Κτήμα Τέχνη Οίνου, Ήδυσμα Δρυός Xi 2018

Το Δραμινό σουξέ μπορεί επί να βασίστηκε σε διεθνείς – κυρίως Μπορντολέζικες- ποικιλίες, όμως αυτή η επιτυχία έφερε και την απαίτηση για ελληνική εκπροσώπηση στον αμπελώνα της ανατολικής Μακεδονίας. Έτσι κάθε οινοποιείο ακολούθησε τον δικό του δρόμο, με κοινό όμως χαρακτηριστικό στην περίπτωση των ερυθρών την απουσία του Ξινόμαυρου!

Δεν ξέρω αν αυτή οφείλεται στην άρνηση “σύγκρουσης” με τη Νάουσα, το Αμύνταιο, τη Γουμένισα και την ευρύτερη Θεσσαλονίκη ή στην εντύπωση ότι terroir της περιοχής δεν ταιριάζει στην σπουδαία ποικιλία -παρόλα τα βαριά, πλούσια σε πηλό εδάφη που τόσο συμπαθεί-.

Εν πάση περιπτώσει το οινοποιείο του Μικροχωρίου έβαλε τέλος στα παραπάνω φυτεύοντας το στον ιδιόκτητο αμπελώνα του και προσφέροντας μια μονοποικιλιακή cuvee που ωριμάζει για ένα χρόνο σε κατά το ήμισυ νέα, μικρά βαρέλια.

Το χρώμα του Xi διαθέτει κλασικό σκούρο ρουμπινί χρώμα, με την πενταετία να έχει βάλει λίγες καφετιές ανταύγειες στο ποτήρι. Το μέτριας έντασης και συμπύκνωσης μπουκέτο μάλλον κινείται προς το old school στυλ χαρίζοντας ντομάτα και γλυκά μπαχαρικά με κυρίαρχο τον αστροειδή γλυκάνισο.

Βέβαια όπως και τα υπόλοιπα ερυθρά της σειράς δεν αποφεύγει τον σκόπελο του υπερβολικού βαρελιού, κάτι το οποίο γίνεται εμφανές και στο στόμα. Εκεί όμως, σε συνδυασμό με τους γενναιόδωρους 14,5 βαθμούς, φέρνει  μια έντονη, μοντέρνα γλύκα στην αρχική αίσθηση, χωρίς ευτυχώς να ταλαιπωρεί με ξυλώδη αίσθηση ή τανίνες στο τελείωμα. Όμως ούτε το ίδιο το σταφύλι δεν μπολιάζει το κρασί με τις τελευταίες, καθιστώντας το Xi ένα από τα πιο γλυκόπιοτα και μαλακά Ξινόμαυρα που μπορεί κανείς να φέρει στο ποτήρι του.

Το τελευταίο καλύτερα να είναι το Burgundy Grand Cru αφού σε αυτό η βελούδινη αίσθηση γίνεται πιο απολαυστική, και σε συνδυασμό με τους χαμηλούς 13-15ºC πιο ομοιογενής. Η μαλακότητα των τανινών δεν απαιτεί τόνους λίπους και έτσι ένα inside skirt ή ένα spider θα “κάτσει” ιδανικά, με την βεντάλια πάντως της αρμονίας  να ανοίγει περιλαμβάνοντας ντομάτες γεμιστές αλλά και κοκκινιστές μπάμιες.

Το Κτήμα Τέχνη Οίνου επιλέγει το Ξινόμαυρο ως μια από τις γηγενείς ποικιλίες που θα του προσδώσουν ερυθρή Ελληνικότητα και το αποτέλεσμα το δικαιώνει. Σίγουρα δεν είναι το πλέον πολύπλοκο δείγμα της ποικιλίας ενώ με τα 26€ του δεν δρέπει δάφνες value, ιδιαίτερα όταν η αγορά προσφέρει κορυφαία Ξινόμαυρα με τιμή κάτω από 20€. Ωστόσο με την (σχετική) στρογγυλάδα του, τον πλούτο και την εξαιρετική ισορροπία ανάμεσα στο παραδοσιακό και το μοντέρνο στυλ δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για γκρίνια. Αντίθετα επιτρέπει γελάκια· xi, xi, xi!

Βαθμολογία: 8/10.