Matamis, Moschato Bubbly NV

Για πάρα πολλά χρόνια διερωτόμουνα γιατί η Ελλάδα, με το τόσο αξιόλογο Μοσχάτο της, δεν παράγει ένα κρασί στα πρότυπα του Moscato d’ Asti· κάτι που φυσικά δεν είναι απλό, μιας και οι φυσαλίδες απαιτούν και υψηλή τεχνογνωσία αλλά και ειδικό, δαπανηρό εξοπλισμό.

Εδώ και μια περίπου δεκαετία το πλήρωμα του χρόνου έφθασε και σήμερα η Ελλάδα έχει παρουσιάσει εξαιρετικούς εκπροσώπους του είδους που δεν έχουν να ζηλέψουν ποιοτικά τίποτα από την πλειοψηφία του εκ Πεδεμοντίου ανταγωνισμού.

Ως εκ τούτου η ώρα μέχρι το  Moschato Bubbly να κρυώσει όσο έπρεπε μου φάνηκε αιώνας, μιας και δεν έβλεπα την ώρα να ανοίξω την πρόταση του Απόστολου Ματάμη. Ενός οινολόγου τον οποίο έτσι και αλλιώς  εκτιμώ ιδιαίτερα, αλλά στα αφρώδη πιστεύω ότι δεν έχει αντίπαλο.

Χρησιμοποιώντας πρώτη ύλη από τους καλύτερους για κάθε ποικιλία τόπους, εδώ επέλεξε τον χοντρόρογο κλώνο του Μοσχάτου Αλεξανδρείας, με το σταφύλι να προέρχεται από τα ηφαιστειογενή εδάφη των Καμινιών Λήμνου και να οινοποιείται με την μέθοδο της κλειστής δεξαμενής στην Επανομή.

Ανάλογες της μεθόδου είναι και οι φυσαλίδες, με το ποτήρι να αφήνει σε κοινή θέα (αφού το κρασί ηρεμήσει) έναν ακανόνιστο πλην λεπτό και έντονο αφρισμό, που δημιουργείται από 4 bar πίεσης.

Η παρουσία του Μοσχάτου σταφυλιού φέρνει στο νου αχλάδι και τριαντάφυλλά σε μια κλασσική ποικιλιακή έκφραση, όμως από πίσω βρίσκεται ένα πικάντικο υπόβαθρο γεμάτο τζίντζερ αλλά και ροζ πιπέρια. Όλα αυτά δηλώνουν παρόν και στο στόμα το οποίο αποφεύγει τους σκοπέλους της υδαρότητας και τις δημαγωγικής γλύκας διαθέτοντας τέλεια ισορροπία αλκοόλης, αζύμωτων σακχάρων και οξύτητας σε ένα νευρικό, παιχνιδιάρικο σύνολο.

Οι 7-8° C προσφέρουν αναζωογόνηση αλλά και επαρκή αρωματική ένταση, με ένα κλασικό flute όπως το Riedel Vinum Champagne να προσφέρει τα καλύτερα γευστικά παιχνίδια- μιας και η νέας αντίληψης κλειστή εκδοχή του σχήματος (που κάποιοι για να κάνουν εντύπωση  προτείνουν με τα πάντα!) δεν είναι κατάλληλη για αφρώδη αυτού του είδους.

Όσο για το food pairing, μια φρουτοσαλάτα ή ένα πολύ ντελικάτο λευκό γλυκό (όπως μια μους Σαμπάνιας) είναι το περισσότερο που επιτρέπεται, με την τέλεια αρμονία πάντως να έρχεται με το… “αίσθημα” σε Αιγαιοπελαγίτικο φόντο!

Έχοντας αριστεύσει στα δύσκολα –απόδειξη το ύψιστο Matamis Brut- ο master των αφρωδών δεν υπήρχε αμφιβολία ότι θα τα κατάφερνε και στα πιο απλά. Όμως με το Moschato Bubbly δεν μας έδωσε μόνο το κορυφαίο ίσως δείγμα του είδους αλλά έλυσε και  μια εύκολη στη θεωρία αλλά δυσκολότατη στη  πράξη γευστική εξίσωση.

Βαθμολογία: 7,5/10