Κτήμα Μπριντζίκη, Αυγουστιάτης 2013

Η ποικιλία Αυγουστιάτης μπορεί να έχει συνδεθεί με την Ζάκυνθο, ωστόσο μας έχει συστηθεί από το Κτήμα Μερκούρη  και τις υπέροχες επιδόσεις που επιτυγχάνει μαζί με το Mourvedre στην  ετικέτα  Αντάρης. Βέβαια φαίνεται ότι και άλλοι παραγωγοί της δυτικής Πελοποννήσου πιστεύουν στο δυναμικό του, με το γειτονικό Κτήμα Μπριντζίκη να μας προσφέρει μια μονοποικιλιακή εκδοχή από τον αμπελώνα της Ηλείας.

Σε αυτή την περιοχή ο Αυγουστιάτης δεν χαρίζει απλόχερα χρώμα, οπότε και η πρόταση αυτή από το οινοποιείο που βρίσκεται στο Λαντζόι της Αρχαίας Ολυμπίας κινείται στα ανοιχτά όρια του πορφυρού, με τις λιγοστές καφετιές ανταύγειες να μαρτυρούν την ενηλικίωσή του.

Ένας άλλος τομέας στον οποίο ο Αυγουστιάτης δεν είναι δυνατός είναι η μύτη. Ναι, με λίγο παίδεμα το κρασί θα μας αποκαλύψει –και μάλιστα με συμπαθητική πυκνότητα- νύξεις στεγνού χώματος, χουρμά, αποξηραμένων κόκκινων φρούτων, δέρματος, ωμού κρέατος και κύμινου. Ίσως με βάση τα προηγούμενα κάποιος υποθέσει ότι πρόκειται για ένα λίαν σύνθετο μπουκέτο, όμως σε αντίθεση με ότι ισχυρίζεται η σύγχρονη κοινωνιολογία,  εδώ μάλλον ισχύει το αντίθετο του  “το όλον είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα των επιμέρους μερών”! Έτσι το αρωματικό “όλον” παρουσιάζεται κάπως  απροσδιόριστο, άχαρο και περισσότερο μονοδιάστατο από  όσο αφήνει να εννοηθεί η παραπάνω γευσιγνωσία.

Η οξύτητα είναι ένα από τα μεγάλα ατού της ποικιλίας και η συγκεκριμένη cuvee την προσφέρει απλόχερα. Μάλιστα σε συνδυασμό με το μέτριο σώμα η αρχική αίσθηση φέρνει στο νου ένα Sangiovese από την Τοσκάνη! Όμως το κρασί δεν διαθέτει το απαιτούμενο φρούτο για να ισορροπήσει,  με την απουσία του να έχει σαν αποτέλεσμα και έλλειψη γλύκας και έλλειψη μάκρους, με  το σύνολο να προκύπτει επιθετικότερο και συντομότερο του επιθυμητού.

Το Spiegelau Authentis 01 και οι 16-17°C πάντως θα φέρουν την καλύτερη δυνατή ηρεμία ενώ το ίδιο θα πράξουν ζουμερά παϊδάκια, ζυμαρικά με φρέσκια ντομάτα ή ένα λαχταριστό μπριάμ.

Ο Αυγουστιάτης προσφέρει μια σπάνια μονοποικιλιακή εκδοχή της ομώνυμης γηγενούς ποικιλίας που θα φανεί ελκυστική σε όσους αναζητούν ιδιαίτερα κρασιά, δικαιολογώντας  ίσως για το λόγο αυτό και την υψηλή τιμή των 16€. Όμως το ιδιαίτερο και το σπάνιο δεν σημαίνει και καλό, με την πρόταση αυτή να μην μπορεί να αντιμετωπίσει ανάλογης τιμής κρασιά μέσα στο ποτήρι.  Έτσι το κτήμα της Ηλείας μπορεί να καυχιέται ότι παράγει κάποια από τα καλύτερα κρασιά της νότιας Ευρώπης, όμως ο Γαλλικός, ο Ιταλικός, ο Ισπανικός και ο εγχώριος ανταγωνισμός είναι σίγουρο ότι δεν θα χάσουν τον Αυγουστιάτικο  ύπνο τους…

Βαθμολογία: 6,5/10.