Έχει περάσει πάνω από μια δεκαετία όπου έχω αποφασίσει ότι τα κρασιά της Αυστραλίας -ή για να είμαι ακριβέστερος τα ερυθρά της – δεν είναι του γούστου μου, ωστόσο δεν θα έχανα ποτέ την ευκαιρία να δοκιμάσω την δουλειά οποιουδήποτε παραγωγού. Πόσο δε μάλλον όταν αυτή προέρχεται από ένα εμβληματικό οινοποιείο που έχει συνεισφέρει τα μέγιστα στο να βρίσκεται η χώρα των καγκουρό (και δυστυχώς και των πυρκαγιών…) στην περίοπτη θέση που βρίσκεται σήμερα στο οινικό στερέωμα.
Και μπορεί ο Peter Lehmann να έφυγε πριν από μια 7ετία, εντούτοις οι αξίες του και τα οράματά του παραμένουν ζωντανά και άσβηστα αλλά και ικανά να αναδείξουν την ομώνυμη οινοποιία που ίδρυσε το 1980 ως μια από τα κορυφαίες όχι μόνο της Αδελαϊδας αλλά ολόκληρης της Αυστραλίας.
Με οδηγούς του την στενή και άρρηκτη σχέση με τους παραγωγούς των Barossa και Eden Valley αλλά και την πίστη στο ευλογημένο terroir αμφοτέρων, έχτισε μια οινοποιία που αν και σήμερα ανήκει στα χέρια του κολοσσού Casella Cellar εξακολουθεί ζει με τον χτύπο της καρδιάς ενός μικρού παραγωγού.
Βέβαια με 11 σειρές και πολλά εκατομμύρια φιάλες ετήσιας παραγωγής, το οινοποιείο μόνο μικρό δεν μπορεί να θεωρηθεί! Παρόλαυτά μια δοκιμή 14 ετικετών είναι ικανή για να δώσει μια καλή τζούρα Lehmann, ιδιαίτερα όταν περιλαμβάνει και κάποια κρασιά που συγκαταλέγονται ανάμεσα στα icons της Αυστραλίας.
Η ιδέα της εκκίνησης με το Masters Margaret Semillon 2011 (9/10) μάλλον δεν ήταν και πολύ σοφή, αφού αυτό το εκπληκτικό και νεότατο κρασί διέλυσε τα πάντα με την εκρηκτική μύτη πετρόλ και ξύσματος λεμονιού, το ελαφρύ αλλά ιδιαίτερα μακρύ στόμα και την δυνατότητα του να προσφέρει συγκινήσεις για άλλη μια δεκαετία.
Το βασικό του θύμα ήταν το Portrait Riesling 2017 (7,5/10) ένα κρασί ακόμα νέο και κλειστό με τα πετρόλ αρώματα μόλις να παίρνουν θέση πλάι στα αχλάδια του. Το προερχόμενο από την ψυχρή Eden Valley αυτό Riesling είναι ελαφρύ, όξινο και ασύνδετο, απαιτώντας τουλάχιστον μια 5ετία για να ξεδιπλώσει τις αρετές του.
Αντίθετα το ιδιαίτερα εξωστρεφές Masters Wigan Riesling 2013 (8,5/10) αποδεικνύει (εν μέρει) γιατί έχει αναδειχθεί 6 φορές ως το κορυφαίο Riesling του κόσμου από τον διαγωνισμό IWSC. Τα λεμόνια, τα θειάφια, οι φλούδες εσπεριδοειδών και τα πετρέλαια κάνουν πάρτι, ενώ η φοβερή αγριάδα ζητά τουλάχιστον μια δεκαετία παλαίωσης (!).
Οι ερυθροί εκπρόσωποι της σειράς Portraits γεμίζουν τα ποτήρια με το άφθονο γλυκό φρούτο της Barossa. Κατά την ταπεινή μου άποψη το Cabernet Sauvignon 2016 (7,5/10) το πράττει πιο πειστικά αφού και είναι γενναιόδωρο στα αρώματα χόρτου, μελανιού και μαύρων μούρων –θυμίζοντας αρκετά Cabernet Franc- και διαθέτει γλυκόξινη, στυφούτσικη ισορροπία. Αντίθετα το Shiraz 2016 (7/10) είναι πιο συγκρατημένο στα αρώματα του γλυκού φρούτου και του ευκαλύπτου, αλλά και πιο αδύναμο στο στόμα με αποτέλεσμα την κυριαρχία της αλκοόλης και των τανινών.
Το Mentor Cabernet Sauvignon είναι από τις πλέον αγαπημένες μου ερυθρές ετικέτες του Lehmann και η χρονιά του 2011 (8,5/10) δεν αποτελεί εξαίρεση. Το πυκνό μπουκέτο του χαρίζει χωρίς φειδώ κέδρο, μελάνι, μούρα και χόρτα ενώ το στόμα παρόλη την αγριάδα του υπόσχεται μεγαλεία το 2030, βασιζόμενο στο σώμα και την αξιόλογη διάρκεια.
Στην 2η χρονιά κυκλοφορίας του, το The Barossan Shiraz 2017 (8/10), αποκαλύπτει με το όνομα του τις προθέσεις για την δημιουργία ενός κρασιού που να τιμά την σπουδαία περιοχή της Barossa. Ευκολόπιοτο, φρέσκο και πιπεράτο καταφέρνει να είναι ταυτόχρονα γεμάτο και γλυκερό, προσφέροντας τυπική μύτη ευκαλύπτου, ρετσινιού, αίματος και μαρμελάδας μαύρου μούρου.
Κατά πολλούς το Stonewell Shiraz δεν συγκαταλέγεται μόνο ανάμεσα στα κορυφαία Syrah της Αυστραλίας αλλά και ολόκληρου του κόσμου. Το πολυτιμότερο πετράδι του Lehmann- στέμματος πρωτοκυκλοφόρησε το 1987 και προέρχεται από τα καλύτερα παλιά αμπελοτόπια κάθε χρονιάς, με 4 από αυτά να έχουν επιλεχθεί για το 2013 (8,5/10). Ακόμα κλειστό στα αρώματα μελανιού, τσουκνίδας και μαύρου μούρου αλλά και με αχώνευτο το έντονο βαρέλι απαιτεί μια 10ετία προκειμένου η blockbuster δομή του να μετατραπεί σε πληθωρική αρμονία.
Το εμβληματικό οινοποιείο πάντως δεν επαναπαύεται μόνο στις δάφνες των καταξιωμένων κρασιών του αλλά τολμά και στα πολύ δύσκολα. Τρανταχτή απόδειξη το Black Queen Sparkling Shiraz 2012 (7,5/10), ένα ημίξηρο αφρώδες που περνά 1 χρόνο σε βαρέλι και κατόπιν 5 χρόνια με τις οινολάσπες προκειμένου να γεμίσει το ποτήρι με βαρύ άρωμα μελάσας και σοκολάτας αλλά και το στόμα με αναπάντεχη ισορροπία και λεπτότητα. Μια ακόμα το blend από Touriga Nacional και Cabernet Sauvignon The King AD 2019 (7/10) που προσφέρει την Αυστραλέζικη εκδοχή ενός Port. Φρουτώδες, μαλακό και ιδιαίτερα φρέσκο, προέρχεται από την εσοδεία του 2002 αλλά πάνω στην φιάλη αναγράφει (περιέργως) την στιγμή κατά την οποία βρίσκεται στο optimum στάδιο για να κυκλοφορήσει.
Το φαινόμενο της ευγενούς σήψεως δεν είναι κάτι συνηθισμένο για την Αυστραλία, όμως ένα μικρό αμπελάκι στις όχθες του γειτονικού στο οινοποιείο ποταμού Para προσβάλεται από τον βοτρύτη και δίνει τις πολύτιμες ρόγες για το σπάνιο Masters Botritys Semillon 2009 (9/10). Ένα διακριτικό πλην υπέρπυκνο διαμάντι γεμάτο βερίκοκα, πετρόλ και μέλι που προσφέρει ελαφρύ σώμα, υπέροχο γλυκόξινο παιχνίδι και γευστικό μάκρος – εγγύηση μέχρι το 2035.
Διάστημα βέβαια κατά το οποίο είμαι σίγουρος ότι το οινοποιείο του Peter Lehmann θα βρει και αμέτρητους άλλους τρόπους για να μας συγκινήσει…
Το κρασία του Peter Lehmann εισάγονται από το Wine Box (210 7254710).
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση
Η μετάφραση είναι πολύ κακή και θέλει επιμέλεια. Κρίμα (δεν το γράφω για το δημοσιεύσετε αλλά να το πάρετε υπόψη