Heart: Η υπερπαραγωγή των Ferran και Albert Adria με το Cirque de Soleil στην Ίμπιζα

Είχα προετοιμαστεί πολύ για αυτή τη συνέντευξη. Την είχα σκηνοθετήσει καρέ καρέ στο μυαλό μου, έκανα πρόβες μέχρι και στον καθρέφτη του ασανσέρ. Σχεδίασα επίσης να βάλω ένα από τα δυο καλά μου σακάκια και κυρίως, ξετίναξα το διαδίκτυο ψάχνοντας μανιωδώς λεπτομέρειες για τον Φεράν Αντριά. Μη και τον ρωτούσα τα κλισέ που τον έχουν ρωτήσει και άλλοι: "Πείτε μας λίγο, πως αισθανθήκατε όταν κλείσατε το El Bulli και μεταξύ μας τώρα, γιατί κάνατε κάτι τέτοιο; Πως μοιράζετε τον χρόνο σας ανάμεσα στις πέντε χιλιάδες επιχειρήσεις που έχετε και στην οικογένειά σας;". 

"Ξέρω ότι έχετε έρθει στην Ελλάδα. Εμείς ερχόμαστε από την Αθήνα! "Αλήθεια; Θα έρθω ξανά τον Σεπτέμβριο στα νησιά με σκάφος. Έχω φίλους εκεί". Αυτή είναι η μοναδική ατάκα που κατάφερα να του πάρω, σας την καταθέτω λοιπόν και κάντε τη ό, τι νομίζετε. Βρισκόμαστε στην ταράτσα του φαντασμαγορικού Heart στην Ίμπιζα, καλεσμένοι της μπύρας Estrella Damm, της οποίας ο μεγάλος Φεράν Αντριά έγινε ο παγκόσμιος πρεσβευτής. Μόλις είχε τελειώσει μια ενδιαφέρουσα ομιλία του με θέμα κυρίως τους άξονες δραστηριοποίησης του el Bulli Foundation, ενός παγκόσμιου γαστρονομικού ερευνητικού κέντρου με στόχο την ανάπτυξη νέων συνταγών και μεθόδων μαγειρικής αλλά και την στελέχωση του κλάδου με καταρτισμένους επαγγελματίες. Έτσι, άνοιξε πανηγυρικά αυτό το σπέσιαλ event της Estrella Damm στην Ίμπιζα και σε απόσταση αναπνοής βρισκόταν ο σεφ που άλλαξε κάποτε τον ρουν της γαστρονομίας από την μία άκρη του κόσμου στην άλλη.

Μια μέρα πριν, είχα μάθει ότι δεν μιλάει γρι Αγγλικά (υπερβολές, δέκα λέξεις τις ξέρει) και πως ο καθένας έχουμε στην διάθεση μαζί του σχεδόν δυο λεπτά, τα οποία δεν χρειάστηκε να εξαντλήσω. Ασφαλώς, δεν φανταζόμουν τι μας περίμενε στο Heart και ότι ο Φεράν Αντριά είχε σοφά προβλέψει να απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις μας χωρίς να χρειάζεται να μιλήσει στον καθένα από εμάς ξεχωριστά. Άλλωστε, γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ότι η γαστρονομία και οι δορυφόροι της είναι στην πραγματικότητα ένας τομέας που ορίζεται κυρίως εμπειρικά. Μπορεί πλέον ο ίδιος και ο αδελφός του Albert να μην οδηγούν τις εξελίξεις αλλά να τις ακολουθούν, όπως έχει γράψει ευφυώς σε μια παλιότερη κριτική για το Pakta ο Πάνος Σταθόπουλος αλλά και τι με αυτό; Με ένα κόνσεπτ σαν το Heart συνεχίζουν να καλλιεργούν μια κουλτούρα που στηρίζεται σε προσωπικά αξιώματα και ξέρει να ανοίγει δρόμους χωρίς να εξαντλείται μόνο στο εντυπωσιακό θέαμα. Ξέρουν ότι βρίσκονται στην Ισπανία, οπότε σερβίρουν μόνο tapas χτυπώντας κατευθείαν στο μέρος της ψυχής που περικλείει το συναίσθημα. Ξέρουν επίσης ότι βρίσκονται στην ξέφρενη Ίμπιζα, οπότε τους παίρνει να κάνουν εξτραβαγκάντσες. Ξέρουν πολύ καλά ποιοί είναι αλλά αν το σύνολο της εμπειρίας δεν είναι ελκυστικό και το κυριότερο πειστικό για τον αδηφάγο  πολλές φορές καταναλωτή, ξέρουν ότι θα βρεθούν εκτεθειμένοι.

Το Heart είναι ένα εντυπωσιακό υπερθέαμα στην καρδιά της εκνευριστικά εμμονικής με τα ατελείωτα parties Ίμπιζα που αξίζει κανείς να ζήσει μια φορά στην ζωή του. Και μπορεί οι περισσότεροι προβολείς να πέφτουν πάνω στα αδέλφια Adria αλλά αν δεν υπήρχε στο πλάνο ο bigger than life ιδρυτής του Cirque de Soleil, Guy Laliberte, στην καλύτερη θα ήταν ένα ακόμα Tickets, ίσως με λίγο πιο ενδιαφέρον φαγητό και σίγουρα εντυπωσιακότερη θέα, ατμόσφαιρα και τσουχτερότερες τιμές. Για την ακρίβεια είναι ένα μεταμοντέρνο καμπαρέ, μια avant garde αλλά και funky παράσταση συναισθησίας με ωραίο ρυθμό, πολύ ωραίο φαγητό, συνταρακτικό σέρβις και υψηλού επιπέδου νούμερα από το Cirque de Soleil που εμπλουτίζουν την γεύση με εικόνες, ακροβατικά και τραγούδια. Το happening αρχίζει στην τεράστια ταράτσα του Heart, στην βεράντα της οποίας μπορεί κάποιος να χαλαρώσει με άφθονη Estrella Damm, Inedit και Daura, cocktail και μια σειρά γκουρμέ street food που παρελαύνουν και επιμελήθηκε ο Albert Adria με την ομάδα του. Όπως αντιλαμβάνεστε, όσο δύσκολο είναι για εμάς τους αφηγητές αυτών των  εμπειριών να σας μεταφέρουμε με λέξεις τις αισθήσεις που ζούμε (όραση, γεύση, ακοή), ούτως ώστε να είναι σαν να τις ζήσατε και εσείς, άλλο τόσο δύσκολο είναι να σχολιάσω σε ένα κείμενο όλα τα στιγμιότυπα που με κέντρισαν στο Heart. Πανταχού παρών, από την αρχή μέχρι και το τέλος ο Φεράν Αντριά. Την ώρα του aperitivo στην ταράτσα πόζαραν αρκετοί για φωτογραφίες δίπλα του, ήταν υπομονετικός, ευδιάθετος, ευγενής αλλά και με ένα διακριτικό στοπ στο βλέμμα που έβαζε τα όριά του. Έπειτα στο εστιατόριο, παρακολούθησε όλη την παράσταση από ένα καναπέ στην είσοδο της αίθουσας. Βγήκα δυο τρεις φορές έξω και ήταν εκεί μέχρι που έπεσε η αυλαία. Φρόντισε νομίζω να καθίσει σε μια θέση που έβλεπε φάτσα κάρτα την ανοιχτή του Heart και μπορεί αυτό να ήταν σαφώς τυχαίο αλλά νομίζω ότι δεν ήταν. Καθόταν στη "καρέκλα του σκηνοθέτη". 

Αξέχαστες θα μου μείνουν στο service την ώρα του aperitivo οι σφαίρες παρμεζάνας που βρισκόταν σε ένα κλουβί στα σκαλοπάτια της εισόδου, όπως και τα φανταστικά ψωμάκια μοτσαρέλας με την τρούφα, ενώ και πλάκα και νοστιμιά είχε η αλέγκρα pizza Cesar που έκανε πάρτη δίπλα της η Inedit. Η καρδιά όμως του Heart πάλλεται στον κάτω όροφο. Μετά από σχεδόν μιάμισης ώρας aperitivo time στο ντεκ της ταράτσας, κατεβήκαμε στο εστιατόριο για να αρχίσει το φαντασμαγορικό show. Το Cirque de Soleil ανέλαβε αμέσως δράση με μια σειρά από περφόρμανς που εναλλασσόταν από την νοσταλγία μέχρι την ψυχεδέλεια και τον αισθησιασμό, με τζαζ ορχήστρα εποχής απίθανα ακροβατικά νούμερα και ένα σωρό σκηνές που ξέρουν να σε τυλίγουν. Στα tapas του dinner ξετρελάθηκα με τις αριστουργηματικές σφαιροποιημένες ελιές που σέρβιραν και στο elBulli, και με το πραγματικά θαυμάσιο ραβιόλι Snow Crab το οποίο συνόδευε ντοματοσαλάτα. Από τα έντεκα μικρά παιχνιδιάρικα επιδόρπια δεν ξέρω τι να πρωτοδιαλέξω. Τα casino chips; Τα γιγάντια pop corn; Τα χαρτονομίσματα από μέντα και σοκολάτα; Νομίζω όμως, ότι η La tarta de Heart με σημάδεψε.

Το Heart είναι μια όαση σε μια Ίμπιζα που ποτέ δεν κλείνει μάτι από τους ξέφρενους και σε ορισμένες περιπτώσεις, εντελώς παρωχημένους ρυθμούς των κοπιαρισμένων πάρτι (μέχρι και οι dj`s την έχουν ψιλοβαρεθεί). Το ίδιο, μπορεί να τοποθετείται σε αυτή την υπερβολή που κυλάει στο αίμα του νησιού...επίσης με υπερβολή, το κάνει όμως και αυτό με διαφορετική βαρύτητα και πάρα πολύ υψηλή αισθητική. Όσο για την πραγματικά αξιόλογη Estrella Damm, φαντάζομαι ότι πολλές ζυθοποιίες θα ήθελαν να βρίσκονται στην θέση της, έχοντας ως αρωγό τον άνθρωπο που με τις πρωτοποριακές ιδέες του, έφερε κάποτε τα πάνω κάτω στην παγκόσμια γαστρονομική σκηνή και τώρα ερευνά και διδάσκει τους τρόπους για να το κάνουν και οι άλλοι.