Primus Zitsa 2013

Ένα ήσυχο κρασί από μια περιοχή που τα ήσυχα κρασιά της δεν ακούγονται καθόλου.

Χρώμα πρασινοκίτρινο λαμπερό. Χαμηλής έντασης καθαρά αρώματα εσπεριδοειδών, άνθη και λιγότερο κίτρινο φρούτο, κυρίως στη ανακίνηση. Στόμα γεμάτο με γλύκα, ωραία οξύτητα που το ισορροπεί κάνοντας το δροσερό. Επίγευση που αφήνει το στόμα με την αίσθηση πικρής φλούδας από εσπεριδοειδή και μεγάλη διάρκεια.

Βαθμός 83/100 για ένα κρασί που είναι το πιο γνωστό από τα ήσυχα κρασιά της ποικιλίας Ντεμπίνα. Ξεκινώντας, πριν δούμε τα καλά αυτά του κρασιού, ας δούμε για ποιο λογο δεν παίρνει μεγαλύτερο βαθμό. Η αρωματική του ένταση είναι πολύ μικρή για τα σημερινά κριτήρια ποιότητας. Τα χαμηλών τόνων αρώματα της Ντεμπίνας τη βοηθάνε να δώσει ενδιαφέροντα αφρώδη κρασιά, αλλά είναι ανεπαρκή σε μια περίοδο που στη μόδα είναι τα αρωματικά κρασιά μέχρι υπερβολής. Αναρωτιέται κάνεις γιατί δεν ακούγεται αυτή η περιοχή, μια από τις πιο συγκροτημένες της χώρας. Ακόμη και στο τόσο φλύαρο Ιντερνετ δεν θυμάμαι να έχω δει κάποια ανάρτηση για τα κρασιά της. Συνομωσία σιωπής, αδιαφορία των παραγωγών ή οι καλές πώλησης δεν καθιστούν αναγκαία την επικοινωνία της; Απουσιάζει από εστιατόρια, από winebarκαι κανείς δεν μιλάει για αυτήν. Τα κρασιά της είναι  ευχάριστα, απλά και δροσερά αλλά δεν καταφέρνει να κάνει εδώ και πολλά χρόνια κάποια βήματα παραπάνω. Ίσως απουσιάζουν περισσότεροι παράγωγοι με ιδιόκτητα αμπέλια, ενώ η μεγάλες στρεμματικές αποδόσεις χαρακτηρίζουν όσα υπάρχουν.

Για κρασί του 2013, καλά θειωμένο, κρατεί θαυμάσια χωρίς κανένα ίχνος κούρασης σαν να μην πέρασε δυο καλοκαίρια. Προφανώς ήταν φυλαγμένο σε εξαιρετικά κατάλληλες συνθήκες. Βάλτε ό,τι εσπεριδοειδές θέλετε από λεμόνι μέχρι νεράντζι που είναι αρώματα ποικιλιακά, δηλαδή του σταφυλιού. Σε λίγο στο ποτήρι, όταν η θερμοκρασία αυξηθεί, βγάζει αρώματα κεριού και ένα βοτανικό χαρακτήρα που όχι μόνον δεν του στερεί τίποτε αλλά κάνει πιο σύνθετο. Στους 16 με 17 βαθμούς κερδίζει πόντους και περισσότερο χαρακτήρα και προσωπικότητα. Δηλαδή βγάζει και αλλά αρώματα που συνοδεύουν τα λεμονάτα των εσπεριδοειδών, όπως του αχλαδιού και ξινόμηλου. Η κανέλλα που πολλές φόρες βρίσκουμε ως ένδειξη ωριμότητας σε αυτή την ποικιλία δεν έχει ακόμη εμφανιστεί. Σε 2 με 3 χρόνια νομίζω ότι θα είναι η καλύτερη στιγμή του. Ένα κρασί που, πάντα καλά φυλαγμένο όπως ήταν μέχρι σήμερα, θα δώσει πιο πολύπλοκο χαρακτήρα και πιο σύνθετα αρώματα.

Το στόμα δείχνει καλά συμπυκνωμένο ώστε να ενσωματώσει την μεγάλη του οξύτητα καταφέρνοντας να την κάνει να δείχνει δροσιστική και όχι επιθετική. Είναι γεμάτο και πλούσιο παρά τη σχετικά χαμηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλη δείχνοντας αμπέλι με σχετικά μικρή στρεμματική απόδοση. Διάβασα στην ετικέτα για τρύγο στο τέλος Σεπτέμβριου άρα μάλλον δεν έχει περιθώρια για εν βαθμό αλκοόλης που θα του έδινε μεγαλύτερη πυκνότητα και θα το έκανε ακόμη πιο στιβαρό. Επίγευση με ίχνη πίκρας που όμως του ταιριάζει απόλυτα και το κάνει πιο σύνθετο στη γεύση. Ως δομή καταφέρνει να εμφανίσει γλύκα, οξύτητα και φρέσκα αρώματα σε απόλυτη αρμόνια και καταλήγει καλύτερο στην επίγευση με οξύτητα ως αίσθηση δροσιάς και μεγάλη διάρκεια. Όση ένταση δεν έχει στη μύτη τόσο μεγαλύτερη διάρκεια αποκτά όταν το κρασί εγκαταλείψει το στόμα.

Σε πραγματική δοκιμή αρμονίας εμφανίστηκε μάλλον πολύ πλούσιο για σαφρίδια τηγανητά, που βεβαία είναι πολύ λεπτό σε γεύση ψάρι, ενώ αναπάντεχα συνδυάστηκε θαυμάσια με συκώτι μοσχαρίσιο, αποδεικνύοντας τον γευστικό του πλούτο.

Τιμή στην Κάβα Ανθίδης: €12,00