χαρακτηριζόταν και ως χαοτικός σε βοηθά να ξεδιαλύνεις τις επιλογές σου με βάση το gin, τη vodka, το whiskey, την τεκίλα ή οποιαδήποτε άλλη βάση έχεις όρεξη να πιείς.Ο ενθουσιασμός των παιδιών ήταν τόσο μεγάλος σε αυτή την πρώτη τους ever λίστα που αποφάσισαν να βάλουν… τα πάντα μέσα, κάτι που σίγουρα σε προτρέπει ή και σε αναγκάζει να ζητήσεις διευκρινήσεις. Διευκρινήσεις όμως που παίρνεις πολύ άμεσα από τους σερβιτόρους που δείχνουν να ξέρουν πολύ καλά αυτό που κάνουν και να είναι όσο επεξηγηματικοί χρειάζεται ώστε να σε βοηθήσουν να επιλέξεις αυτό που πραγματικά θα σε ικανοποιήσει. Υπάρχει όμως και μία κατηγορία στα cocktails αυτά που σου τραβά την προσοχή ακόμη περισσότερο και που συνδυάζει αρμονικά τις αρχές της μοριακής κουζίνας με εκείνες του mixing και που άλλοτε σου προτείνουν ένα classic Aviation, χωρίς βιολέτα, σε αυθεντική συνταγή του Jamie Boudreau, συνδυασμένο με χαβιάρι μοριακού αποτελέσματος, και άλλοτε ένα Zacapa XΟ rum, που σερβίρεται μαζί με ένα πούρο Romeo y Julieta, και πέρλες “χαβιαριού” από cherry heering και άλλες από ένα old fashion simple syrup με bourbon, μαύρη ζάχαρη και bitters Angostura. Και απ’ τον ενθουσιασμό της δουλειάς περνάμε στο πάθος της εξερεύνησης που επίσης είναι διάχυτο στη λίστα που έχει μπροστά του ο επισκέπτης. Πώς άλλωστε μπορείς να χαρακτηρίσεις, αν όχι “πάθος για εξερεύνηση” το γεγονός ότι τα παιδιά εδώ προτείνουν μεν το κλασικό Manhattan αλλά σε παλαιωμένη σε βαρέλι εκδοχή που του προσδίδει εύλογα μια αρωματική και γευστική πολυπλοκότητα που τόσο εύστοχα και αρμονικά δέθηκε με την classic συνταγή του;
Και μιας και η εμπειρία ξεκίνησε με classics, δεν θα μπορούσε παρά να συνεχιστεί έτσι, και να με βρίσκει να ζητάω το αγαπημένο μου Negroni που τόσο σπάνια απολαμβάνω και βρίσκω όπως ακριβώς το θέλω και όπως ακριβώς πρέπει να είναι. Ήρθε σε χαμηλό, vintage, βαρύ ποτήρι, νόστιμο, ισορροπημένο και όσο πικρό έπρεπε να είναι και προς έκπληξή μου με ένα μεγάλο κομμάτι στρογγυλού πάγου που δεν το άφηνε να νερώσει. Γιατί στο Dante’s ακόμη και ο πάγος έχει, ως οφείλει, τη δική του σημασία και κάθε ένα από τα cocktails που δοκίμασα ήταν σερβιρισμένο όχι μόνο στο αντίστοιχο, σωστό του ποτήρι αλλά και με το πιο ενδεδειγμένο, διαφορετικό κάθε φορά σχήμα πάγου. Όταν λοιπόν ένα bar δίνει τόση προσοχή σε αυτή τη σπουδαία λεπτομέρεια ξέρεις πως εδώ θα πιεις καλά ποτά και ξέρεις πως η βραδιά σου, σου επιφύλασσε μια έκπληξη. Μια έκπληξη όμως που δεν ολοκληρώνεται ακόμη, τουλάχιστον όχι ώσπου να σου σερβιριστεί το επόμενο cocktail και αντί για καλαμάκι να σου προτείνεται να το πιεις με ένα στικ βανίλιας. Και τι να πεις τώρα γι’ αυτή την τόσο εύστοχη ιδέα των bartenders; Τι να πεις για τα αρώματα και τις γεύσεις που δημιουργούνται και που ξεχειλίζουν απ’ την κάθε σου γουλιά;
Στο Dante’s γίνεται καλή δουλειά. Τόσο καλή που επιβεβαιώνεις πως τα outsider καμιά φορά είναι τα μεγαλύτερα φαβορί.Ένα “φαβορί” που ολοκληρώνεται από ένα κεφάτο, χορευτικό και με μουσικές όχι ελληνικές, όχι mainstream, όχι swing ή jazz αλλά αναπάντεχα με party κέφι χώρο, στον οποίο θες δεν θες οι ώρες περνούν, και περνούν και τελικά χαράζει και εσύ ακόμη χορεύεις, περνάς όμορφα και πίνεις. Και δεν πίνεις gin με τόνικ ως είθισται αυτές τις περασμένες ώρες αλλά με κρατώντας στο χέρι ένα Gingy. Με vodka, φρέσκο ginger και lime, σιρόπι αφροξυλιάς, και μαρμελάδα πορτοκαλιού με επιπλέον άνθη από αφροξυλιά. Και αν όλο αυτό φαντάζει αρκετά γλυκό, το rimming του ποτηριού με αλάτι, λευκή και μαύρη ζάχαρη, θυμάρι, κύμινο και φρέσκια βανίλια, το ισορροπεί τόσο αρμονικά που πίνεις ένα εξαιρετικό ποτό, ακόμη και στις 5 το πρωί.
Δοκιμάστε το. Το Dante’s είναι μια αναπάντεχη έκπληξη που ξεπήδησε κυριολεκτικά από το πουθενά και που μπορεί να βάλει τα γυαλιά σε πολλές “καταξιωμένες” επιλογές μας.Πως θα μπορούσε άλλωστε να διαμορφωθεί ένα bar διαφορετικά, αφού “μέντορας” των παιδιών του Dante’s είναι ο Αχιλλέας Πουλημένος του θρυλικού Tiki;
(Ρούσση 1, Κορωπί, τηλ. 210 6628383)
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση